ตอนนี้ว่างงานมา 1 ปีเต็มๆแล้วค่ะ เพิ่งจบใหม่เมื่อปลายเดือนมีนาคมปีที่แล้ว
เนื่องด้วยช่วงนั้นโควิดเริ่มระบาด ทำให้ต้องปฏิเสธงานที่ได้รับแล้วกลับมาอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด
แรกๆก็รู้สึกดีค่ะที่ได้พัก พอนานๆไปมันก็เริ่มเบื่อ เริ่มไม่อยากทำอะไร ไม่มีไฟในการอยากจะสมัครงาน
ครอบครัวเราเขาก็อยากให้เราเป็นราชกาล บังคับให้สอบ กพ. ซึ่งเราก็ไม่อยากเป็น เอาจริงๆตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร
อยากทำอะไร รู้สึกว่าตัวเองไม่มีความสามารถอะไรเลย ตอนนี้หายใจทิ้งไปวันๆจริงๆค่ะ ได้แต่มองเพื่อนที่เขาก้าวหน้ากันไปไกล
แล้วก็เก็บมาน้อยใจ เก็บมาคิดมาก
แต่คิดว่ามันก็มีเหตุผลในการหมดไฟนะคะ
1.จบวิทยาการคอมพิวเตอร์มาค่ะรู้สึกไม่ชอบสายที่เรียนมาค่ะ เพื่อนพาเรียนจนจบ อยากย้ายสาขาตั้งปต่ปี1-2
แต่ก็ไม่รู้ว่าจะย้ายไปเรีนอะไร ตอนเรียนกับตอนฝึกงาน ก็ไม่ค่อยมีความสุข เหมือนก็ทำๆไปจะได้เรียนจบ
รู้สึกว่าไม่อยากทำงานสาย dev เลยค่ะ คิดว่าตัวเองไม่เหมาะกับสายงานนี้ ไม่ชอบการ code ไม่ชอบ algorithm ที่พอจะเขียนได้ตอนนี้คงเป็น webapp
งาน database backend frontend ตอนที่ว่างงานก็ไม่แตะเลยจนรู้สึกก็ไม่ได้มีความรู้ด้านนี้แล้ว
2.รู้สึกว่าตัวเองจะมีอาการโรคซึมเศร้าค่ะ ตั้งแต่ตอนเรียนปี3 ที่เรียนหนักมาก ช่วงนั้นมีข่าวนักศึกษากระโดดตึกเยอะมาก
ได้แต่คิดว่าสักวันคงต้องเป็นเรา เก็บกดมาเรื่อยๆ มีปัญหาเรื่องครอบครัวที่เราไม่ค่อยได้อิสระ บวกกับช่วงที่ผ่านมาไม่รู้สึกอยากทำอะไรเลย
นอกจากนอนเล่นโทรศัพท์ทั้งวัน แต่เนื่องด้วยเราไม่สามารถพูดคุยกับที่บ้านได้ เขาไม่ค่อยรับฟัง ทำให้เราไม่ได้มีโอกาสไปหาหมอเลยค่ะ
ตอนนี้เราก็อยากมีงานทำแล้วนะคะ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงกับตัวเองเหมือนกัน T__________T เหมือนกับว่ามองลบกับตัวเองมากๆไปแล้ว
ว่าคงทำงานไม่ได้ คงไม่มีความสามารถอะไร ถ้าทำงานที่ไม่ชอบก็คงไม่มีความสุขอะไรทำนองนี้ เราอยากได้งานที่ต่างจังหวัดค่ะ ที่ไหนก็ได้แค่รู้สึกอยากออกไปอยู่คนเดียว
รู้สึกหมดไฟในการหางาน ในหารใช้ชีวิต ทำอย่างไรดี
เนื่องด้วยช่วงนั้นโควิดเริ่มระบาด ทำให้ต้องปฏิเสธงานที่ได้รับแล้วกลับมาอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด
แรกๆก็รู้สึกดีค่ะที่ได้พัก พอนานๆไปมันก็เริ่มเบื่อ เริ่มไม่อยากทำอะไร ไม่มีไฟในการอยากจะสมัครงาน
ครอบครัวเราเขาก็อยากให้เราเป็นราชกาล บังคับให้สอบ กพ. ซึ่งเราก็ไม่อยากเป็น เอาจริงๆตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร
อยากทำอะไร รู้สึกว่าตัวเองไม่มีความสามารถอะไรเลย ตอนนี้หายใจทิ้งไปวันๆจริงๆค่ะ ได้แต่มองเพื่อนที่เขาก้าวหน้ากันไปไกล
แล้วก็เก็บมาน้อยใจ เก็บมาคิดมาก
แต่คิดว่ามันก็มีเหตุผลในการหมดไฟนะคะ
1.จบวิทยาการคอมพิวเตอร์มาค่ะรู้สึกไม่ชอบสายที่เรียนมาค่ะ เพื่อนพาเรียนจนจบ อยากย้ายสาขาตั้งปต่ปี1-2
แต่ก็ไม่รู้ว่าจะย้ายไปเรีนอะไร ตอนเรียนกับตอนฝึกงาน ก็ไม่ค่อยมีความสุข เหมือนก็ทำๆไปจะได้เรียนจบ
รู้สึกว่าไม่อยากทำงานสาย dev เลยค่ะ คิดว่าตัวเองไม่เหมาะกับสายงานนี้ ไม่ชอบการ code ไม่ชอบ algorithm ที่พอจะเขียนได้ตอนนี้คงเป็น webapp
งาน database backend frontend ตอนที่ว่างงานก็ไม่แตะเลยจนรู้สึกก็ไม่ได้มีความรู้ด้านนี้แล้ว
2.รู้สึกว่าตัวเองจะมีอาการโรคซึมเศร้าค่ะ ตั้งแต่ตอนเรียนปี3 ที่เรียนหนักมาก ช่วงนั้นมีข่าวนักศึกษากระโดดตึกเยอะมาก
ได้แต่คิดว่าสักวันคงต้องเป็นเรา เก็บกดมาเรื่อยๆ มีปัญหาเรื่องครอบครัวที่เราไม่ค่อยได้อิสระ บวกกับช่วงที่ผ่านมาไม่รู้สึกอยากทำอะไรเลย
นอกจากนอนเล่นโทรศัพท์ทั้งวัน แต่เนื่องด้วยเราไม่สามารถพูดคุยกับที่บ้านได้ เขาไม่ค่อยรับฟัง ทำให้เราไม่ได้มีโอกาสไปหาหมอเลยค่ะ
ตอนนี้เราก็อยากมีงานทำแล้วนะคะ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงกับตัวเองเหมือนกัน T__________T เหมือนกับว่ามองลบกับตัวเองมากๆไปแล้ว
ว่าคงทำงานไม่ได้ คงไม่มีความสามารถอะไร ถ้าทำงานที่ไม่ชอบก็คงไม่มีความสุขอะไรทำนองนี้ เราอยากได้งานที่ต่างจังหวัดค่ะ ที่ไหนก็ได้แค่รู้สึกอยากออกไปอยู่คนเดียว