ฝน..ตก ยิ่งนึกถึงทีไร....

เสียงสายฝน  ปรายโปรย   ระทวยนัก
คิดถึงนาง    ที่รัก        เธออยู่ไหน
เหตุใดจึง    ทิ้งเรา       ไม่ใส่ใจ
ปล่อยวางไว้  ให้เหงา      ไม่เอ็นดู

เดินตามหา   ทั่วบ้าน      พาลระทึก
ใจเต้นตึก    น้ำตาซึม     นึกอดสู
เธอไปแล้ว   หรือไร      แม่โฉมตรู
เปิดประตู    ทิ้งไว้       อย่างร้อนรน

มีเสียงหนึ่ง   ดังขึ้น   ที่ข้างบ้าน
มันกังวาล    จนเรา   ต้องสับสน
เสียงนั้นคุ้น   รูหู     ดูชอบกล
"จะมัวยืน    ทำส้น...  มาเก็บผ้าสิไอ้แก่"


🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣