ที่ทำงานเราเป็นหน่วยงานใหญ่ ถ้าไม่นับสำนักงานแล้ว ก็มีพื้นที่มากพอสำหรับให้พ่อค้าแม่ค้า คนขอทาน คนแจกใบปลิว กลุ่มนักศึกษาที่มาขอรับบริจาคเงิน แต่มีคนกลุ่มหนึ่งที่เราไม่ชอบเลย คือพวกเจ้าหน้าที่จากองค์กรการกุศลต่างๆ ไม่ว่าจะมาจากองค์กรยูนิเซ... มูลนิธิโสส... หรืออะไรก็ตาม พวกนี้จะคอยดักเรียกคนที่เดินผ่านไปมา แล้วพูดชักจูงให้คนบริจาคเงิน หรือจ่ายเงินซื้อของที่พวกมันเอามาขายโดยอ้างว่าจะนำรายได้ไปช่วยเหลือคนอื่น
คนพวกนี้ชอบยืนเรียกแขกอยู่บริเวณทางเข้าออกที่ทำงาน ซึ่งเป็นทางที่เราใช้อยู่ประจำ เราไม่รู้ว่าคนพวกนี้มีเกณฑ์ในการเลือกคนที่เดินผ่านไปมายังไง เพราะไม่ใช่ทุกคนที่เดินผ่านแล้วจะโดนดักโดนเรียก บางคนสามารถเดินผ่านพวกนี้ไปได้อย่างง่ายดาย แต่ไม่ใช่เรา... บางครั้งเราพยายามเลี่ยงแล้ว พยายามใช้เส้นทางอื่น พยายามไม่มองพวกเขา แต่บางครั้งก็เลี่ยงไม่ทัน
เราไม่เข้าใจว่าเราไปตรงสเป็คของคนพวกนี้ตรงไหน เราดูเหมือนนักบุญเหรอ หรือดูเหมือนคนใจดี หรือดูเหมือนคนมีเงิน หรือดูเหมือนคนหลอกง่าย พอเราเดินผ่านคนพวกนี้ทีไรก็จะโดนดักเกือบทุกครั้ง มาดักให้เราหยุดเดิน และพูดพล่ามให้เราฟัง ถ้าเราอยู่ในอารมณ์ปกติ เรามักจะยอมเสียเวลาฟังพวกเขา ทั้งๆที่ไม่อยากฟัง แต่ก็ไม่ค่อยหลงกลเสียเงินหรอก (เคยยอมซื้อของที่มันขายครั้งนึง เพียงเพื่อให้มันหยุดรั้งเราสักที)
แต่ถ้าตอนนั้นเราอารมณ์ไม่ดี เราก็จะไม่ทนฟัง ไม่มีอารมณ์จะเอื้ออาทรใคร เราจะพูดทันทีว่าเราไม่ว่างฟังพวกเขา ถ้ายังตื๊ออีก เราก็จะแสดงความไม่พอใจและเดินหนีเลย (แต่ก็รู้สึกไม่ดี เพราะแถวนั้นมีคนเดินผ่านเยอะ เวลาเราแสดงความไม่พอใจ คนอื่นๆก็จะเห็น) ทำแบบนี้มันรุกเร้ากันเกินไป รุกแรงเหลือเกิน อีกนิดเดียวก็จะเหมือนกรรโชกทรัพย์แล้ว
ถ้าการที่เราเจอแบบนี้บ่อยๆ มันเกิดจากบุคลิกเราเอง เราก็ไม่รู้จะทำยังไง เพราะเราก็เป็นตัวของเราแบบนี้ ใครพอจะมีทริคในการหลบหลีกคนพวกนี้บ้าง มาแชร์กันหน่อย ส่วนใครที่ทำงานพวกนี้อยู่ อยากบอกว่าเลิกทำเหอะ ดูแล้วน่าจะได้บาปมากกว่าได้บุญ
เบื่อมาก มีเจ้าหน้าที่องค์กรการกุศลมายืนเรียกแขกในที่ทำงานบ่อยๆ แล้วเราก็โดนเรียกตลอด
คนพวกนี้ชอบยืนเรียกแขกอยู่บริเวณทางเข้าออกที่ทำงาน ซึ่งเป็นทางที่เราใช้อยู่ประจำ เราไม่รู้ว่าคนพวกนี้มีเกณฑ์ในการเลือกคนที่เดินผ่านไปมายังไง เพราะไม่ใช่ทุกคนที่เดินผ่านแล้วจะโดนดักโดนเรียก บางคนสามารถเดินผ่านพวกนี้ไปได้อย่างง่ายดาย แต่ไม่ใช่เรา... บางครั้งเราพยายามเลี่ยงแล้ว พยายามใช้เส้นทางอื่น พยายามไม่มองพวกเขา แต่บางครั้งก็เลี่ยงไม่ทัน
เราไม่เข้าใจว่าเราไปตรงสเป็คของคนพวกนี้ตรงไหน เราดูเหมือนนักบุญเหรอ หรือดูเหมือนคนใจดี หรือดูเหมือนคนมีเงิน หรือดูเหมือนคนหลอกง่าย พอเราเดินผ่านคนพวกนี้ทีไรก็จะโดนดักเกือบทุกครั้ง มาดักให้เราหยุดเดิน และพูดพล่ามให้เราฟัง ถ้าเราอยู่ในอารมณ์ปกติ เรามักจะยอมเสียเวลาฟังพวกเขา ทั้งๆที่ไม่อยากฟัง แต่ก็ไม่ค่อยหลงกลเสียเงินหรอก (เคยยอมซื้อของที่มันขายครั้งนึง เพียงเพื่อให้มันหยุดรั้งเราสักที)
แต่ถ้าตอนนั้นเราอารมณ์ไม่ดี เราก็จะไม่ทนฟัง ไม่มีอารมณ์จะเอื้ออาทรใคร เราจะพูดทันทีว่าเราไม่ว่างฟังพวกเขา ถ้ายังตื๊ออีก เราก็จะแสดงความไม่พอใจและเดินหนีเลย (แต่ก็รู้สึกไม่ดี เพราะแถวนั้นมีคนเดินผ่านเยอะ เวลาเราแสดงความไม่พอใจ คนอื่นๆก็จะเห็น) ทำแบบนี้มันรุกเร้ากันเกินไป รุกแรงเหลือเกิน อีกนิดเดียวก็จะเหมือนกรรโชกทรัพย์แล้ว
ถ้าการที่เราเจอแบบนี้บ่อยๆ มันเกิดจากบุคลิกเราเอง เราก็ไม่รู้จะทำยังไง เพราะเราก็เป็นตัวของเราแบบนี้ ใครพอจะมีทริคในการหลบหลีกคนพวกนี้บ้าง มาแชร์กันหน่อย ส่วนใครที่ทำงานพวกนี้อยู่ อยากบอกว่าเลิกทำเหอะ ดูแล้วน่าจะได้บาปมากกว่าได้บุญ