โดยส่วนตัวเป็นคนที่ชอบอนิเมะเรื่อง อินุยาฉะ มาตั้งแต่ตอนฉายช่อง 9 ตอนเช้า เสาร์อาทิตย์แล้ว (ใครทันถือว่าไม่เด็กแล้ว)

สิ่งที่ผมคาดหวังคือไม่ต้องดีมากก็ได้แค่ขอให้มีกลิ่นอายของรุ่นพ่อมาบ้างก็พอซึ่งสรุปว่ามีกลิ่นอายมาบ้างจริง ๆ ซึ่งถือว่าตอบสนองความคาดหวังเบื้องต้นของผมได้ถือว่า ok แล้ว

ที่เหลือคือสิ่งที่ผมคิดว่าหากปรับปรุงได้เรื่องนี้จะดีขึ้นมากคือ

1) เนื้อเรื่องถึงบอกว่าได้กลิ่นอายจากรุ่นพ่อมาแต่ก็แตกต่างอยู่เยอะพอสมควรตรงที่โดยเนื้อเรื่องในหลาย ๆ จุดมันไม่มีที่มาที่ไปคิดจะมีอะไรก็มาเลยแบบ งง งง ยกตัวอย่าง เช่น พวกเรื่องการว่าจ้างล่าอสูรต่าง ๆ มันไม่มีอิมแพคอะไรเลยอยู่ดีก็มา ล่า ล่าเสร็จ แล้วก็ยังไงต่อ... เป็นต้น นอกจากนี้ความคิดของตัวละครก็แปลก ๆ อย่าง เช่น โทวะ ชอบคิดเองเออเองแบบแปลก ๆ แถมเชื่อคนง่ายมากใครเล่าอะไรบอกอะไรก็เชื่อหมดแถมเชื่อใจด้วย อย่างตัวริคุ เขามาในเรื่องแบบมีพิรุธสุด ๆ แต่สุดท้ายก็เชื่อทุกอย่าง สนิทกันแบบ งง ๆ ร่วมถึงเรื่องการตัดสิ้นใจไม่มีอะไรแสดงถึงความคิดการตัดสิ้นใจของตัวเอกเองจริง ๆ เลย เหมือนคนอื่นว่าอะไรก็เชื่อไปซ่ะหมด

2) ตัวละครปีศาจบ้างตัวเล่าประวัติมาโอโห้ คิดว่าจะมีบทบาทแบบร่างอวตารนาราคุ แต่ ไป ไป มา มา ตัวประกอบมาก (4 อสูร)

3) เรื่องภาพ คือ เป็นอนิเมะยุคใหม่ แต่คุณภาพ ผมว่าอินุยาฉะ รุ่นพ่อยังดีกว่าเลย ในเรื่องรุ่นลูกนี้มีงานเผาค่อนข้างเยอะมาก

4) อาจจะไม่ใช่ข้อเสียแต่ผมขัดใจมากคือ ดาบของโทวะ คือในเรื่องรุ่นพ่อดาบนี้มีความสำคัญมากแต่ ของโทวะ แค่ใช้พลังปีศาจบีบอัดเป็นดาบ

5) สิ่งที่น่ารำคาญคือการรำพึ่งรำพันตอนต้นเรื่องเกี่ยวกับความรันทดของตัวเอง ว่าต้องดิ้นรนต่อชะตากรรมทั้ง ๆ ที่ชะตากรรมที่เราเห็นก็ไม่ได้รันทดอะไรเลย

6) ความมุ่งมั่นแบบ งง งง เช่น การมุ่งมั่นจะฆ่าคิรินมารุเหลือเกินจากการแค่ได้ฟังคนอื่นเล่า ทั้ง ๆ ที่เอาจริง ๆ คิรินมารุแทบไม่สนใจพวกแก๊งตัวเอกเลยด้วยซ้ำ เพิ่มเติมคือ เอาจริง ๆ แก๊งตัวเอกแทบไม่ได้มีความแค้นกับคิรินมารุเลย (เรื่องตอนเด็กเก๊งตัวเอกไม่รู้) แต่มุ่งมั่นจะฆ่าคิรินมารุให้ได้ งง กับความคิดตรงนี้

7) ความเก่งคือพลัง วิชา แต่รุ่นนี้อยู่ดี ๆ คือเก่งทันทีแบบไม่มีที่มาที่ไปเพราะขนาดรุ่นพ่อยังมีการฝึกการแสวงหาวิชาเลย (แผลแห่งลม คลื่นระเบิด) แต่รุ่นลูก (โดยเฉพาะโทวะ) อยู่ดี ๆ เก่งเชยมีพลังนู่นนี้นั้นโดยแทบไม่ต้องฝึก

8) การเล่าเรื่อง เกี่ยวพันกับ 1 2 4 7 คือการเล่าเรื่องส่วนใหญ่จบแค่ตอนเดี่ยวทำให้ใส่อะไรได้ไม่มาก ทำให้เรื่องไม่ค่อยมีอิมแพ๊ค จึงทำให้ไม่สมเหตุสมผลหลายอย่างหากเป็นในรุ่นพ่อเรื่องหนึ่งอาจลากยาวไป 2-4 ตอนได้ทำให้เรามีอารมณ์ร่วมกว่านี้

ตอนนี้นึกออกแค่นี้ก็ประมาณนี้ก่อน

ข้อดีของเรื่องที่ผมคิดว่าดีมากคือ การที่สร้างสถานการณ์ที่ตัวละครเอกภาคก่อนมามีบทร่วมในภาคนี้น้อยทำให้ภาพจำในเรื่องเกี่ยวกับตัวละครไม่ค่อยเสียหายมาก แถมผูกปมให้เราสนใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวละครเก่า ๆ

โดยร่วมผม ok ต้องรอติดตาม ss 2 ต่อไป

เพื่อน ๆ มีความคิดเห็นต่อภาคนี้ยังไงบ้างครับมาแชร์ประสบการณ์กันหน่อยครับ