แม่แฟนเป็นมะเร็งใกล้จะไม่ไหวแล้ว
แต่เขาใส่อารมณ์ทุกครั้งที่เราพูดไม่เข้าหู เขาทำร้ายจิตใจ ไร้เหตุ อะไรๆเราก็ผิดเสมอ เขาไม่เคยผิด ไม่รับฟัง ไม่ปรับตัว (เช่น พอเขาโกรธหรือเครียดจะด่าเราเหมือนหมูเหมือนหมา ด่าจนสะใจทำร้ายความรู้สึกจนเราร้องไห้ จนอยากทำร้ายตัวเอง พออีกวันเขาหายโกรธ เราถามว่าเราทำอะไรผิด ถึงว่าเราแรงแบบนั้น เขาบอกให้เราหุบปาก มีสมองจะรู้ว่าไม่ควรถาม เพราะตอนนี้เขาไม่ได้คิดถึงมันแล้ว หรือลืมมันไปแล้ว)
(เขามีลูกติด แต่เราไม่มี และไม่ได้แต่งงานกัน แต่เขาจองห้อง ในบ้านเราให้ลูกเขาแล้ว บอกลูกจะให้มาอยู่กับเรา แต่พอเราแนะนำโรงเรียนหรือเรื่องอื่นๆก็บอกว่าเรายุ่ง นั้นลูกเขา )
หลายๆเหตุการณ์ที่เจอมาหนักมันทำให้เราถอยความรู้สึกไปมองจากไกลๆ จนเห็นความเป็นจริงว่าเขาเป็นแบบนี้มาโดยตลอด เขาเห็นแก่ตัว กดเราให้ต่ำและพูดให้เรารู้สึกดูถูกตัวเอง เพียงแต่เบากว่าตอนนี้ และตอนนี้เราตาสว่างแล้ว และอยากเดินออกจากชีวิตเขามาก ติดตรงที่แม่เขาจะเสีย เราดูใจร้ายไปไหมถ้าเดินออกมาตอนนี้
3ปีแรกคบกันเราช่วยเหลือเขาทุกอย่างแม้แต่เงิน หรือล้างหนี้พนัน พอเข้าปีที่4เขาตั้งตัวได้ ไม่มีหนี้หาเงินใช้เองได้ซื้ออะไรเองได้ เราก็หมดค่า
(เราจะเดินออกมาแบบไม่เอาอะไรมาเลย รถ/ของทุกอย่างทีวีดูเย็น ที่ซื้อให้ ก็ถือว่าให้ เงินที่เคยช่วยเขาไว้ ก็ไม่เอาคืน ขอให้ได้พ้นจากตรงนี้ไวๆ)
อยากถามทุกคนว่า
เราควรเดินออกมาตอนนี้ หรือ รอให้ปัญหาของเขาจบไปก่อนค่อยเดินออกมา แบบไหนจะดูไม่ใจร้ายคะ
ไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆ ขอความกรุณาด้วยนะคะ
อยากเลิกกันแฟน แต่แม่แฟนเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย
แต่เขาใส่อารมณ์ทุกครั้งที่เราพูดไม่เข้าหู เขาทำร้ายจิตใจ ไร้เหตุ อะไรๆเราก็ผิดเสมอ เขาไม่เคยผิด ไม่รับฟัง ไม่ปรับตัว (เช่น พอเขาโกรธหรือเครียดจะด่าเราเหมือนหมูเหมือนหมา ด่าจนสะใจทำร้ายความรู้สึกจนเราร้องไห้ จนอยากทำร้ายตัวเอง พออีกวันเขาหายโกรธ เราถามว่าเราทำอะไรผิด ถึงว่าเราแรงแบบนั้น เขาบอกให้เราหุบปาก มีสมองจะรู้ว่าไม่ควรถาม เพราะตอนนี้เขาไม่ได้คิดถึงมันแล้ว หรือลืมมันไปแล้ว)
(เขามีลูกติด แต่เราไม่มี และไม่ได้แต่งงานกัน แต่เขาจองห้อง ในบ้านเราให้ลูกเขาแล้ว บอกลูกจะให้มาอยู่กับเรา แต่พอเราแนะนำโรงเรียนหรือเรื่องอื่นๆก็บอกว่าเรายุ่ง นั้นลูกเขา )
หลายๆเหตุการณ์ที่เจอมาหนักมันทำให้เราถอยความรู้สึกไปมองจากไกลๆ จนเห็นความเป็นจริงว่าเขาเป็นแบบนี้มาโดยตลอด เขาเห็นแก่ตัว กดเราให้ต่ำและพูดให้เรารู้สึกดูถูกตัวเอง เพียงแต่เบากว่าตอนนี้ และตอนนี้เราตาสว่างแล้ว และอยากเดินออกจากชีวิตเขามาก ติดตรงที่แม่เขาจะเสีย เราดูใจร้ายไปไหมถ้าเดินออกมาตอนนี้
3ปีแรกคบกันเราช่วยเหลือเขาทุกอย่างแม้แต่เงิน หรือล้างหนี้พนัน พอเข้าปีที่4เขาตั้งตัวได้ ไม่มีหนี้หาเงินใช้เองได้ซื้ออะไรเองได้ เราก็หมดค่า
(เราจะเดินออกมาแบบไม่เอาอะไรมาเลย รถ/ของทุกอย่างทีวีดูเย็น ที่ซื้อให้ ก็ถือว่าให้ เงินที่เคยช่วยเขาไว้ ก็ไม่เอาคืน ขอให้ได้พ้นจากตรงนี้ไวๆ)
อยากถามทุกคนว่า
เราควรเดินออกมาตอนนี้ หรือ รอให้ปัญหาของเขาจบไปก่อนค่อยเดินออกมา แบบไหนจะดูไม่ใจร้ายคะ
ไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆ ขอความกรุณาด้วยนะคะ