คำสอนสำคัญที่ถูกมองข้ามหรือทำได้ยากสำหรับผู้ใหม่...

1. ไม่พูดมาก เป็นผู้พอในในการพูดน้อย ไม่นิยมการโต้เถียงหรือทะเลาะเบาะแว้งกับคนอื่น ไม่คุยโม้โอ้อวดในความรู้ของตนเอง

          สิ่งที่ควรเว้นขาด : ติรัจฉานกถา
          สิ่งที่ควรพูด :  กถาวัตถุ10

          ลักษณะการพูดที่ดี  :  พูดเรื่องจริง มีประโยชน์ ควรแก่เวลา และเป็นที่รักที่พอใจของบุคคลอื่น ประกอบด้วยเมตตา 

2. ให้จิตเที่ยวไปในสติปัฏฐาน4 พระพุทธองค์ทรงอุปมาจิตที่ไปเที่ยวที่อื่นว่าเปรียบเหมือน... นกมูลไถ, ลิงติดตัง, เต่าติดชนัก มีความพินาศรออยู่สำหรับผู้ปฏิบัติที่ไม่รักษาจิตหรือไม่สามารถควบคุมจิตของตนได้

3. ไม่ถึงความนอนใจว่าเราถึงพร้อมด้วยธรรมะแล้ว นอกจากเมื่อสามารถเข้าถึงปฐมฌานได้

4.  เห็นสังสารวัฏโดยความเป็นภัยที่ยิ่งใหญ่ โดยคงามเป็นภัยอันใหญ่หลวง ไม่หลงในลาภสักการะและเสียงเยินยอ

5. ให้รีบรู้อริยสัจ4ที่ยังไม่รู้ให้ไวที่สุด เปรีบเหมือนบุรุษพึงมีฉันทะ วายามะ อุโสฬหิ อัปปัตติวานี สติ สัมปชัญญะ เพื่อที่จะดับไฟที่ไหม้ผมบนศีรษะ ฉันฝดก็ฉันนั้น

          สิ่งเหล่านี้เคยเป็นสิ่งที่เราเคยอ่านเจอในพระสูตรตั้งแต่เริ่มศึกษาพุทธวจน...  แต่เป็นสิ่งที่เราละเมิดฝ่าฝืนโดยคิดว่าถึงจะทำก็ไม่เห็นเป็นไร ได้ทำการมองข้ามคำเตือนที่ตถาคตทรงตรัสว่า 'จงอย่าประมาท จงมีความเพียรเผากิเลสอย่าเป็นผู้ที่ต้องร้อนใจในภายหลังเลย'. การปฏิบัติธรรมกว่าจะทำได้ที่ผ่านมาจึงพบเจออุปสรรคมากมายนายับประการ หาความสงบได้ยาก... บางทีอาจถึงแก่ชีวิตได้ คำว่าพินาศย่อยยับ เป็นคำที่พบเจอในพระสูตรอยู่บ่อยครั้ง คำเหล่านี้ไม่ได้มีคงามหมายที่เวอร์หรือเกินจริงเลย... เป็นสิ่งที่ผู้สนใจศึกษาปฏิบัติขัดเกลาตนเองพึฃรู้ว่าสิ่งเหล่านี้มีอยู่จริงๆไม่ใช่เรื่องล้อเล่นสำหรับผู้ศึกษา.
.

ชอความสวัสดีจงมีแก่ท่าน... ด้วยความห่วงใย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่