เมื่อวันที่ 10 มีนาคม 2564 ได้จองตั๋วและเดินทางในวันดังกล่าว พร้อมใช้บริการ wheelchair ของสายการบินเพื่อนส่งหลวงพ่อ(พระอายุ 70+ ปี) ให้ถึงเครื่องบินเนื่องจากหลวงพ่อไม่สามารถเดินระยะไกลได้และตามองเห็นเพียงข้างเดียว(มัวๆ) ค่าตั๋วเครื่องบินเบ็ดเสร็จรวมทุกอย่างแล้ว 2,xxx บาท บินไปจังหวัดทางภาคอีสานตอนบนเพื่อให้หลวงพ่อเดินทางกลับวัดหลังจากมาหาหมอตามนัดเหมือนทุกครั้ง

          ในวันดังกล่าวทุกอย่างผ่านไปด้วยดี เจ้าของกระทู้ก็ได้ทำการเช็คอินให้หลวงพ่อปกติและสอบถามพนักงานบริเวณเคาว์เตอร์ว่า Bus gate หรือเปล่าคะ เพราะเคยมีครั้งนึงที่พนักงานเข็น Wheelchair นำหลวงพ่อไปทิ้งไว้เพื่อรอขึ้นรถ bus ซึ่งท่านไม่สามารถยืนในรถ bus ได้ พนักงานจุดเช็คอินแจ้งว่า ไม่ใช่ bus gate ค่ะ เราก็ขอบคุณค่ะ พนักงานจุดเช็คอินแจ้งเราว่าจะมีพนักงานเข็น Wheelchair ไปรับหลวงพ่อเวลา 15.50 น. นะคะ เราก็ขอบคุณค่ะและกลับไปหาหลวงพ่อที่ห้องพักพระสงฆ์
           เวลา 15.50 น. มีพนักงานของสายการบินเข็น wheelchair มารับหลวงพ่อในห้องพักพระสงฆ์เวลา 15.50 น. ตามที่พนักงานที่เคาน์เตอร์เช็คอินของแอร์เอเชียแจ้ง และพนักคนดังกล่าวได้เห็นมี wheelchair จอดอยู่บริเวณด้านหน้าประตูข้างอยู่บริเวณที่วางรองเท้าพระสงฆ์ในห้องพักพระสงฆ์ จึงได้ทำการเข็นรถwheelchair ที่หลวงพ่อนั่งด้วยมือขวาและเข็นรถที่จอดข้างทิ้งไว้ด้วยมือด้านซ้าย (อันนี้ด้วยความบังเอิญทางผู้เขียนกระทู้ได้ถ่ายรูปเก็บไว้เพราะตั้งใจจะชื่นชมพนักงานคนดังกล่าวและส่งให้เพื่อนดู แต่เจ้าของกระทู้ลงรูปไม่ได้) ระหว่างที่ถึงเคาน์เตอร์เช็คอินแถวที่ 10 พนักงานคนดังกล่าวได้บอกให้รอแปปนึงนะครับ เนื่องจากจะเอารถเข็นคันดังกล่าวไปเก็บและกลับมาเข็นหลวงพ่อเข้า gate ไป <<<< อันนี้ชื่นชมพนักงานคนดังกล่าว
 
           วันต่อมา (11/3/2564) ได้มีพนักส่วนงานเข็น wheelchair โทรหาหลวงพ่อ
บทสนทนา คร่าวๆคือ 
◦ พนง : นั้นที่ไหน
◦ พระ : วัดพระ...........
◦ พนง : นั้นใครพระใช่ไหม
◦ พระ : ใช่ อาตมา ......(ชื่อ)......
◦ พนง : เนี่ยรู้ไหมพวกคุณทำให้สนามบินวุ่นวายไปหมด ทำให้รบกวนเที่ยวคนอื่น (คำพูดที่เจ้ากระทู้ใช้สุภาพกว่าที่ พนง พูดกับพระตอนสนทนา) ลูกสาวเอารถเข็นไปทำไม เอาไปแล้วทำให้สายการบินวุ่นวายไปหมด (คือต้องบอกก่อนนะ บทสนทนาดังกล่าวมีคนได้ยินเยอะมาก เนื่องจากหลวงพ่อท่านแก่แล้วทุกครั้งที่มีคนโทรมาหลวงพ่อจะเปิดลำโพงให้เสียงดัง)
◦ พระ : ลูกสาวอาตมาไม่ได้เอารถเข็นไปนะโยม พนง ของสายการบินเป็นคนเอาไปนะโยม อาตมาจำได้
◦ พนง : ลูกสาวหลวงพ่อเอาไป ทำให้สนามบินวุ่นวายไปหมด (คำพูดคือแย่มากๆๆตอนที่คุยในสายมีพยานได้ยินเยอะมาก จนโยมที่อยู่กับพระพูดว่า ทำไม พนง สายการบินนี้แย่ขนาดนี้ พูดกับพระไม่ดีเลย) แล้วลูกสาวหลวงพ่อทำงานที่ไหน.......
◦ พระ : ลูกสาวอาตมาไม่ได้เอาไปนะโยม
◦ พนง : ขอเบอร์ลูกสาวหน่อย จะถามเรื่องรถเข็น
◦ พระ : เดี๋ยวจะให้ลูกสาวติดต่อกลับไปนะโยม
◦ พนง : ตัดสาย......

** จริงๆ พนง คนนี้พูดเยอะมากอันนี้สรุปมาแค่เนื้อๆนะคะ **

ประมาณ 5 โมงเย็น หลวงพ่อได้โทรมาหาเจ้าของกระทู้พร้อมเล่าให้ฟัง และให้เบอร์ที่โทรเข้ามาต่อว่าและตำหนิหลวงพ่อ หลังจากเจ้าของกระทู้ได้เบอร์โทรก็รีบโทรไปด้วยความร้อนใจเพราะไม่รู้เรื่อง

อันนี้คือบทสนทนาระหว่างเจ้าของกระทู้กับ พนง ที่โทรมาตำหนิเจ้าของกระทู้
◦ เรา : สวัสดีค่ะ
◦ พนง : อือ
◦ เรา : ติดต่อเรื่อง wheelchair ค่ะ
◦ พนง : เออ เนี่ย เอารถเข็นไปทำให้สายการบินเดือดร้อน วุ่นวาย..........
◦ เรา : (เราก็ งง สิคะ) แล้วบอกไม่ได้เอาไปค่ะ
◦ พนง : มันจอดอยู่มันไม่ใช่ของตัวเองแล้วจะเอาไปทำไม
◦ เรา : ไม่ได้เอาไปจริงๆค่ะ ดูกล้องวงจรปิดได้ค่ะ
◦ พนง : ไม่เอาไป แล้วพ่ออ่ะนั่งอะไร
◦ เรา : หลวงพ่อก็นั่ง wheelchair ของ พนง ของแอร์เอเชียที่เข็นมารับในห้องพระไงค่ะ
◦ พนง : แล้วเอารถเข็นของคนอื่นไปทำไมมันไม่ใช่ของตัวเอง พระอีกรูปก็รออยู่ในนั้นอะไรสักอย่างตรงจำไม่ค่อยได้....... (คือว่าเราอ่ะ)
◦ เรา : พวกคุณจัดการบริหารภายในกันเองทำไมโทรมาตำหนิผู้โดยสารละคะ ลูกค้าไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย
◦ พนง : ทำให้สายการบินวุ่นวาย ........... (ต่อว่าเราหนักมาก)
◦ เรา : ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรค่ะ
◦ พนง : ทำไม ( พนง คนดังกล่าวเงียบไปแปปนึง) และก็ต่อว่าเรา .........
◦ เรา : ในส่วนนี้ลูกค้าไม่รู้เรื่องอะไรเลยทั้งนั้น ทำไมไม่คุยกันในทีมหรือเปิดกล้องวงจรปิดดู (ตอนนั้นเรานึกไม่ถึงเรื่องรถเข็นที่ พนง คนนั้นเข็นไปเก็บ)
◦ พนง : ไม่รู้จัก ขอโทษ ..... แล้วก็ตัดสายใส่เรา
◦ เรา : ก็กำลังถามชื่อ พนง อีกครั้ง แต่ พนง คนนั้นตัดสายใส่เรา

หลังจากที่ พนง คนดังกล่าววางไปได้สักครู่เราก็ตั้งสติแล้วค้นหาเบอร์ของสายการบิน เพื่อจะสอบถามว่าสถานการณ์แบบนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร และทำไมเบอร์โทรของลูกค้าถึงไปถึงมือพนักงานเข็น Wheelchair ได้ เลยตัดสินใจโทรเข้าเบอร์ 02-562-5700

ครั้งที่ 1 

เรา : สวัสดีค่ะ มีพนักงานเข็น Wheelchair ได้ โทรมาต่อว่าลูกค้าค่ะ (พนง ที่รับสายไม่สนใจในเรื่องที่เราจะพูด)
พนง : พนักงานเข็น Wheelchair เป็นของบริษัท........(เราจำชื่อบริษัทไม่ได้เลยขอไม่พิมพ์นะคะ) และ พนง ก็เงียบไปและกดโอนสายเราไปบริษัทดังกล่าวโดยไม่ได้บอกเราว่า เวลาดังกล่าวเป็นเวลานอกการทำการของบริษัทนั้น หลังจากโอนสายไปก็มีเสียงอัตโนมัติ ..... ขณะนอกเวลาทำการ เวลาทำการ........-17.00 น. 
เรา : วางสาย และคิดว่างั้นโทรกลับไปเพื่อขอเบอร์โทรของบริษัทดังกล่าวไว้ติดต่อในวันถัดไปดีกว่า

ครั้งที่ 2 โทรเบอร์ 02-562-5700 แต่ไม่มีคนรับสายแล้ว

คำถามมีอยู่ว่า.....
1. พนง เข็น wheelchair ได้เบอร์โทรของผู้โดยสารมาจากที่ไหน มาจากสายการบินแอร์เอเชียหรอคะ
2. ปกติแล้วเราไม่เคยรถ wheelchair จอดทิ้งทั่วไปในสนามบิน ปกติจะใช้งานต้องติดต่อสายการบินหรือ พนง ภาคพื้นดินเพื่อขอใช้ wheelchair แต่นี้จอดทิ้งไว้ในห้องพักพระสงฆ์ ตรงนั้นคือที่เก็บ wheelchair ใช่หรือไม่ (ถ้าคิดว่า พนง จอดแค่ชั่วคราวแต่เรานั่งอยู่กับหลวงพ่อในห้องพักพระสงฆ์เป็นชั่วโมงแต่ไม่มี พนง คนไหนเดินมาเก็บเลย)
3. ผู้โดยสารจะทราบหรือไม่ว่านั้นคือ wheelchair ของใคร และจอดไว้เพื่อวัตถุประสงค์อะไร
4. ข้อมูลส่วนตัวของผู้โดยสารทุกคนสามารถเข้าถึงได้ง่ายขนาดนี้เลยหรอคะ สายการบินแอร์เอเชียปล่อยให้ข้อมูลของลูกค้ากับทุกคนหรอคะ
5. ความวุ่นวายที่ พนง คนดังกล่าวโทรมาต่อว่าเราและหลวงพ่อเกิดจากความผิด จากทางเราหรอคะ??
6. ถ้าจะโทรมาสอบถามหรือแนะนำปรับปรุงเกี่ยวกับเรื่อง wheelchair ควรสุภาพกว่านี้มั้ยคะ?? คุยกับพระได้แย่มากโยมหลายท่านที่นั่งฟังอยู่ตรงนั้นได้ยินคำพูดของ พนง คนดังกล่าวและได้ออกความเห็นว่า ทำไม พนง ของสายการบินแอร์เอเชียไม่สุภาพเลย 

ปล. พนังงานคนที่โทรมาต่อว่าเจ้าของกระทู้ได้ใช้เบอร์ส่วนตัวโทรมาต่อว่าหลวงพ่อและเจ้าของกระทู้

095-xxx-xxxx

มีใครเคยเจอสถานการณ์แบบนี้บ้างไหมค่ะ