มีใครเคยเจอแบบนี้บ้างเหนื่อยเนอะที่พยายามอยู่ฝ่ายเดียว

เขาทำงานกลางคืนเราทำงานกลางวัน.เอาตรงๆเลยไม่มีเวลาอาจจะคุยกันทางแชทมากกว่าเบอร์โทร ค้างสายไรเนี้ยอย่าพูดเลยลืมเสียงเรียกเข้าไปแล้ว😅 จนแบบมันสะสมมาเรื่อยๆจนเราพยายามต้องชินกับแวดล้อมแบบนี้ทั้งๆที่เมื่อก่อนเขาดูแลใส่ใจเรามากๆ ถึงแม้จะห่างกันแต่มันสัมผัสถึงความห่วงใยอ้ะ.แต่ตอนนี้คือมันไม่ได้รับความรู้สึกแบบนั้นไอเราก็คนปากแข็งอ่ะเนอะ ทนเอาทนมาตลอด งอนเงียบหายเอง ไม่นังเลงหรอกแต่เคยงอแงแล้วเขาไม่สนใจ555+ เคยปรึกษาปรับความเขาใจกันเป็นร้อยๆรอบสุดท้ายก็วนกลับไปเป็นแบบเดิม.จนถึงจุดพลีก! เราทะเลาะกันจนเราระเบิดความอึดอันที่สะสมมาเรื่อยๆนั้นใส่เขา เราไม่ไหวแล้ว ณ.ตอนนั้นอยากรู้เขาเป็นอะไรได้คำตอบกลับมาว่าขอโทษนะเราโลกส่วนตัวสูง อยากอยู่คนเดียว ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น อยากใช้ชีวิตแบบให้พ้นไปในแต่ละวันอ่ะ. อึ้งไปดิ คบกันมา9ปีจะ10ปีแล้ว มาบอกว่าโลกส่วนตัวสูง อิ🐃นึกในใจมีคนอื่นป่าววะ เขาบอกไม่มี โทษที่นะอย่าสนใจคำพูดของคนบ้าๆเลย เอ้า!! อิหยังวะ?( เหมื่อนถีบกูตกน้ำทั้งๆที่กูว่ายน้ำไม่เป็นละบอกว่าหยอกๆ) อิสลัด! ตอนนั้นยอมรับเลยว่าฟิวขาดไปอีกรอบ ฉบับหญิงสาวไทยงอนแล้วเงียบ เราเลยเลือกที่จะเงียบไม่ตอบแชทอะไรอีกเลย เขาก็ทักมาง้อแหละทักแบบปกติที่ทิ้งข้อความไว้วันละสองสามข้อความแค่นั้น ง้อได้2วันเราเปิดอ่านแต่ไม่ตอบยังโกดอยู่ หลังจากนั้นจนตอนนี้เดือนนึ่งละที่เขาหายไปแต่ยังตั้งรูปโปรเป็นรูปคู่เราอยู่นะ แต่ไม่ได้คุยอะไรกันแล้ว.สรุปเราเลิกกันหรือเปล่า.

เสียใจ เสียดายเวลา แม้น้ำตาสักหยดยังไม่ไหลเลย งงกับตัวเองเหมือนกัน. ตลอดที่ผ่านมาเราพยายามเข้าใจเขาให้มากที่สุดเท่าที่ผู้หญิงงี้เงาคนนี้จะทำได้แล้วนะ ไม่โทรกวนไม่เช็คอะไรเลยคือปล่อยสุดๆอ้ะ  แต่ตอนนี้เราอยู่ส่วนไหนของโลกแกว่ะ? 

#แค่ผ่านมาระบายเฉยๆ😊