บทกลอน(แนวทดลอง)
คนอุ้มแมว
โดย ส.ชยปาน
 
เงยหน้าเปียกซก
ฝนตกในเมือง
กระทบกระเบื้อง
แตกเป็นฝอยฝอย
เจ้าแมวตัวน้อย
คอยเดินเกี่ยวขา
หน้าห้างสรรพสินค้า
ดูละลานตา
ทุกชั้นทุกชน
เดินกันขวักไขว่
ระบายอารมณ์
ปนเประคน
มากมายเรื่องราว
เจ้าแมวร้องเมี้ยว
เคี้ยวหนวดหยับหยับ
แกว่งหางตะหวัด
รัดแข้งรัดขา
สายตาออดอ้อน
ขี้งอนใจกล้า
คงหิวสิหนา
เฝ้าจดเฝ้าจ้อง
เม็ดฝนเย็นฉ่ำ
ระบำยอดตึก
ในใจส่วนลึก
ระทึกระท้อ
บ้านนาป่าเขา
เสียงว่าวของพ่อ
ไม่ย่นระย้อ
สู้ทนสู้ทำ
จะก้าวขาออก
โงนเงนตัวงอ
เมี้ยวเมี้ยวงอนง้อ
ระทมแววตา
ก้มอุ้มแมวเหมียว
ก่อนเลี้ยวซอยลึก
ในมุมซอกตึก
มืดมนมืดดำ.