เกลียดนิสัยของแม่ตัวเองจนเราไม่มีความสุข

เรามีอะไรจะปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องแม่ เราเป็นพี่คนโตเรามีน้องชาย ซึ่งแม่เราจะรักน้องชายเรามากกว่าเราเขากบับมาจากบ้านเขาก็จะเข้าไปกอดไปหอมทุกวันแต่เราไม่เคยเลย ครั้งล่าสุดที่กอดคือตอนป.4 เป็นงานวันแม่ จนตอนนี้เรากำลังจะขึ้นม.6  เขาเลยพูดกับเราว่าเขาเกลียดเรา เรารู้สึกว่าเขารักน้องมากกว่าเรา สิ่งที่เขาทำกับเรา มันทำให้เราไม่มีความสุขเลย เขาชอบด่าเรา ชอบว่าเราอะไรที่มันแทงใจเราอยู่ตลอด พออยู่กับญาติเขาก็จะพูดถึงเราในทางไม่ดี มันทำให้เราอายจนไม่ค่อยอยากเจอญาติตัวเองเท่าไหร่(อีกอย่างเราเป็นคนเข้าสังคมยากนิดนึง) ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราไม่มีความสุขเลย เราเหมือนขาดความอบอุ่น จะระบายกับใครก็ไม่ได้ ขนาดเราจะขึ้นม.6แล้วเขาก็ยังด่าเราตลอด เขาชอบใส่อารมณ์กับเรา เราถามเขาดีๆเขาก็ใส่อารมณ์ พอเราอธิบายเขาก็หาว่าเราเถียง ทุกครั้งที่เราทะเลาะกับแม่เขาจะเป็นคนเริ่มก่อนอยู่ตลอด งานบ้านทุกอย่างเราก็ทำทั้งซักผ้า หุงข้าว กวาดบ้านถูบ้าน ซักชุดชั้นในให้เขา บางทีเขาก็ใช้เราให้รีดเสื้อผ้าให้เขา เวลาเขาให้เราเขาจะพูดดีกับเรามากๆ เราทำงานบ้านแทบทุกอย่าง แต่เขาชอบว่าเราว่าขี้เกียจทั้งๆที่เราก็ทำทุกอย่าง 
    น้องเราปากจัดมาก เพราะแม่เราเลี้ยงด้วยความตามใจอยากได้ไรได้แต่เราต้องเก็บตังซื้อเอง น้องกับเราทะเลาะกันบ่อย น้องเราพึ่งจะป.4 แล้วชอบกวนตีนเรา น้องเราชอบกวนเราเราก็ว่า น้องก็ไปฟ้องแม่ เราก็โดนด่าอีก เราอยากชินกับเรื่องพวกนี้มากเลย แต่มันก็ไม่ชินสักที เราไม่มีความสุขที่มีแม่แบบนี้แม่ที่ว่าเราทุกวัน เราไม่ทำไรให้เขาไปโมโหไรมาเราก็รับเคาะโดนว่าไปบางครั้งคิดอยากหนีออกจากบ้านแต่เราทำไม่ได้ เราควรรับมือยังไงดีคะ