หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
อรหันต์ คือคนธรรมดาสามัญ
กระทู้สนทนา
ปรัชญา
ศาสนา
ศาสนาพุทธ
ปฏิบัติธรรม
ความเป็นคนธรรมดาสามัญ คือนัยยะแห่งอรหันต์ที่แท้...มนุษย์ในโลกแสวงหาเพื่อบางสิ่ง แต่มนุษย์ธรรมดาพื้นๆไม่ต้องแสวงหาเพื่ออะไร
การแสวงหาเพื่ออะไรบางอย่าง..กลับทำให้มนุษย์ทุกข์ เนื่องด้วยต้องจมอยู่กับความใฝ่ฝันที่ยังไปไม่ถึง
ในระหว่างทางที่กำลังไปนั้น...มันก็อยู่ในสภาพแห่งความปราถนาอยู่ตลอดเวลา จิตใจก็ดิ้นรนไปตามอำนาจนั้นๆอยู่เรื่อยไป
ดั่งนั้นชีวิตใดเล่าที่จะกลับสู่ความธรรมดาสามัญ หิวเราก็กิน...ง่วงเราก็นอน...นั่งก็เพียงนั่ง...เหนื่อยก็เพียงหยุดพัก
ชีวิตคือตัวหนทางและเป็นจุดหมายในตัวของมันเอง ใยเราจะต้องการสิ่งใดมากกว่านั้นเล่า?
เราเอาชีวิตเข้าแลกกับกฏเกณฑ์สังคมที่กำหนด...แต่สิ่งที่กำหนดใช่สัจจะหรือไม่? ชีวิตไม่ใช่หรือที่เป็นสิ่งสำคัญ?
ผู้ที่เข้าถึงสัจจะ...ก็คือผู้เข้าถึงการเปลี่ยนแปลง สิ่งใดเกิดก็เกิด...สิ่งใดไม่เกิดก็ไม่เกิด
ลื่นไหลไปในสายธารแห่งชีวิต ไร้สุขและทุกข์...กลับสู่ความกลมกลืนที่ยิ่งใหญ่
แก้ไขข้อความเมื่อ
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
โลกธรรม 8: ธรรมควรกำหนดรู้เพื่อการดำเนินชีวิต (เอไอ สร้าง)
บทนำ "โลกธรรม 8" (อัฏฐ โลกธรรม) คือสภาวะธรรม 8 ประการที่หมุนเวียนอยู่คู่กับโลกและชีวิตของมนุษย์ทุกคน เป็นความจริงสากลที่ไม่มีผู้ใดหลีกเลี่ยงพ้น โลกธรรมทั้ง 8 นี้แบ่งออกเป็นสองฝ่าย คือฝ่ายที
สมาชิกหมายเลข 8933017
การทำตนและสิ่งอื่นให้เป็นที่รัก หรือทำให้เป็นทุกข์ จาก มุมมองของพระพุทธศาสนาในยุคต้น (สร้างกับ เอไอ)
บทนำ คำถามที่ว่า "บุคคลกระทำตนและผู้อื่นให้เป็นที่รักได้อย่างไร หรือนำพาตนและผู้อื่นให้ประสบทุกข์ได้อย่างไร" เป็นแก่นแท้ของจริยศาสตร์สากล และเป็นประเด็นสำคัญที่พระพุทธศาสนาในยุคต้นได้ให้คำตอ
สมาชิกหมายเลข 8933017
มรรคผลที่เป็นธรรมอันเดียวกับสูญตา เป็น แบบนี้ (มรรรจิคผลจิต
ในข้อว่า โดยสุญญตาและโดยเป็นธรรมอันเดียวกันเป็นต้น นี้พึงทราบโดยสภาพว่างก่อน. จริงอยู่ โดยปรมัตถ์ สัจจะทั้งหมดทีเดียว พึงทราบว่า เป็นสภาพว่าง เพรา
เป็นปลาเค็ม
เมื่อเส้นทางเก่าเต็มไปด้วยภัยอันตราย คุณจะกลับไปเดินเส้นทางนั้นอีกไหม
คุณลองจินตนาการว่า เคยเดินบนเส้นทางสายหนึ่งทุกวันเป็นประจำ แต่อยู่มาวันหนึ่งพบว่าเส้นทางที่เคยสัญจรเต็มไปด้วยหลุมบ่อและภัยอันตราย อีกทั้งระหว่างทางก็มีทั้งโจรผู้ร้ายและสัตว์ร้ายซุ่มอยู่เนือง ๆ คุณต้อง
สมาชิกหมายเลข 9080667
ความจริงแท้ และการแทนค่าอาการของสภาพความเป็นจริง เพื่อai
ปรัชญา ความเป็นจริง เพื่อการพิสูจน์และค้นคว้า สภาวะความเป็นจริงแท้ คือ ทุกข์เกิด(สภาพบีบคั้นเกิด) และ ทุกข์ดับ(สภาพบีบคั้นดับ) แต่เพื่อให้เข้าใจและเข้าถึง จึงมีการแทนคำแทนค่าโดย การ สมมติ สมการ ขึ้น
สมาชิกหมายเลข 4128431
ผมอยากนิพพาน แต่กลัวตัวเองจะหายไป(ตามคำบอกของพี่ท่านหลายคนในห้องนี้ว่านิพพานแล้วตัวเราจะสูญไป) แต่อีกใจนึงก็กลัวทุกข์ภัย
ผมอยากนิพพาน แต่กลัวตัวเองจะหายไป(ตามคำบอกของพี่ท่านหลายคนในห้องนี้ว่านิพพานแล้วตัวเราจะสูญไป) แต่อีกใจนึงก็กลัวทุกข์ภัยในโลกและวัฏสงสารจากการคงไว้ซึ่งตัวตน ผมควรจะทำกระไรดีครับ ผมควรทำปฏิปทาเพื่อให้เ
สมาชิกหมายเลข 9064969
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
ปรัชญา
ศาสนา
ศาสนาพุทธ
ปฏิบัติธรรม
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
อรหันต์ คือคนธรรมดาสามัญ
การแสวงหาเพื่ออะไรบางอย่าง..กลับทำให้มนุษย์ทุกข์ เนื่องด้วยต้องจมอยู่กับความใฝ่ฝันที่ยังไปไม่ถึง
ในระหว่างทางที่กำลังไปนั้น...มันก็อยู่ในสภาพแห่งความปราถนาอยู่ตลอดเวลา จิตใจก็ดิ้นรนไปตามอำนาจนั้นๆอยู่เรื่อยไป
ดั่งนั้นชีวิตใดเล่าที่จะกลับสู่ความธรรมดาสามัญ หิวเราก็กิน...ง่วงเราก็นอน...นั่งก็เพียงนั่ง...เหนื่อยก็เพียงหยุดพัก
ชีวิตคือตัวหนทางและเป็นจุดหมายในตัวของมันเอง ใยเราจะต้องการสิ่งใดมากกว่านั้นเล่า?
เราเอาชีวิตเข้าแลกกับกฏเกณฑ์สังคมที่กำหนด...แต่สิ่งที่กำหนดใช่สัจจะหรือไม่? ชีวิตไม่ใช่หรือที่เป็นสิ่งสำคัญ?
ผู้ที่เข้าถึงสัจจะ...ก็คือผู้เข้าถึงการเปลี่ยนแปลง สิ่งใดเกิดก็เกิด...สิ่งใดไม่เกิดก็ไม่เกิด
ลื่นไหลไปในสายธารแห่งชีวิต ไร้สุขและทุกข์...กลับสู่ความกลมกลืนที่ยิ่งใหญ่