การที่มีความรักแล้วมีแต่เรื่องให้เสียใจ ให้เศร้า ให้คิดมาก ให้ระแวง นี่เป็นเพราะเราใช่ไหมคะ เหนื่อยจังเลยค่ะ แต่พอจะปล่อยมือก็ทำไม่ลง จะครบรอบสามปีแล้ว มันผูกพันธ์จนแค่คิดว่าจะเป็นคนอื่นกับเค้า จะต้องทนเห็นเค้ารักกับคนอื่นก็เจ็บปวดใจแล้ว แต่พออยู่ต่อก็เหมือนไร้ค่า นับวันยิ่งไม่มีความสำคัญอะไรกับเค้าเลย จากที่สายตาที่เคยมองมามันมีแต่ความรัก ตอนนี้กลับมองหาไม่เจอเลย บางครั้งก็เกลียดตัวเอง อายุเพิ่งจะ20แต่ทำไมถึงยังยึดติดแต่กับคนนี้ ไม่ยอมปล่อยวางสักที เอาแต่คิดถึงเรื่องที่ทำร้ายจิตใจซ้ำๆ เอาแต่กลัว เอาแต่ระแวง กลัวว่าเค้าจะไปชอบคนอื่น จะไปคุยกับคนอื่นแล้วมีใจให้ กลัวเค้าจะทิ้งเราไป กลัวว่าจะต้องไม่มีเค้าในชีวิต เหนื่อยจัง เราไม่น่ามาเจอกันเลย จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจอยู่แบบนี้.
ืทำไมการมีความรักมันเหนื่อยแบบนี้นะ