เชื่อว่าหลายๆคนจะต้องเคยเจอ เมื่อพวกเราๆหลายๆคนอยากมีความฝันตัวเราเองก็มีความสามารถแต่ทำไมกับไม่มีใครที่สนับสนุนเรา ส่วนตัวแอดเคยมาแล้วค่ะ เราเป็นคนนึงที่ชื่นชอบศิลปินมากเรามองว่าอาชีพเนี้ยไม่ได้เป็นกันง่ายๆ แต่ก็ไม่ได้ยากสำหรับคนที่มีความสามารถพอ ทุกคนรู้ว่าการที่เราได้เข้าไปเป็นเด็กฝึกของค่ายนึง (ขอยกตัวอย่างเป็นygนะคะ)ภายใต้ข้างในนั้นต้องมีการแข่งขันมากมายและสิ่งที่พวกเราจะต้องมีไว้ก่อนที่เราจะได้เป็นเด็กฝึกหลักๆก็จะมี
1.ความสามารถคืออย่างแรกที่ต้องฝึกต้องมี ซึ่งถ้าคุณจะเก่งแค่อย่างเดียว บอกเลยว่าหาอาชีพอื่น เราไปศึกษามาว่าค่ายyg ประทานหยาง เค้าเป็นคนที่ชอบความสมบูรณ์หรือเรียกง่ายๆคือ ครบค่ะ ทั้งหน้าตา ร้อง เต้น แรป และบทแอคติ้ง ถ้าทุกคนมีทุกอย่างเป็นพื้นฐานเบื้องต้น แน่นอนว่าทุกคนก็ได้ชัยไปกว่าครึ่ง มีครบแล้วจะต้องเก่งและมีเสน่ห์ น่าดึงดูดด้วยนะคะ ไม่ใช่ว่าเก่งแล้วจะได้ผ่านง่ายๆน้า คุ่แข่งเยอะจะตาย เด็กเกาหลีก็มีตั้งเยอะเพราะฉะนั้นมันง่ายมาก(ที่เราจะได้ส่งกลับประเทศ)คือไม่ผ่านนั่นแหล่ะค่ะ สำหรับในเรื่องนี้มันขึ้นอยู่ที่ตัวเรา ว่าเราให้ความสำคัญมากแค่ไหน แน่นอนว่าเรื่องแบบนี้เราไม่จำเป็นต้องพึ่งใคร เรามีมันได้ด้วยตัวเอง
2.เงิน ถือว่าต้องเป็นคนที่มีฐานะในระดับนึงไม่ต้องถึงกับรวยมากแต่ก็คิดสะว่าส่งลูกเรียน นอกอ่ะค่ะ ซึ่งสำหรับทางบ้านที่ฐานะไม่ดีเท่าไหร่ก็อาจจะมีปัญหาในการใช้ชีวิตเนาะ นี่แหล่ะคือสิ่งสำคัญที่ว่าทำบางบ้านถึงไม่ยอมให้เราเป็นในสิ่งนี้ เราอยากจะพูดก่อนเลยว่ามันคือปัญหาของใครหลายๆคน แล้วยิ่งถ้าครอบครัวไม่สนับสนุนเนี่ย มันหนักหนามากเลยนะ แต่อย่าพึ่งท้อน้า ถ้าเราอยากเป็นอยากทำด้วยตัวเองเราก็ทำได้อาจจะหางานเพิ่มในช่วงเรียนอะไรแบบนี้ถ้าได้เงินเป็นรายวันยิ่งดี สมมุติได้เงินวันละ100บาทเก็บไปสัก2ปีทำแบบนี้ทุกวันๆ เราก็มีเงินเป็นหมื่นเกือบแสนนะ (กลับมาเรื่องครอบครัว)แต่มันยังไงๆก็ลำบากอยู่ดีนะที่พ่อแม่ไม่สนับสนุนอ่ะ ไม่มีใครคอยใ้ห้ กลจ เด็กในค่ายที่มาออกันเนี่ยเนี่ยยังไงหลักๆพ่อแม่ก็ต้องสนับสนุยอยู่แล้วเพราะมันก็ต้องเสียตังในจำนวนนึงยังไงก็ต้องเป็นเเสนค่ะ ใช่ยังไงค่าเดินทางค่ายออกมีไรอีกอ่ะ ค่าอยู่ ค่ากิน แต่ในเรื่องของการเรียนเพิ่มล่ะเช่น เรียนเต้น ร้อง แรป อะไรแบบนี้ไหนจะเสื้อผ้าของใช้ เรามีเงินมากเผื่อไว้ดีกว่าค่ะ ไม่เสียเลยไปตัวเปล่าเนี่ยรับรองว่ายังไงก็ไม่ได้ค่ะ แต่ว่าบางค่ายเนี่ยก็จะออกให้เราก่อนแล้วหลังจากเราได้เป็นศิลปินเนี่ยเค้าค่อยหักในส่วนนั้น อันนี้ก็เเล้วแต่ค่ายเนาะ ฐานะไม่จำเป็นต้องรวย แค่ระดับกลางขึ้นก็ได้ค่ะ เราเคยอยากเป็นศิลปินมากจนหาข้อมูลครบใช้คำว่าครบนะละเอียดด้วยของyg ใครอยากรู้อะไรถามได้ถ้าเราจำได้ แต่อันนี้เป็นเรื่องของเรา คือหลังจากนั้นเราเลย ลองขอแม่ก่อนเพราะว่าพ่อเราค่อนจ้างห่วงและโหดมากรอบแรกเราบอกแม่ว่า แม่หนูจะไปเป็นศิลปินที่เกาหลีนะ แม่บอกว่า เอาเลยลูก เราดีใจมากแต่ด้วยความที่แม่เราขี้เล่นเราเลยลองถามอีกรอบ (คนละวัน)แม่หนูอยากเป็นศิลปินที่เกาหลีรายได้ดีมากเลยนะหนูจะเลี้ยงพ่กับแม่เอง แม่ก็บอกเหมือนเดิมว่าได้ เราก็ งง นะเพราะว่าพ่กับแม่ไม่เคยปล่อยให้เราไปไหนเลยเเล้วนี่ต้องไปต่างประเทศเลยนะเเล้วหลายปีด้วย แต่ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรและจริงจังมากที่จะฝึกทุกวัน เราเป็นคนจริงจังโดยเฉพาะ(ความฝันในอนาคต) เราเริ่มฝึกทันทีเเละคิดว่ายังไงก็ต้องไปออดิชั่น จนรอบสุดท้ายตัวเรา เราพร้อมมากที่จะสมัครแต่หมายได้หมายความว่าจะสมัครตอนนั้นนะหมายถึงอีก2ปีจะสมัครเราก็จะอยู่ม.3พอดีเเละอาจจะมีเงินเก็บมากพอ เราเลยบอกกับแม่จริงจังว่า แม่หนูจะไปออดิชั่นศิลปินkpopนะ หลังจากคำนั้นแม่ไม่ได้ตอบเหมือนเดิมทุกคนแม่บอกว่า แล้วมันจะอีกกี่ปีล่ะถ้าเกิด2-3ปีไม่ได้หรอก(หมายความว่า เราจะไปเกาหลีตอนไหนแบบอีกกี่ปี ถ้าเกิดภายใน2-3ปีนี้ไม่ได้หรอก ส่วนตัวเราคิดว่าแม่คงมองว่าเราเด็ก เด็กเกินที่ทิ้งการเรียนแล้วไปเป็นศิลปินในประเทศที่ไม่ใช่ประเทศตัวเอง)เราเลยบอกแม่ว่าแม่แต่เรื่องเรียนอ่ะแม่ไม่ต้องห่วง(ที่เรียนอ่ะเราจะปรึกษา รร. ปัจจุบันแหล่ะ)แต่แม่ก็ยังเป็นห่วงเพราะเค้าอยากให้เราเรียนให้จบเพราะแม่พูดว่า จะไปทำงานแบบนั้นได้ไงเรียนก็ยังเรียนไม่จบ เราเข้าใจมุมมองของคนเป็นแม่นะแต่บางทีเราก็งงว่าการศึกษาอ่ะ ดูดิบางคนโตขึ้นมาเค้าสร้างอาชีพตัวเองโดยที่การศึกษาไม่เกี่ยวเลย จริงๆแล้วการศึกษาคือการที่เราอยากจะหาความรู้ จริงๆแล้วสิ่งที่จำเป็นที่สุดในตอนนี้คือเงินทุกคนเชื่อสิว่าแค่มีเงินก็ทำได้เกือบทุกอย่างแล้ว (กลับมาที่เรื่องของเรา)เราพยายามบอกให้แม่ไม่ต้องห่วงเรื่องเงินเราบอกไปว่าแม่เรื่องเงินมันก็ต้องติดตัวไปบ้างแต่ก็ไม่จำเป็นที่ต้องมีเงินล้านอะไรขนาดนั้นนะแม่ แต่แม่เรากับพูดว่าเขื่อสิว่าไอ้พวกที่ได้เป็นก็ยัดเงินทั้งนั้นแหล่ะ เราอยากจะตอบกลับมากแต่เราเป็นลูกก็ได้แค่ฟังเราก็เลยก้มหน้าหันหลังแล้วก็หยิบถ้ายก๋วยเตี๋ยวแล้วก็เดินขึ้นบ้านทุกคนรู้ไหมว่าตอนนั้นอ่ะเรารู้สึกว่าความฝัน
พัง พังแบบยับเยิน เรารู้สึกเฟลมากเราเฟลจนน้ำตาอ่ะหยดลงบนถ้วยก๋วยเตี๋ยวอ่ะเหมือนกินก๋วยน้ำกับน้ำตาเลยเนาะ..เราเลยคิดในใจว่าสิ่งที่แม่พูดมันกูถูกแต่ไม่ใช่สำหรับค่าบนี้เรามองว่าศิลปินเกาหลีเค้าคุณภาพมากพอความสามารถล้นไม่ใช่ที่แบบยัดเงินแล้วได้เป็นทุกคนรู้ว่าต้องฝึกอย่างหนักถ้าเกิดมันยัดเงินได้จริงป่านนี้คงค่ายนึงมีเป็นพันคนแล้วถ้าอย่างนั้นอย่างแบมแบม ก็คงไม่ได้เดแต่ที่เค้าได้เป็นทุกวันนี้เพราะ(ความสามารถ)ล้วนๆ เพราะฉะนั้นเค้าคงไม่ใช้วิธีแบบนี้หรอกศิลปินเค้าคุณภาพมากพอไม่ใช่กะโหลกกะลา(ขอโทษนะถ้าบางคำมันดูแรงคื เราเฟลเลยดำดิ่งมาก)เค้าเข้าใจเลยสำหรับคนที่ครอบครัวไม่สนับสนุนอ่ะ
สุดท้ายนี้อยากจะบอกว่าเค้าก็ยังไม่ล้มเลิกความคิดนะ เค้ายังเชิ่อว่าต้องมี สักวันที่เป็นของเรา เราจะทำด้วยตังเองปรึกษาคนรอบข้าง เอา เราไม่ใช่คนอกตัญญูนะ ยังไงถ้าเราได้เป็นเราก็ต้องเอาเงินมาให้พ่อกับเเม่อยู่ดีทำทุกอย่างให้พ่อแม่มีความสุข เราจะเริ่มเก็บตังใช้เวลาแค่2ปีแล้วเราจะลองไปออดู สู้ๆนะทุกคนเราเชื่อว่าทำได้ เก็บเงินไง้เยอะน้า😉😥
อยากเป็นศิลปินkpopแต่ครอบครัวไม่สนับสนุน โดนคนอื่นดูถูก มองว่าไร้สาระ มันไร้สาระจริงหรอ?
1.ความสามารถคืออย่างแรกที่ต้องฝึกต้องมี ซึ่งถ้าคุณจะเก่งแค่อย่างเดียว บอกเลยว่าหาอาชีพอื่น เราไปศึกษามาว่าค่ายyg ประทานหยาง เค้าเป็นคนที่ชอบความสมบูรณ์หรือเรียกง่ายๆคือ ครบค่ะ ทั้งหน้าตา ร้อง เต้น แรป และบทแอคติ้ง ถ้าทุกคนมีทุกอย่างเป็นพื้นฐานเบื้องต้น แน่นอนว่าทุกคนก็ได้ชัยไปกว่าครึ่ง มีครบแล้วจะต้องเก่งและมีเสน่ห์ น่าดึงดูดด้วยนะคะ ไม่ใช่ว่าเก่งแล้วจะได้ผ่านง่ายๆน้า คุ่แข่งเยอะจะตาย เด็กเกาหลีก็มีตั้งเยอะเพราะฉะนั้นมันง่ายมาก(ที่เราจะได้ส่งกลับประเทศ)คือไม่ผ่านนั่นแหล่ะค่ะ สำหรับในเรื่องนี้มันขึ้นอยู่ที่ตัวเรา ว่าเราให้ความสำคัญมากแค่ไหน แน่นอนว่าเรื่องแบบนี้เราไม่จำเป็นต้องพึ่งใคร เรามีมันได้ด้วยตัวเอง
2.เงิน ถือว่าต้องเป็นคนที่มีฐานะในระดับนึงไม่ต้องถึงกับรวยมากแต่ก็คิดสะว่าส่งลูกเรียน นอกอ่ะค่ะ ซึ่งสำหรับทางบ้านที่ฐานะไม่ดีเท่าไหร่ก็อาจจะมีปัญหาในการใช้ชีวิตเนาะ นี่แหล่ะคือสิ่งสำคัญที่ว่าทำบางบ้านถึงไม่ยอมให้เราเป็นในสิ่งนี้ เราอยากจะพูดก่อนเลยว่ามันคือปัญหาของใครหลายๆคน แล้วยิ่งถ้าครอบครัวไม่สนับสนุนเนี่ย มันหนักหนามากเลยนะ แต่อย่าพึ่งท้อน้า ถ้าเราอยากเป็นอยากทำด้วยตัวเองเราก็ทำได้อาจจะหางานเพิ่มในช่วงเรียนอะไรแบบนี้ถ้าได้เงินเป็นรายวันยิ่งดี สมมุติได้เงินวันละ100บาทเก็บไปสัก2ปีทำแบบนี้ทุกวันๆ เราก็มีเงินเป็นหมื่นเกือบแสนนะ (กลับมาเรื่องครอบครัว)แต่มันยังไงๆก็ลำบากอยู่ดีนะที่พ่อแม่ไม่สนับสนุนอ่ะ ไม่มีใครคอยใ้ห้ กลจ เด็กในค่ายที่มาออกันเนี่ยเนี่ยยังไงหลักๆพ่อแม่ก็ต้องสนับสนุยอยู่แล้วเพราะมันก็ต้องเสียตังในจำนวนนึงยังไงก็ต้องเป็นเเสนค่ะ ใช่ยังไงค่าเดินทางค่ายออกมีไรอีกอ่ะ ค่าอยู่ ค่ากิน แต่ในเรื่องของการเรียนเพิ่มล่ะเช่น เรียนเต้น ร้อง แรป อะไรแบบนี้ไหนจะเสื้อผ้าของใช้ เรามีเงินมากเผื่อไว้ดีกว่าค่ะ ไม่เสียเลยไปตัวเปล่าเนี่ยรับรองว่ายังไงก็ไม่ได้ค่ะ แต่ว่าบางค่ายเนี่ยก็จะออกให้เราก่อนแล้วหลังจากเราได้เป็นศิลปินเนี่ยเค้าค่อยหักในส่วนนั้น อันนี้ก็เเล้วแต่ค่ายเนาะ ฐานะไม่จำเป็นต้องรวย แค่ระดับกลางขึ้นก็ได้ค่ะ เราเคยอยากเป็นศิลปินมากจนหาข้อมูลครบใช้คำว่าครบนะละเอียดด้วยของyg ใครอยากรู้อะไรถามได้ถ้าเราจำได้ แต่อันนี้เป็นเรื่องของเรา คือหลังจากนั้นเราเลย ลองขอแม่ก่อนเพราะว่าพ่อเราค่อนจ้างห่วงและโหดมากรอบแรกเราบอกแม่ว่า แม่หนูจะไปเป็นศิลปินที่เกาหลีนะ แม่บอกว่า เอาเลยลูก เราดีใจมากแต่ด้วยความที่แม่เราขี้เล่นเราเลยลองถามอีกรอบ (คนละวัน)แม่หนูอยากเป็นศิลปินที่เกาหลีรายได้ดีมากเลยนะหนูจะเลี้ยงพ่กับแม่เอง แม่ก็บอกเหมือนเดิมว่าได้ เราก็ งง นะเพราะว่าพ่กับแม่ไม่เคยปล่อยให้เราไปไหนเลยเเล้วนี่ต้องไปต่างประเทศเลยนะเเล้วหลายปีด้วย แต่ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรและจริงจังมากที่จะฝึกทุกวัน เราเป็นคนจริงจังโดยเฉพาะ(ความฝันในอนาคต) เราเริ่มฝึกทันทีเเละคิดว่ายังไงก็ต้องไปออดิชั่น จนรอบสุดท้ายตัวเรา เราพร้อมมากที่จะสมัครแต่หมายได้หมายความว่าจะสมัครตอนนั้นนะหมายถึงอีก2ปีจะสมัครเราก็จะอยู่ม.3พอดีเเละอาจจะมีเงินเก็บมากพอ เราเลยบอกกับแม่จริงจังว่า แม่หนูจะไปออดิชั่นศิลปินkpopนะ หลังจากคำนั้นแม่ไม่ได้ตอบเหมือนเดิมทุกคนแม่บอกว่า แล้วมันจะอีกกี่ปีล่ะถ้าเกิด2-3ปีไม่ได้หรอก(หมายความว่า เราจะไปเกาหลีตอนไหนแบบอีกกี่ปี ถ้าเกิดภายใน2-3ปีนี้ไม่ได้หรอก ส่วนตัวเราคิดว่าแม่คงมองว่าเราเด็ก เด็กเกินที่ทิ้งการเรียนแล้วไปเป็นศิลปินในประเทศที่ไม่ใช่ประเทศตัวเอง)เราเลยบอกแม่ว่าแม่แต่เรื่องเรียนอ่ะแม่ไม่ต้องห่วง(ที่เรียนอ่ะเราจะปรึกษา รร. ปัจจุบันแหล่ะ)แต่แม่ก็ยังเป็นห่วงเพราะเค้าอยากให้เราเรียนให้จบเพราะแม่พูดว่า จะไปทำงานแบบนั้นได้ไงเรียนก็ยังเรียนไม่จบ เราเข้าใจมุมมองของคนเป็นแม่นะแต่บางทีเราก็งงว่าการศึกษาอ่ะ ดูดิบางคนโตขึ้นมาเค้าสร้างอาชีพตัวเองโดยที่การศึกษาไม่เกี่ยวเลย จริงๆแล้วการศึกษาคือการที่เราอยากจะหาความรู้ จริงๆแล้วสิ่งที่จำเป็นที่สุดในตอนนี้คือเงินทุกคนเชื่อสิว่าแค่มีเงินก็ทำได้เกือบทุกอย่างแล้ว (กลับมาที่เรื่องของเรา)เราพยายามบอกให้แม่ไม่ต้องห่วงเรื่องเงินเราบอกไปว่าแม่เรื่องเงินมันก็ต้องติดตัวไปบ้างแต่ก็ไม่จำเป็นที่ต้องมีเงินล้านอะไรขนาดนั้นนะแม่ แต่แม่เรากับพูดว่าเขื่อสิว่าไอ้พวกที่ได้เป็นก็ยัดเงินทั้งนั้นแหล่ะ เราอยากจะตอบกลับมากแต่เราเป็นลูกก็ได้แค่ฟังเราก็เลยก้มหน้าหันหลังแล้วก็หยิบถ้ายก๋วยเตี๋ยวแล้วก็เดินขึ้นบ้านทุกคนรู้ไหมว่าตอนนั้นอ่ะเรารู้สึกว่าความฝัน
สุดท้ายนี้อยากจะบอกว่าเค้าก็ยังไม่ล้มเลิกความคิดนะ เค้ายังเชิ่อว่าต้องมี สักวันที่เป็นของเรา เราจะทำด้วยตังเองปรึกษาคนรอบข้าง เอา เราไม่ใช่คนอกตัญญูนะ ยังไงถ้าเราได้เป็นเราก็ต้องเอาเงินมาให้พ่อกับเเม่อยู่ดีทำทุกอย่างให้พ่อแม่มีความสุข เราจะเริ่มเก็บตังใช้เวลาแค่2ปีแล้วเราจะลองไปออดู สู้ๆนะทุกคนเราเชื่อว่าทำได้ เก็บเงินไง้เยอะน้า😉😥