ปัญหานี้จริงๆอาจจะเป็นมุมมองของคนเรา

จริงๆมันสามารถป้องกันได้แต่เราไม่ทำกันเพราะไม่ได้ใส่ใจกัน ทั้งผู้คนและรัฐ
พอทำแบบจริงๆจังๆก็จะมองว่ามันยังไม่เกิดจะทำไปทำไม
หากรัฐทำคนก็บ่น พอคนบ่นรัฐก็ไม่เห็นถึงปัญหาอีก
พอคนกับรัฐร่วมมือกันก็จะมีอีกคนมาแย้ง และปัญหามันก็จะวนๆกันอยู่แบบนี้
คือถ้ามันไม่เกิดผลดีกับตัวเองส่วนใหญ่ก็จะไม่ทำกัน ทุกยุคทุกสมัยมันก็จะวนๆอยู่แบบนี้
คือแก้แต่ไม่ได้ 100% ชอบระยะสั้นกันมากกว่าระยะยาว
แล้วอีกหน่อยมันก็หนักกว่านี้ขึ้นเรื่อยๆ
คิดละเหนื่อยละเศร้า