เราเครียดมากค่ะ

พิษโควิดทำธุรกิจเราขาดทุนย่อยยับ
แต่เราก็สู้มาตลอดคิดว่ามันจะดีขึ้นแต่ก็เปล่าเลย
ยิ่งตอนนี้ระบาดใหม่อีกพังยับแน่นอน
เราเองเตรียมใจไว้แล้วว่ายังไงธุรกิจก็ต้องปิดตัวลง
วันนี้แม่เราโทรมาหาแม่ร้องไห้หนักมาก
แม่พูดขอร้องเชิงบังคับให้ยอมแพ้
แล้วกลับไปเริ่มต้นใหม่ที่บ้านแม่ต่างจังหวัด
เรากังวลเครียดไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดี
เราเรียนและโตในเมือง
ทำงานผูกพันใช้ชีวิตที่นี่มาตลอดตั้งแต่มัธยม
เราไม่คุ้นชินกับการใช้ชีวิตที่ต่างจังหวัดเลยค่ะ
เวลากลับไปช่วงเทศกาลเราจะอึดอัดมาก
เวลาเจอคนแถวบ้านส่วนมากไม่ค่อยมีมารยาท
ถามอะไรจาบจ้วงถามฉีกหน้าแซะแรงๆ
บางคนเราไม่สนิทไม่รู้จักเขาเลยด้วยซ้ำค่ะ
แต่เขารู้จักแม่เราเวลาเจอก็แบบมาถามเราหยาบคาย
เหมือนสนิทกันจนบางครั้งเราอยากจะด่า
แต่ก็ต้องเก็บอาการเพราะเกรงใจแม่กลัวแม่เสียหน้า
สังคมในเมืองที่เราอยู่ไม่ค่อยเจอแบบนี้ค่ะ
ส่วนมากคนจะไม่ค่อยยุ่งเรื่องส่วนตัวกัน
ต่างคนก็ต่างทำงานไม่ค่อยซุบซิบนินทา
เราต้องวางตัวกับคนพวกนี้ยังไงดีคะ
เพราะว่ายังไงก็ต้องกลับบ้านต่างจังหวัดแน่นอนค่ะ
คิดว่าน่าจะอยู่ยาว คงต้องปรับตัวให้ได้
ปัญหาอย่างอื่นก็ยังไม่รู้ว่าจะเจอกับอะไรอีกบ้าง
เครียดมากๆค่ะ
แล้วอาชีพที่จะรอดในต่างจังหวัดช่วงนี้
ควรลงทุนทำอะไรคะ ขอบคุณมากค่ะ