นี่เป็นกระทู้แรกของผมครับ.. ผมพึ่งเลิกกับแฟนได้2เดือน
ท้าวความก่อน.. ผมกับเธอคบกันมา6ปีครับ เราคบกันตั้งแต่เรียนมัธยม จนเรียนจบ มหาลัย มาด้วยกัน เราผูกพันกันมากครับ เราลำบากมาด้วยกัน ผ่านทุกๆอุปสรรคมาด้วยกัน
เราอยู่ด้วยกันตลอดครับ จะมีแค่เวลาทำงานต่างแยกย้ายกันไปทำงานของตัวเอง ตลอดเวลาที่คบกันมา6ปี ผมมั่นใจว่าผมทำหน้าที่คนรักได้ดี แบบไม่ขาดตกบกพร่อง ผมไม่เคยทำให้เธอเสียใจเรื่องผู้หญิงเลยแม้แต่ครั้งเดียว ด้วยความที่เป็นคนรักแฟนมาก เลิกงานมาเธอไม่ต้องซื้อกับข้าวมา ผมหาไว้รอ ทำกับข้าวไว้รอกินพร้อมกันทุกๆเย็น เรื่องงานบ้านผมทำเองหมดครับ ไม่ว่าจะล้างจาน กวาดห้อง ถูห้อง ซักผ้า แม้กระทั่ง กกน.ที่เปื้อนประจำเดือน ผมก็เป็นคนนั่งซักมือใหั *ขออภัยในความไม่สุภาพ*
**เรื่องมาถึงจุดแตกหัก ผมจับได้ครับ ว่าเธอคุยกับคนอื่น เริ่มคุยกันทั้งๆที่เธอก็อยู่กับผมทุกวัน (เธอยอมรับครับว่าคุยจริง) และพึ่งรู้จักกันได้ไม่ถึง1อาทิตย์ ถือว่าผมจับได้ไว เธอเลือกผู้ชายคนใหม่ครับ เธอบอกกับผมว่า ที่ยังอยู่ด้วยกันในทุกๆวันเป็นเพราะความผูกพันที่คบกันมานาน เค้าไม่ได้รักผมแล้ว/แน่นอนครับเป็นผมเองที่ต้องยอมเดินออกมาจากความสัมพันธ์นี้ เดินออกมาด้วยความเจ็บปวดและสาหัสมาก
เวลาผ่านมาแล้ว2เดือนครับ ผมยอมรับเลยว่าผมไม่เคยลืมเธอได้เลยแม้แต่นิด แต่กลับกันผมเองได้ข่าวมาว่าเธอได้อยู่ใช้ชีวิตร่วมกันกับผู้ชายคนใหม่ โดยที่เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ///ทุกคนเคยผ่านประสบการณ์แบบนี้มาบ้างไหมครับ ? ผมจะออกจากความรู้สึกนี้ไปได้ยังไง ความผูกพันที่คบกันมานาน เธอไม่รู้สึกอะไรเลยหรอ? เธอลืมทุกอย่างได้จริงๆหรอ?
โดนทิ้งเพราะคนที่พึ่งรู้จักได้ไม่กี่วัน.. ผมจะออกไปจากความรู้สึกนี้ยังไงครับ (ความผูกพัน)
ท้าวความก่อน.. ผมกับเธอคบกันมา6ปีครับ เราคบกันตั้งแต่เรียนมัธยม จนเรียนจบ มหาลัย มาด้วยกัน เราผูกพันกันมากครับ เราลำบากมาด้วยกัน ผ่านทุกๆอุปสรรคมาด้วยกัน
เราอยู่ด้วยกันตลอดครับ จะมีแค่เวลาทำงานต่างแยกย้ายกันไปทำงานของตัวเอง ตลอดเวลาที่คบกันมา6ปี ผมมั่นใจว่าผมทำหน้าที่คนรักได้ดี แบบไม่ขาดตกบกพร่อง ผมไม่เคยทำให้เธอเสียใจเรื่องผู้หญิงเลยแม้แต่ครั้งเดียว ด้วยความที่เป็นคนรักแฟนมาก เลิกงานมาเธอไม่ต้องซื้อกับข้าวมา ผมหาไว้รอ ทำกับข้าวไว้รอกินพร้อมกันทุกๆเย็น เรื่องงานบ้านผมทำเองหมดครับ ไม่ว่าจะล้างจาน กวาดห้อง ถูห้อง ซักผ้า แม้กระทั่ง กกน.ที่เปื้อนประจำเดือน ผมก็เป็นคนนั่งซักมือใหั *ขออภัยในความไม่สุภาพ*
**เรื่องมาถึงจุดแตกหัก ผมจับได้ครับ ว่าเธอคุยกับคนอื่น เริ่มคุยกันทั้งๆที่เธอก็อยู่กับผมทุกวัน (เธอยอมรับครับว่าคุยจริง) และพึ่งรู้จักกันได้ไม่ถึง1อาทิตย์ ถือว่าผมจับได้ไว เธอเลือกผู้ชายคนใหม่ครับ เธอบอกกับผมว่า ที่ยังอยู่ด้วยกันในทุกๆวันเป็นเพราะความผูกพันที่คบกันมานาน เค้าไม่ได้รักผมแล้ว/แน่นอนครับเป็นผมเองที่ต้องยอมเดินออกมาจากความสัมพันธ์นี้ เดินออกมาด้วยความเจ็บปวดและสาหัสมาก
เวลาผ่านมาแล้ว2เดือนครับ ผมยอมรับเลยว่าผมไม่เคยลืมเธอได้เลยแม้แต่นิด แต่กลับกันผมเองได้ข่าวมาว่าเธอได้อยู่ใช้ชีวิตร่วมกันกับผู้ชายคนใหม่ โดยที่เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ///ทุกคนเคยผ่านประสบการณ์แบบนี้มาบ้างไหมครับ ? ผมจะออกจากความรู้สึกนี้ไปได้ยังไง ความผูกพันที่คบกันมานาน เธอไม่รู้สึกอะไรเลยหรอ? เธอลืมทุกอย่างได้จริงๆหรอ?