สวัสดีค่ะ คือเรื่องมีอยู่ว่าเราซึ่งเป็นลูกคนโต
ทำงานหาเงินมาด้วยความเหน็ดเหนื่อย
หกระเหเร่ร่อนไปทำงานต่างบ้านต่างเมือง
(เงินทองทุกบาททุกสตางค์ในบ้านคือมาจากน้ำพักน้ำแรงเราหมดค่ะ แม่ไม่ได้ทำงานอะไร )
กลับมาสร้างบ้านเงินสดให้แม่
มีเงินเก็บที่ฝากไว้กับแม่ก้อนนึง ซึ่งเงินก้อนนี้เราไม่คิดว่าเราจะเอาคืนหรอกค่ะ (แต่ไม่เคยบอกตรงๆกับแม่ว่าเงินนี้หนูให้แม่เลยนะ อะไรแบบนี้ค่ะ)
แค่อยากให้แม่ไว้ในบัญชีไว้คอยใช้จ่ายในขีวิตของเขา
เงินก้อนนี้เราว่าถ้าคนรู้จักใช้จะสามารถใช้ได้ทั้งชีวิตของพ่อกับแม่เราเลย
นอกจากเราจะให้เงินไว้ให้แม่แล้ว ทุกเดือนเรายังส่งให้แม่เดือนล่ะ 5,000 ไว้เป็นค่าอาหารอีก
ทั้งๆที่ตอนนี้เราว่างงานเพราะโควิท
เราไม่มีรายได้เข้ามาอะไรเลย
แม่เรายังมีเงินในบัญชีมากกว่าเราอีก (ก็คือเงินเราที่เราให้ไว้นั่นแหล่ะค่ะ)
แต่เรายังทำหน้าที่ลูกไม่เคยขาด ถึงจะให้ไม่เยอะเท่าเมื่อก่อน แต่เราก็ให้
เพราะคิดว่าเป็นน้ำทิพย์ชะโลมใจแม่ทุกเดือน
แต่ที่เรารู้สึกเบื่อหน่ายและโกรธหรืออะไรก็ตามแต่ คือเราแอบไปรู้ว่าแม่เราจะใช้เงินเราไปจุนเจือน้องเราทุกครั้งที่เขาเอ่ยปากขอ คือน้องเราเพิ่งเรียนจบค่ะ ยังไม่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
อันนี้นานๆทีเราไม่ว่านะคะ แต่ช่วงนี้บ่อยเหลือเกิน
เราเริ่มมีความรู้สึกโกรธ เบื่อหน่าย ไม่อยากรับรู้ บางทีก็มีแวบขึ้นมาว่าอยากตัดขาดจากพวกเขาไปเลย ใครมีคำแนะนำดีๆช่วยเราปลดล็อคความรู้สึกนี้ออกไปจากใจเราทีค่ะ
ใครเคยโกรธแม่บ้างคะ
ทำงานหาเงินมาด้วยความเหน็ดเหนื่อย
หกระเหเร่ร่อนไปทำงานต่างบ้านต่างเมือง
(เงินทองทุกบาททุกสตางค์ในบ้านคือมาจากน้ำพักน้ำแรงเราหมดค่ะ แม่ไม่ได้ทำงานอะไร )
กลับมาสร้างบ้านเงินสดให้แม่
มีเงินเก็บที่ฝากไว้กับแม่ก้อนนึง ซึ่งเงินก้อนนี้เราไม่คิดว่าเราจะเอาคืนหรอกค่ะ (แต่ไม่เคยบอกตรงๆกับแม่ว่าเงินนี้หนูให้แม่เลยนะ อะไรแบบนี้ค่ะ)
แค่อยากให้แม่ไว้ในบัญชีไว้คอยใช้จ่ายในขีวิตของเขา
เงินก้อนนี้เราว่าถ้าคนรู้จักใช้จะสามารถใช้ได้ทั้งชีวิตของพ่อกับแม่เราเลย
นอกจากเราจะให้เงินไว้ให้แม่แล้ว ทุกเดือนเรายังส่งให้แม่เดือนล่ะ 5,000 ไว้เป็นค่าอาหารอีก
ทั้งๆที่ตอนนี้เราว่างงานเพราะโควิท
เราไม่มีรายได้เข้ามาอะไรเลย
แม่เรายังมีเงินในบัญชีมากกว่าเราอีก (ก็คือเงินเราที่เราให้ไว้นั่นแหล่ะค่ะ)
แต่เรายังทำหน้าที่ลูกไม่เคยขาด ถึงจะให้ไม่เยอะเท่าเมื่อก่อน แต่เราก็ให้
เพราะคิดว่าเป็นน้ำทิพย์ชะโลมใจแม่ทุกเดือน
แต่ที่เรารู้สึกเบื่อหน่ายและโกรธหรืออะไรก็ตามแต่ คือเราแอบไปรู้ว่าแม่เราจะใช้เงินเราไปจุนเจือน้องเราทุกครั้งที่เขาเอ่ยปากขอ คือน้องเราเพิ่งเรียนจบค่ะ ยังไม่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
อันนี้นานๆทีเราไม่ว่านะคะ แต่ช่วงนี้บ่อยเหลือเกิน
เราเริ่มมีความรู้สึกโกรธ เบื่อหน่าย ไม่อยากรับรู้ บางทีก็มีแวบขึ้นมาว่าอยากตัดขาดจากพวกเขาไปเลย ใครมีคำแนะนำดีๆช่วยเราปลดล็อคความรู้สึกนี้ออกไปจากใจเราทีค่ะ