รู้สึกว่าละครไทยส่วนมาก ณ ตอนนี้แม้ว่าชื่อเรื่องจะไม่น่าดูเป็นละครที่มีพระนางเป็นตัวเดินเรื่อง แต่พอดูไปก็ดันใช้ความรักของพระนางเป็นตัวเดินเรื่อง เลยคิดว่าละครไทยหลายๆเรื่องประสบปัญหาในการรักษาสมดุลของเนื้อเรื่องรึเปล่า
อย่างเช่น ละครผี ก็ควรมีเส้นเรื่องประวัติของผีเป็นเส้นเรื่องหลัก พระนางควรโผล่มาตัดความอึมครึมของเรื่องนิดหนึ่งพอ
เรื่องแก้แค้น ธุรกิจ ก็ควรมีเส้นหลักคือการต่อสู้ทางความคิดกัน พระนางก็ใส่มานิดๆหน่อยๆ เป็นกิมมิคบ้างให้เห็นถึงการพัฒนาความสัมพันธ์ตัวละครพอ
ยกเว้นว่าเรื่องไหนแนวโรแมนติค ก็เล่าเรื่องความสัมพันธ์เป็นหลักไปเลย แล้วเอาหน้าที่การงาน ครอบครัวมาใส่พอให้มันมีปูมมีพื้นหลังของตัวละครบ้าง
หลายๆเรื่องพล๊อตมันสนุกนะ แต่รายละเอียดการเดินเรื่อง การบาลานต์น้ำหนักของบทมันไม่สมดุลกันอะ
อย่างเล่ห์ลวงนี่. ควรเอาปมในอดีตของโค้ชวีนัสมาเล่ามากว่าไปเจออะไรมาทำไมถึงมีมายเซ็ตแบบนี้ แทนที่จะเอาเวลาไป ตลบหลังกันหลายรอบ รอบแรกๆมันก็สนุกอยู่ แต่รอบหลังๆคือมันซ้ำแล้วอะ
แต่จำได้ว่าละครสมัยก่อนมีค่อนข้างเยอะ ผีก็คือผีเลย บู๊ก็บู๊หนักๆ ผจญภัยเข้าป่าก็เส้นเรื่องชัด
มีละครไทยเรื่องไหนบ้างที่ไม่ได้ดำเนินเรื่องหลักด้วย loveline ของคู่พระนาง
อย่างเช่น ละครผี ก็ควรมีเส้นเรื่องประวัติของผีเป็นเส้นเรื่องหลัก พระนางควรโผล่มาตัดความอึมครึมของเรื่องนิดหนึ่งพอ
เรื่องแก้แค้น ธุรกิจ ก็ควรมีเส้นหลักคือการต่อสู้ทางความคิดกัน พระนางก็ใส่มานิดๆหน่อยๆ เป็นกิมมิคบ้างให้เห็นถึงการพัฒนาความสัมพันธ์ตัวละครพอ
ยกเว้นว่าเรื่องไหนแนวโรแมนติค ก็เล่าเรื่องความสัมพันธ์เป็นหลักไปเลย แล้วเอาหน้าที่การงาน ครอบครัวมาใส่พอให้มันมีปูมมีพื้นหลังของตัวละครบ้าง
หลายๆเรื่องพล๊อตมันสนุกนะ แต่รายละเอียดการเดินเรื่อง การบาลานต์น้ำหนักของบทมันไม่สมดุลกันอะ
อย่างเล่ห์ลวงนี่. ควรเอาปมในอดีตของโค้ชวีนัสมาเล่ามากว่าไปเจออะไรมาทำไมถึงมีมายเซ็ตแบบนี้ แทนที่จะเอาเวลาไป ตลบหลังกันหลายรอบ รอบแรกๆมันก็สนุกอยู่ แต่รอบหลังๆคือมันซ้ำแล้วอะ
แต่จำได้ว่าละครสมัยก่อนมีค่อนข้างเยอะ ผีก็คือผีเลย บู๊ก็บู๊หนักๆ ผจญภัยเข้าป่าก็เส้นเรื่องชัด