คือเคยเลี้ยงลูกแมวมาก่อน คือตอนนั้นก็อายุ 15 ปีแล้วเราก็ไม่รู้วิธีเลี้ยงลูกแมว เราก็ถามแม่แต่แม่เราส่วนมากจับแต่แมวโตๆ แล้วให้กินนมวัว แม่เราก็บอกซื้อนมวัวมาให้มันกิน ซึ่งเราไม่เคยเลี้ยงเราก็ซื้อ แต่มันไม่กินค่ะ เราทอดไข่เจียวให้กิน กินแค่นิดเดียว เราให้กินทุกวันจนท้องมันแปลก เราไม่เคยพาออกจากกระตร้าเลยค่ะ เรากลัวมันเล่นสายไฟหรือไปโดนอะไรทับตอนเราไม่อยู่ อีก มันร้องหาแม่ แต่แม่มันก็ไม่ตามนะค่ะ มันร้องจนเรานอนไม่หลับหลายคืนเลย จนผ่านเกือบอาทิตย์มันรู้สึกไม่มีแรง หายใจเหมือนลำบาก ซึ่งเราก็ห่วง เราก็ไม่รู้ทำไงให้แต่ข้าวไปโดยที่เราไม่รู้ เพราะรู้แมวพูดไม่ได้อีก จนมันไม่ไหวจิงๆ เรารู้สึกบาปไปเลยว่าไปทำให้มันตายทั้งเป็นอยู่ จนมันตายไป เรารู้สึกเสียใจมาก จนตอนนี้ เราอายุ19 เราพอรู้วิธีเลี้ยงลูกแมวแล้ว เราไม่ให้มันลำบากแล้ว ให้นมแพะ ให้อาหารเปียก ให้อาหารเม็ดเมื่อมันโตหน่อยๆ (แต่ก่อนนั้นเราไม่อยากเลี้ยงลูกแมวเลย ปฏิเสธตลอด) จนกระทั่ง มีคนทิ้งลูกแมวไว้ที่ห้องที่เราจะย้ายเข้า เราเลยเลี้ยงแทน 1 ตัว ตัวผู้ ส่วนอีกตัวเราได้จากเพื่อนเพราะเพื่อนหาบ้านให้ลูกแมว เราเลยขอมันมาตัวนึง คือตัวเมีย ตอนนี้โตเป็นสาว เป็นหนุ่มแล้ว แม่พาทำหมันแล้ว ตอนนี้2ตัวนั้นอยู่กับแม่
แต่ตอนนี้เราก็ฝังใจกับแมวตัวที่เราทำตายอยู่ค่ะ มันบาปทั้งชีวิตเราเลย 😂 เราเป็นโรคซึมเศร้าด้วย
เคยเลี้ยงลูกแมวแล้วทำตาย ผ่านมาแล้ว 4ปีก็ยังฝังใจอยู่กับลูกแมวตัวนี้น
แต่ตอนนี้เราก็ฝังใจกับแมวตัวที่เราทำตายอยู่ค่ะ มันบาปทั้งชีวิตเราเลย 😂 เราเป็นโรคซึมเศร้าด้วย