สวัสดีครับ ต้องขอออกตัวก่อนเลยนะครับว่า ผมเป็นชายแท้นะครับ มีแฟน(ผญ)เป็นตัวเป็นตนแล้วด้วย แต่พอผมมาเจอรุ่นน้องคนหนึ่งทางเฟส อยู่ๆผมก็รู้สึกดีกับเขาขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมเข้าไปหาซื้อโมเดลรถยนต์ในกลุ่มๆนึงในเฟสบุ๊ค แล้วผมก็เจอน้อง (นามสมมติว่า บี) ลงโพสต์ขายโมเดลรถยนต์อยู่ เป็นรุ่นที่ผมอยากได้พอดี จึงทักแชทไปถามรายละเอียด แล้วน้องก็ตอบผมมาครับ แล้วสิ่งที่ทำให้ผมเอ็นดูนางสุดๆเลยก็คือ คำตอบที่นางตอบมามักจะลงท้ายด้วย "ครับ/ครับพี่" ตลอด พอสั่งซื้ออะไรเสร็จ ผมจึงเข้าไปส่องเฟสนาง ปรากฏว่า นางเรียนอยู่ชั้น ม.2 เองครับ เท่ากับว่า นางอ่อนกว่าผม 4-5 ปีเลยทีเดียว (ผมอยู่มหาลัยปี1ครับ) แถมยังหน้าตาดีอีกด้วย นึกภาพตามนะ หน้าตาของบีจะหล่อแบบเข้มๆ ออกแขกๆหน่อย ผิวค่อนข้างขาว โอ้ย..หลงรักนาง แถมนางยังชอบโพสต์รูปรถยนต์ในเฟสอีก ก็ชัดเจนครับว่านางชอบรถเหมือนผม ผมก็คิดอยู่นานว่าจะคุยต่อดีมั้ย สรุปก็คุยต่อครับ
ผมพยายามชวนคุยเรื่องรถยนต์นี่แหละ นางก็คุยนะครับ คุยเก่งมากด้วย ประมาณว่านางเพิ่งเคยเจอเพื่อนที่คุยเรื่องเดียวกันรู้เรื่อง แล้วทุกครั้งที่คุยนางก็ยังตอบลงท้ายด้วย "ครับพี่" ตลอด ผมยิ่งเอ็นดูนางเลยครับ
พอนานเข้าผมก็ขอวีดีโอคอล นางก็ยอมให้ผมคอลนะ พอผมได้ยินเสียงนางครั้งแรกนี่คือแบบ...อย่างเลิฟเลยครับ เสียงนางก็เหมือนกับเด็กผู้ชายที่เพิ่งจะแตกหนุ่มทั่วไปแหละครับ แต่นางพูด"ครับ"กับผมตลอด
มีอยู่วันหนึ่ง วันนั้นอาจารย์ยกคลาสพอดี ผมก็ไม่รู้จะไปไหน จึงขี่รถไปหานั่งร้านกาแฟแถวๆโรงเรียนของบี แล้วผมก็ถ่ายรูปร้านกาแฟส่งไปให้นางดู แต่นางกลับตอบมาว่า "รอแปปนะครับพี่ เดี๋ยวผมไปหานะครับพี่ อยากเจอพี่มากครับ" ผมก็ตกใจนิดๆ แต่ผมก็นั่งรอ จนนางมายืนอยู่หลังผม ชัดเจนครับ บีจริงๆด้วย ลักษณะท่าทางนางดูเป็นเด็กเรียบร้อย นางยิ้มให้ผมแบบไม่มีพิษมีภัย บอกตรงๆตัวจริงแอบหล่อกว่าในรูปอีกนะ แถมนางยังดูซื่อๆแบบน่ารักอีกด้วย แถมเจอกันตัวจริงนางก็ยังพูดลงท้ายด้วยคำว่า "ครับ/ครับพี่" ตลอดเลย น่าร๊ากกมากกก! หลังจากที่นั่งคุยเล่นกันอยู่พักใหญ่ อยู่ดีๆบีก็ขอให้ผมขี่รถไปส่งที่บ้าน ตอนนั้นผมคิดแล้วว่า บีต้องมีอะไรสักอย่างแน่ๆ ถึงให้ผมไปส่งที่บ้าน แต่ผมก็ไปส่งนะ
พอถึงบ้าน นางชวนให้ผมเข้ามานั่งในบ้าน ผมก็เจอตากับยายของบี คือบีอยู่กับตาและยายครับ พ่อแม่แยกทางกัน แม่ไปทำงานที่ต่างประเทศ พ่อก็ทิ้งไป บ้านที่บีอยู่ก็เป็นชุมชนเล็กๆที่ถัดไปอีกหน่อยจะเป็นริมคลอง แล้วนางก็พาผมขึ้นไปบนห้องนอนของนาง ดูแล้วนางก็ชอบสะสมโมเดลรถกับหนังสือรถเหมือนกัน แล้วอยู่ดีๆนางก็นั่งลงแล้วเล่าเรื่องดาร์กๆของครอบครัวตัวเองให้ผมฟัง ผมฟังแล้วก็สงสารนางนะ ว่าทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ แต่ก็ยังดี ที่ยังมีตาและยายให้ความอบอุ่น บางทีพี่สาวที่เป็นลูกพี่ลูกน้องก็แวะมาหาแล้วพาออกไปเที่ยวบ้าง แถมนางยังบอกอีกว่า "ผมจะเล่าเรื่องนี้เฉพาะกับคนที่ผมสนิทและไว้ใจเท่านั้นนะครับพี่" แต่ผมเพิ่งเจอตัวจริงครั้งแรกเองนะ ! นางบอกว่า "ผมไว้ใจพี่นะครับ ผมเพิ่งจะเจอพี่เป็นคนแรกเลยนะครับ ที่คุยเรื่องรถกับผมได้ถูกคอขนาดนี้" ผมนี่แอบปลื้มนิดๆ ที่อีกฝ่ายก็รู้สึกดีกับผมเช่นกัน
แล้วหลังจากวันนั้น นางก็โทรมาคุยกับผมแทบทุกคืน เรื่องนี้แฟนผมก็รู้นะ แต่ก็ไม่อะไร เพราะเข้าใจดี ผมเองก็รู้สึกรักและเอ็นดูบีในฐานะน้องคนหนึ่งเท่านั้น แต่ผมเองก็กลัวว่า อีกหน่อยน้องจะคิดกับผมเกินเพื่อนแล้วจะยุ่งนี่สิ 55555
รู้สึกดีกับรุ่นน้องผู้ชายที่รู้จักกันทางเฟสอย่างบอกไม่ถูก !
เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมเข้าไปหาซื้อโมเดลรถยนต์ในกลุ่มๆนึงในเฟสบุ๊ค แล้วผมก็เจอน้อง (นามสมมติว่า บี) ลงโพสต์ขายโมเดลรถยนต์อยู่ เป็นรุ่นที่ผมอยากได้พอดี จึงทักแชทไปถามรายละเอียด แล้วน้องก็ตอบผมมาครับ แล้วสิ่งที่ทำให้ผมเอ็นดูนางสุดๆเลยก็คือ คำตอบที่นางตอบมามักจะลงท้ายด้วย "ครับ/ครับพี่" ตลอด พอสั่งซื้ออะไรเสร็จ ผมจึงเข้าไปส่องเฟสนาง ปรากฏว่า นางเรียนอยู่ชั้น ม.2 เองครับ เท่ากับว่า นางอ่อนกว่าผม 4-5 ปีเลยทีเดียว (ผมอยู่มหาลัยปี1ครับ) แถมยังหน้าตาดีอีกด้วย นึกภาพตามนะ หน้าตาของบีจะหล่อแบบเข้มๆ ออกแขกๆหน่อย ผิวค่อนข้างขาว โอ้ย..หลงรักนาง แถมนางยังชอบโพสต์รูปรถยนต์ในเฟสอีก ก็ชัดเจนครับว่านางชอบรถเหมือนผม ผมก็คิดอยู่นานว่าจะคุยต่อดีมั้ย สรุปก็คุยต่อครับ
ผมพยายามชวนคุยเรื่องรถยนต์นี่แหละ นางก็คุยนะครับ คุยเก่งมากด้วย ประมาณว่านางเพิ่งเคยเจอเพื่อนที่คุยเรื่องเดียวกันรู้เรื่อง แล้วทุกครั้งที่คุยนางก็ยังตอบลงท้ายด้วย "ครับพี่" ตลอด ผมยิ่งเอ็นดูนางเลยครับ
พอนานเข้าผมก็ขอวีดีโอคอล นางก็ยอมให้ผมคอลนะ พอผมได้ยินเสียงนางครั้งแรกนี่คือแบบ...อย่างเลิฟเลยครับ เสียงนางก็เหมือนกับเด็กผู้ชายที่เพิ่งจะแตกหนุ่มทั่วไปแหละครับ แต่นางพูด"ครับ"กับผมตลอด
มีอยู่วันหนึ่ง วันนั้นอาจารย์ยกคลาสพอดี ผมก็ไม่รู้จะไปไหน จึงขี่รถไปหานั่งร้านกาแฟแถวๆโรงเรียนของบี แล้วผมก็ถ่ายรูปร้านกาแฟส่งไปให้นางดู แต่นางกลับตอบมาว่า "รอแปปนะครับพี่ เดี๋ยวผมไปหานะครับพี่ อยากเจอพี่มากครับ" ผมก็ตกใจนิดๆ แต่ผมก็นั่งรอ จนนางมายืนอยู่หลังผม ชัดเจนครับ บีจริงๆด้วย ลักษณะท่าทางนางดูเป็นเด็กเรียบร้อย นางยิ้มให้ผมแบบไม่มีพิษมีภัย บอกตรงๆตัวจริงแอบหล่อกว่าในรูปอีกนะ แถมนางยังดูซื่อๆแบบน่ารักอีกด้วย แถมเจอกันตัวจริงนางก็ยังพูดลงท้ายด้วยคำว่า "ครับ/ครับพี่" ตลอดเลย น่าร๊ากกมากกก! หลังจากที่นั่งคุยเล่นกันอยู่พักใหญ่ อยู่ดีๆบีก็ขอให้ผมขี่รถไปส่งที่บ้าน ตอนนั้นผมคิดแล้วว่า บีต้องมีอะไรสักอย่างแน่ๆ ถึงให้ผมไปส่งที่บ้าน แต่ผมก็ไปส่งนะ
พอถึงบ้าน นางชวนให้ผมเข้ามานั่งในบ้าน ผมก็เจอตากับยายของบี คือบีอยู่กับตาและยายครับ พ่อแม่แยกทางกัน แม่ไปทำงานที่ต่างประเทศ พ่อก็ทิ้งไป บ้านที่บีอยู่ก็เป็นชุมชนเล็กๆที่ถัดไปอีกหน่อยจะเป็นริมคลอง แล้วนางก็พาผมขึ้นไปบนห้องนอนของนาง ดูแล้วนางก็ชอบสะสมโมเดลรถกับหนังสือรถเหมือนกัน แล้วอยู่ดีๆนางก็นั่งลงแล้วเล่าเรื่องดาร์กๆของครอบครัวตัวเองให้ผมฟัง ผมฟังแล้วก็สงสารนางนะ ว่าทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ แต่ก็ยังดี ที่ยังมีตาและยายให้ความอบอุ่น บางทีพี่สาวที่เป็นลูกพี่ลูกน้องก็แวะมาหาแล้วพาออกไปเที่ยวบ้าง แถมนางยังบอกอีกว่า "ผมจะเล่าเรื่องนี้เฉพาะกับคนที่ผมสนิทและไว้ใจเท่านั้นนะครับพี่" แต่ผมเพิ่งเจอตัวจริงครั้งแรกเองนะ ! นางบอกว่า "ผมไว้ใจพี่นะครับ ผมเพิ่งจะเจอพี่เป็นคนแรกเลยนะครับ ที่คุยเรื่องรถกับผมได้ถูกคอขนาดนี้" ผมนี่แอบปลื้มนิดๆ ที่อีกฝ่ายก็รู้สึกดีกับผมเช่นกัน
แล้วหลังจากวันนั้น นางก็โทรมาคุยกับผมแทบทุกคืน เรื่องนี้แฟนผมก็รู้นะ แต่ก็ไม่อะไร เพราะเข้าใจดี ผมเองก็รู้สึกรักและเอ็นดูบีในฐานะน้องคนหนึ่งเท่านั้น แต่ผมเองก็กลัวว่า อีกหน่อยน้องจะคิดกับผมเกินเพื่อนแล้วจะยุ่งนี่สิ 55555