จากที่ตามมาตลอดตั้งแต่อีพีแรกถึง EP15 แล้ว (ไม่แน่ใจมีกี่อีพี)
ถึงแม้พล็อตเนื้อเรื่องอาจเรียบ ๆ แต่บทสนุกจริงตลอดตั้งแต่ต้น ผ่านมาครึ่งทางแล้ว ส่วนตัวตามดูทุกตอนไม่เทเลย
สำหรับละครพีเรียดย้อนยุค“น้ำดี” เรียลดีอะ
เรื่องนี้ อจ ศัลยา เขียนบทดีมากจริง ๆ ไม่ได้คาดหวังแต่ดีกว่าที่หวัง ไม่เชย
เดินเรื่องดีมาก เดินหน้าตลอด พระนางไม่งี่เง่าด้วย
บทไม่ได้ใส่สีตีไข่อะไรลงไปจากนิยาย เรื่องไปตามนิยายตั้งแต่ต้น แค่ปรับเกลา เพิ่มซีนพระนางเยอะขึ้น
เรื่องอาจจะไม่ค่อยมีซีนหวาน ๆ มากนักแต่ก็เติมเข้ามาได้พอเหมาะลงตัว แต่ละซีนหวานของพระนางดีงามทุกซีน
สิ่งหนึ่งที่เหมือนในนิยาย คือไม่มีคำว่าบอกรักตรง ๆ แต่ในละครทำให้เหมือนเป็นซีนบอกรัก ใช้ภาษาคำพูดล้อม ๆ ได้มีชั้นเชิง โดยไม่มีคำว่า“บอกรัก”
(ในนิยายกระทั่งตอนจบพระนางก็ยังไม่มีคำพูดบอกรัก จบแบบปลายเปิดให้คิดต่อเอาเอง)
EP13 ระบบข้าราชการ การทุจริต จัดซื้อจัดจ้าง กินส่วนต่าง แดกเงินทอน รับสินบน
ถึงรู้ก็ทำอะไรไม่ได้ ประชาชนเป็นแค่คนธรรมดา
ข้าราชการก็อยู่เป็น ไม่หือไม่อือ ว่าไปตามอำนาจ
ปมของ‘งามชื่น’ บททำได้ดีกระชับไม่ยืดเยื้อ
รอลุ้นจุดจบชีวิต เสี่ยศิวะ (ไม่สปอย)
คนรวยที่กดขี่คนอื่น มีอิทธิพลในพื้นที่ ยากจะเอาผิดได้ง่าย
สิ่งที่ชอบอีกอย่าง
ชอบเส้นความรักของพระ-นาง
ความรักแบบค่อย ๆ มีพัฒนาการเติบโต อย่างเข้าใจ
โดยไม่ต้องยัดเยียด NC ไม่ต้องพยายามขายจิ้นฟิน
ชอบซีนที่ภวานีนั่งคุยกับนักสิทธิ์ ภวานีเปิดใจถึงปมตอนเด็ก ไม่มีคำบอกรัก แต่ดูแล้วเหมือนนักสิทธิ์บอกรักภวานี ชอบซีนนี้มาก บท+ผกก. ถ่ายทอดออกมาได้ดีมาก เคมีเข้ากัน
“ .. ไม่มีแม่คนไหนไม่รักลูกตัวเองเหรอนะค้าบ
มีสิคะ แม่ของฉันนี่ล่ะ ฉันหวังให้คุณแม่รักฉันแต่ฉันก็รู้สึกท่านไม่เคยรักฉันเลย ..
แล้วถ้าเกิดว่าคุณไม่ได้หวังว่าเขาจะรัก แต่เขารักอะค้าบ คุณจะว่ายังไง ..
มันก็ขึ้นอยู่กับเขาทำให้ฉันรู้หรือเปล่า .. “
ทุกซีนพระนางในเรื่องนี้ดีงามมาก
ทำเคลิ้มยิ้มตามตลอด
[บันทึกเมืองแก้ว] ละครดี สะท้อนระบบข้าราชการ สังคมไทย
ถึงแม้พล็อตเนื้อเรื่องอาจเรียบ ๆ แต่บทสนุกจริงตลอดตั้งแต่ต้น ผ่านมาครึ่งทางแล้ว ส่วนตัวตามดูทุกตอนไม่เทเลย
สำหรับละครพีเรียดย้อนยุค“น้ำดี” เรียลดีอะ
เรื่องนี้ อจ ศัลยา เขียนบทดีมากจริง ๆ ไม่ได้คาดหวังแต่ดีกว่าที่หวัง ไม่เชย
เดินเรื่องดีมาก เดินหน้าตลอด พระนางไม่งี่เง่าด้วย
บทไม่ได้ใส่สีตีไข่อะไรลงไปจากนิยาย เรื่องไปตามนิยายตั้งแต่ต้น แค่ปรับเกลา เพิ่มซีนพระนางเยอะขึ้น
เรื่องอาจจะไม่ค่อยมีซีนหวาน ๆ มากนักแต่ก็เติมเข้ามาได้พอเหมาะลงตัว แต่ละซีนหวานของพระนางดีงามทุกซีน
สิ่งหนึ่งที่เหมือนในนิยาย คือไม่มีคำว่าบอกรักตรง ๆ แต่ในละครทำให้เหมือนเป็นซีนบอกรัก ใช้ภาษาคำพูดล้อม ๆ ได้มีชั้นเชิง โดยไม่มีคำว่า“บอกรัก”
(ในนิยายกระทั่งตอนจบพระนางก็ยังไม่มีคำพูดบอกรัก จบแบบปลายเปิดให้คิดต่อเอาเอง)
EP13 ระบบข้าราชการ การทุจริต จัดซื้อจัดจ้าง กินส่วนต่าง แดกเงินทอน รับสินบน
ถึงรู้ก็ทำอะไรไม่ได้ ประชาชนเป็นแค่คนธรรมดา
ข้าราชการก็อยู่เป็น ไม่หือไม่อือ ว่าไปตามอำนาจ
ปมของ‘งามชื่น’ บททำได้ดีกระชับไม่ยืดเยื้อ
รอลุ้นจุดจบชีวิต เสี่ยศิวะ (ไม่สปอย)
คนรวยที่กดขี่คนอื่น มีอิทธิพลในพื้นที่ ยากจะเอาผิดได้ง่าย
สิ่งที่ชอบอีกอย่าง
ชอบเส้นความรักของพระ-นาง
ความรักแบบค่อย ๆ มีพัฒนาการเติบโต อย่างเข้าใจ
โดยไม่ต้องยัดเยียด NC ไม่ต้องพยายามขายจิ้นฟิน
ชอบซีนที่ภวานีนั่งคุยกับนักสิทธิ์ ภวานีเปิดใจถึงปมตอนเด็ก ไม่มีคำบอกรัก แต่ดูแล้วเหมือนนักสิทธิ์บอกรักภวานี ชอบซีนนี้มาก บท+ผกก. ถ่ายทอดออกมาได้ดีมาก เคมีเข้ากัน
“ .. ไม่มีแม่คนไหนไม่รักลูกตัวเองเหรอนะค้าบ
มีสิคะ แม่ของฉันนี่ล่ะ ฉันหวังให้คุณแม่รักฉันแต่ฉันก็รู้สึกท่านไม่เคยรักฉันเลย ..
แล้วถ้าเกิดว่าคุณไม่ได้หวังว่าเขาจะรัก แต่เขารักอะค้าบ คุณจะว่ายังไง ..
มันก็ขึ้นอยู่กับเขาทำให้ฉันรู้หรือเปล่า .. “
ทุกซีนพระนางในเรื่องนี้ดีงามมาก
ทำเคลิ้มยิ้มตามตลอด