สวัสดี วันนี้เราจะมาเล่าเรื่อง ขอฃเราเอง คือบ้านแม่เราเปิดล้งทุกเรียนก็แบบร้านขายทุกเรียนส่งออก แล้วที่นี้จะมีคนเข้ามาส่งทุกเรียนทุกเช้า เราจำได้ว่า วันนี้นเราตื่นเช้า แล้วเราเจอคนที่มาส่งทุกเรียนเค้าก็แบบสนิทกับแม่เราแหละ เราก็เห็นหลานของคนที่มาส่งทุเรียนนั่งอยู่ก็คิดในใจว่าใครเนี่ยน่าตาดีนะ แล้วเราก็เอาไปเล่าให้พี่ฟัง พอพี่เรากลับมาที่ล้งที่บ้านก็โทรคอลมาหาเรา แล้วหันกล้องไปทางหลานป้าคนนั้น แล้วก็ส่องไปทางป้าคนนั้นแล้วก็ไปบอกเค้าว่าเราชอบหลานเค้า คือตอนนั้นเรายังไม่รู้สึกชอบ แต่พอนานๆไป พี่เราชอบแซวเราก็ชอบเค้ามาจริงๆ แต่ที่มันดีกว่านั้นเหมือนเค้าจะมีใจให้เรา แต่เราไม่แน่ใจว่าคิดไปเองรึป่าว เวลาใครแซวพี่เค้าก็จะยิ้มเขิน เวลาเราไม่อยู่บ้านก็จะมีคนมาบอกว่าพี่ เค้ามองหาเรา แต่พอบอกว่าเราไม่อยู่พี่เค้าก็จะหน้าเศร้า มันเป็นอย่างนี้มานานมาก จนเราไม่อยู่ว่าคิดไปเองหรือว่าเค้ามีใจ (แต่ตอนนี้พี่เค้ามีแฟนไปแล้วนะ)
คิดไปเองรึป่าว