หาคนคุย

ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ ผมเหนื่อยมาก ปีนี้ปีสุดท้ายแล้ว แต่ด้วยที่ว่าเพราะมันเป็นปีสุดท้าย การเรียนมันก็ต้องเยอะ และด้วยที่ว่ารร.ที่ผมอยู่มันพิเศษตรงที่ มันเรียน2อย่าง คือสามัญกับอาชีพ อธิบายง่ายๆคือ ม

คือเราเป็นคนที่เรียนไม่เก่งเลย...เเต่เราอยากเรียนเก่งมากๆ ....แต่เราไม่ค่อยชอบอ่านหนังสือ เวลาสอบเราก็จะไม่ค่อยอ่าน..เลยไม่ค่อยทำได้เท่าไหร่... เราได้เกรด3กว่าๆทุกปีแต่ครอบครัวก็บอกว่ามันดีแล้ว...แต่เ

คือเรามีปัญหากับกลุ่มของเราด้วยเเหละเเต่เราก็ขอโทดเเล้วนะเเต่เค้าก็หาไม่เต็มใจกระทั้งที่เราเต็มใจ เลยทําให้เราต้องเเยกออกมาเเต่พอเวลางานกลุ่มงี้พวกกลุ่มเก่าเราจะไม่เอาเราเเล้วพอเราไปขอกลุ่มอื่นก็จะเต็

เหนื่อย.. ถ้าเราไม่ให้โอกาศวันนัันวันนี้คงมีความสุขกว่านี้ เราให้โอกาศสุดท้ายก็เป็นเราที่ต้องเสียใจเอง ทำไงดี .....รักนะ เเต่เราต่างกันเกิน เชื่อไหมว่าเลิกกันเพราะความต้องการของอีกฝ่ายคือเขาต้องการเอ

วันนี้อยากมาแชร์มุมมอง ที่เชื่อว่าหลายคนคงเคยเจอ ทั้งในฐานะที่เป็นเด็กมาก่อน หรือในฐานะที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว ​เวลาที่เด็กๆ ไม่ว่าจะลูก หลาน หรือน้องๆ มาบ่นกับเราว่า "เหนื่อยจังเลย/เครียดมาก" คำ

คือเราเป็นมนุษย์เงินเดือนค่ะ ทำงานประจำทุกวัน เหนื่อยทั้งกายทั้งใจเลย 🥲 บางทีเลิกงานมาก็อยากแค่ทิ้งตัวลงบนเตียง ไม่อยากทำอะไรแล้ว แต่ก็รู้สึกว่าถ้าปล่อยไว้นาน ๆ มันจะยิ่งหมดไฟง่าย เลยอยากมาถามเพื่อน ๆ

เราไม่ได้ไปสอบกศนเลยเพราะว่าทางกองร้อยบังคับทุกคนที่วุฒิตํ่ากว่า ม.6 เรียน แต่เราแค่กลับไปแห้ที่ร.รเก่าสองตัวก็จะได้วุฒิแล้วทเลยละเลยการเรียนไปบ้างเพราะถูกย้าย ไปอยู่กองอื่นในกรม เราเป็นทหารสองปี จะป

ผ่านมันไปยังไงดีคะ รู้สึกว่าตัวเองเป็นของตายค่ะ ดีกับเขา รักเขามาก ดูแลเรื่องเงินทองเขาทุกอย่าง เขาไม่ได้ทำงาน และเราดูแลเขาค่ะ คือเราไม่ได้ติดเรื่องนี้เรารักเขาเราทำได้หมด หลายคนคิดว่าเราไม่มีคนจะเอา

เดือนที่แล้ววันที่ 16 กินยาคุมฉุกเฉิน หลังจากนั้น7 วันก็มีเลือดออกมา เต็มผ้าอนามัยเลยค่ะ ประมาณ4-5 วันเลย หลังจากนั้นก็หายไป หนูตัดสินใจฝังยาคุมวันที่ 27 ของเดือนเดียวกัน แต่ฝังช่วงที่ประจำหมดไปแล้ว ห

หนูเป็นทวินเฟรมตกงานมา2ปีแล้วค่ะ เหมือนจักรวาลเขาจะเลือก จะจัดสรรมาให้ เครียดมากๆ ลำบากมากๆค่ะ สมัครงานหลายที่ก็ไม่มีที่ไหนตอบรับ สอบหลายสนามก็ไม่สำเร็จ เหนื่อยจริงๆค่ะ ชีวิตไม่เหมือนเดิมเลยตั้งแต่รู้