เกริ่นก่อนว่าผมเกิดมาในครอบครัวที่ไม่ได้ลำบากอะไรมีปัจจัย4ครบไม่ได้ลำบาก แต่ก้ไม่เคยได้อะไรจากพ่อแม่เหมือนกันต้องเก็บเงินซื้อเองตลอดตั้งแต่เด็กของเล่นที่เพื่อนมีกันผมก็ไม่มีกับเค้า กว่าจะเก็บเงินวันละ5บาท10บาทได้เค้าก็ไม่เล่นกันแล้ว55 ทำให้พอโตเริ่มทำงานพิเศษได้ก้ทำมาตลอดปิดเทอมก้ไม่เคยได้หยุดให้เงินใช้เพื่อซื้อนู่นนี่นั่นที่อยากได้เสมอ แต่มีคติประจำใจว่าไม่เป้นหนี้ไม่ผ่อนไม่กู้ เพราะถุกสอนมาตลอดว่าการไม่เป็นหนี้เป้นลาภอันประเสริฐ

พอโตมาของที่อยากได้มันไม่ใช่สิ่งขอที่ราคาไม่กี่พันกี่หมื่น อยากได้รถอยากได้คอนโด ซึ่งแน่นอนไม่ใช่สิ่งที่แค่ทำงานเก็บเงินขนาดไหนสำหรับแค่เงินเดือนเพียง15k+ทำงานพิเศษหลังเลิกงาน รวมๆไม่เกิน20k จะซื้อสดได้เลย ซึ่งแน่นอนว่าเก็บจริงๆก้ทำได้แต่กี่ปีหละเพราะคติประจำใจที่ไม่อยากเป้นหนี้จึงคิดเช่นนั้น จนเข้ามารู้จักกับหุ้นพอเล่นได้กำไรมาบ้างแต่มันยังไม่พอเราอยากได้เร็วและมากกว่านี้เลยหันเข้าไปสู่โลกอนาคต อนาคตที่ล้มเหลวอ่ะนะ

ผมอยากรวยเร็วเลยเอาเงินเก็บกว่า2แสน ที่เก็บมาตั้งแต่เด็กมาเล่นฟิวเจอร์เพราะอยากได้อยากมีกับเค้า เล่นแรกๆลงน้อยๆได้เสมอแต่ได้นิดเดียว ยิ่งเล่นยิ่งโลภก็ได้หลังพอตแตกแล้วแตกอีกต้องเอาคืน คัทลอสคืออะไรไม่รุ้จัก พอจะคัทคัทตอนจะแตก คัทเสดรีบาวน์พุ่งเป้นเมตร เฮ้อ วิถีเม่าชัดๆ สุดท้าบเกือบหมดตัว เพราะไม่ศึกษาให้ดีก่อน ไม่ศึกาษามาแล้วแต่แค่ไม่ดีพอ และแพ้ใจตัวเองมากกว่าใช้อารมณ์ในการเล่น

ในที่สุดเงินเก็บผมเหลือเพียงอยุ่3หมื่น ภายในเวลาเพียง2อาทิตย์หลังเข้าวงการผมนี่คนโง่ๆชัด ถ้าไม่เล่นฟิวเจอร์ไม่รีบไม่โลภจุดหมายผมคงไปถึงเร็วกว่านี้แน่ๆ
 
บางทีผมย้อนคิดกับไปว่าถ้าผมเอาเงินไปผ่อนรถ ผ่อนคอนโด ผมคงไม่เงินเก็บมากกว่านี้เพราะผมจะเซฟตัวเองไว้ตลอดไม่ให้ตัวเองลำบากจนเกินไปค่างวดอย่าน้อยต้องมีล่วงหน้า 12 งวด นี่คือสิ่งผมคิดไว้ตอนแรกถ้าจะผ่อน แต่ผมไม่ทำผมไม่อยากเป็นหนี้เป็นสิ่งที่จำขึ้นใจไปแล้ว

สุดท้ายอย่างที่บอกไปเงินที่เซฟเผื่อไว้เสมอเหลือเพียง3หมื่น เหนื่อยใจเหลือเกินกับสิ่งที่ตัวเองอดออมมาหลายปีหมดไปในเวลาไม่ถึงเดือน 

หรือคนอย่างผมเหมาะกับการเป็นหนี้มากกว่าจริงๆ ? ทุกท่านคิดเห็นเช่นไรครับ

ถ้าถามว่าชีวิตหลังจากนี้ลำบากไหม ตอบเลยไม่งานถึงไม่มั่นคงแต่ก็รอดพ้นปีนี้ไปได้แน่ๆ ที่บ้านก็มีทุกอย่างพร้อมไม่ได้ลำบากสำหรับการดำรงชีวิตแต่ก็อย่างที่กล่าวไปข้างต้น ผมกอยากได้นู่นนนี่นั่นเสมอ  

ถ้าจะตอบว่าให้อยุ่อย่างพอเพียงสิ ให้ดูคนที่เค้าลำบากกว่าเราสิ คนไม่มีจะกินสิ ผมตอบเลยว่าไม่ เพราะผมไม่ชอบทัศนะคติแบบนี้มาตลอดเพราะพ่อแม่ผมสอนมาอย่างี้ให้ดูคนที่ลำบากกว่าเรา  ให้พอใจกลับสิ่งที่ตัวเองมี นั่นกลับทำให้ทัศนะคติของผมอาจดุแปลกๆ(หรือป่าว) ว่าทำไมต้องมองไปข้างหลังทั้งที่ข้างหน้าสิคนรวยๆเยอะแยะทำไมผมไม่มีกับเค้าบ้าง ผมคิดงี้มาตั้งแต่เด็กทำให้ผมไม่ใช่คนพอเพียง แต่เป็นคนเพียงพอ เพียงพอที่จะไม่ทำให้ชีวิตตัวเองลำบาก

ปล.ถามว่าผมจะเลิกเล่นหุ้นไหมบอกเลยว่าไม่ แต่ตอนนี้จะรักษาแผลใจศึกษาให้เพิ่มมากขึ้นผมกลับมาแน่และจะเอาทุกบาทที่เสียไปคืนมา ถือครั้งนี้เป้นบทเรียนราคาแพง อาจจะอีกนานเท่าไหร่ไม่ทราบแต่จะไม่เลิก ถ้าเลิกเท่ากับผมแพ้ซึ่งไม่ยอมโว๊ย
-ทุกท่านคิดว่าทัศนคติของผทเป้นเช่นไรโปรดแนะนำ
.
.
.
.