สวัสดีค่ะ เรื่องความรักเราบังคับไรไม่ได้ แต่เราจะต้องมานั่งจัดการกับความรู้สึกตัวเอง ที่เสียใจ ผิดหวังกับพ่อยังไงดีคะ โกรธพ่อมาก
ปัญหาของเราคือเป็นเรื่องที่คนรอบข้างรับรู้กันหมดว่าพ่อเรามีเมียน้อย แต่เพราะปัญหาทางบ้านของเรามีเหตุการณ์ต่างไปนิดหน่อยคือพ่อเราจะขึ้นเสียงใส่และลงมือกันแม่และเราได้ แต่เราทําไรไม่ได้เลยเพราะแม่ไม่สามารถหางานได้เนื่องจากอายุและต้องเล่าไปตอนที่แม่เรายังเป็นสาวและถูกพ่อหลอก พ่อบอกว่าไม่ต้องหางาน พ่อจะเลี้ยงแม่เอง นับได้เลยว่าเมื่อก่อนพ่อเรามีเงินเยอะจริงๆ แต่เพราะความฟุ่มเฟือยและความคิดที่หยุดตั้งแต่ยุค 70 ใครพูดอะไรพ่อไม่ยอมฟัง ตั้งแต่เราจําความได้ ก็คือภาพที่กลางดึกต้องมาเห็นพ่อทะเลาะกับแม่ ลงมือกับแม่และกดคอเราควํ่าลงบนเตียงขู่กับแม่ หลายครั้งต่อจากนั้นก็ยังทะเลาะกันเรื่อยๆ หนักจนจําได้ว่าเรากลัวจนร้องไห้ ญาติของแม่กับตํารวจขึ้นบ้าน จนถึงตอนนี้พ่อมีเมียน้อย 2 คน และเมียน้อยคนแรกมีลูกของพ่อคนนึงและเมียน้อยคนที่สองมีลูก 2 คน เรากับแม่นั่งรอพ่อนานจนจับได้ว่าพ่ออยู่กับเมียน้อย แม่เราโมโหมากเลยไปต่อว่าผู้หญิง แต่ฝ่ายเมียน้อยมีเพื่อนมาต่อว่าแม่เรากลับ เราโกรธมาก เลยไปต่อว่า ทนไม่ได้กับผู้ใหญ่ที่ไร้ยางอาย เขาก็รู้กันว่าพ่อเรามีลูกมีครอบครัวแต่ก็ยังหน้าด้าน ถึงขั้นมาลงมือกับแม่เรา มีสิทธิ์อะไร แต่ลูกเมียน้อยคงกลัวและร้องไห้เหมือนเราตอนเด็ก แต่พ่อเรากลับไปโอบปลอบเด็กคนนั้น เราเสียใจมาก ทําไมไม่สงสารแม่ลูกสองคนนี้บ้าง ตอนเด็กเราก็เป็นเหมือนน้องเขา ทําไมถึงไม่เคยกอดปลอบบ้างเลย พ่อคือเอาไว้แบ่งปันกับคนอื่นด้วยหรอ ตอนนี้เราเลยไม่เคารพเขาแล้ว เพราะเขาไม่เคยทําหน้าที่พ่อจริงๆ เรารู้ว่าเรื่องเมียน้อยไม่มีทางแก้ได้แล้วเพราะเมียน้อยดันมีลูกไปแล้ว แต่ก็ยังหวังว่าพ่อจะขอโทษแม่กับเราหรืออย่างน้อยก็ต้องรู้สึกผิดบ้างมั้ยอ่ะ
เราร้องไห้ทุกครั้งเวลาที่เจอคลิปเรื่องราวแบบพ่อไม่รักแม่และไม่สนใจลูก เราไม่อยากต้องมาเสียนํ้าตาให้กับคนที่ทําหน้าที่พ่อไม่ได้ อยากรู้ว่าทุกคนมีวิธีรับมือกับความรู้สึกตัวเองยังไง ขอบคุณค่ะ
(ปล.เรื่องที่พ่อลงมือทําร้ายแม่เราฟ้องร้องไม่ได้เพราะพ่อกับแม่เราไม่ได้เป็นคนไทย แต่ถ้าจะแยกกัน ทําให้อนาคตการศึกษาของเราลําบาก)
ใครที่รู้ว่าพ่อนอกใจแม่หลายครั้ง ต้องแก้ปัญหานี้ในใจเรายังไงดีคะ
ปัญหาของเราคือเป็นเรื่องที่คนรอบข้างรับรู้กันหมดว่าพ่อเรามีเมียน้อย แต่เพราะปัญหาทางบ้านของเรามีเหตุการณ์ต่างไปนิดหน่อยคือพ่อเราจะขึ้นเสียงใส่และลงมือกันแม่และเราได้ แต่เราทําไรไม่ได้เลยเพราะแม่ไม่สามารถหางานได้เนื่องจากอายุและต้องเล่าไปตอนที่แม่เรายังเป็นสาวและถูกพ่อหลอก พ่อบอกว่าไม่ต้องหางาน พ่อจะเลี้ยงแม่เอง นับได้เลยว่าเมื่อก่อนพ่อเรามีเงินเยอะจริงๆ แต่เพราะความฟุ่มเฟือยและความคิดที่หยุดตั้งแต่ยุค 70 ใครพูดอะไรพ่อไม่ยอมฟัง ตั้งแต่เราจําความได้ ก็คือภาพที่กลางดึกต้องมาเห็นพ่อทะเลาะกับแม่ ลงมือกับแม่และกดคอเราควํ่าลงบนเตียงขู่กับแม่ หลายครั้งต่อจากนั้นก็ยังทะเลาะกันเรื่อยๆ หนักจนจําได้ว่าเรากลัวจนร้องไห้ ญาติของแม่กับตํารวจขึ้นบ้าน จนถึงตอนนี้พ่อมีเมียน้อย 2 คน และเมียน้อยคนแรกมีลูกของพ่อคนนึงและเมียน้อยคนที่สองมีลูก 2 คน เรากับแม่นั่งรอพ่อนานจนจับได้ว่าพ่ออยู่กับเมียน้อย แม่เราโมโหมากเลยไปต่อว่าผู้หญิง แต่ฝ่ายเมียน้อยมีเพื่อนมาต่อว่าแม่เรากลับ เราโกรธมาก เลยไปต่อว่า ทนไม่ได้กับผู้ใหญ่ที่ไร้ยางอาย เขาก็รู้กันว่าพ่อเรามีลูกมีครอบครัวแต่ก็ยังหน้าด้าน ถึงขั้นมาลงมือกับแม่เรา มีสิทธิ์อะไร แต่ลูกเมียน้อยคงกลัวและร้องไห้เหมือนเราตอนเด็ก แต่พ่อเรากลับไปโอบปลอบเด็กคนนั้น เราเสียใจมาก ทําไมไม่สงสารแม่ลูกสองคนนี้บ้าง ตอนเด็กเราก็เป็นเหมือนน้องเขา ทําไมถึงไม่เคยกอดปลอบบ้างเลย พ่อคือเอาไว้แบ่งปันกับคนอื่นด้วยหรอ ตอนนี้เราเลยไม่เคารพเขาแล้ว เพราะเขาไม่เคยทําหน้าที่พ่อจริงๆ เรารู้ว่าเรื่องเมียน้อยไม่มีทางแก้ได้แล้วเพราะเมียน้อยดันมีลูกไปแล้ว แต่ก็ยังหวังว่าพ่อจะขอโทษแม่กับเราหรืออย่างน้อยก็ต้องรู้สึกผิดบ้างมั้ยอ่ะ
เราร้องไห้ทุกครั้งเวลาที่เจอคลิปเรื่องราวแบบพ่อไม่รักแม่และไม่สนใจลูก เราไม่อยากต้องมาเสียนํ้าตาให้กับคนที่ทําหน้าที่พ่อไม่ได้ อยากรู้ว่าทุกคนมีวิธีรับมือกับความรู้สึกตัวเองยังไง ขอบคุณค่ะ
(ปล.เรื่องที่พ่อลงมือทําร้ายแม่เราฟ้องร้องไม่ได้เพราะพ่อกับแม่เราไม่ได้เป็นคนไทย แต่ถ้าจะแยกกัน ทําให้อนาคตการศึกษาของเราลําบาก)