ถ้าครอบครัวทำให้เราอึดอัดเราทำไง?

แต่ว่าครอบครัวไม่ได้สมบูรณ์แบบนะ พ่อแม่หย่ากัน เรากับพี่ชายอยู่กับแม่ แต่ยิ่งโตเรายิ่งอยากออกไปจากบ้านครั้งนี้ พี่ชายโชคดีเพราะพ่อรักขออะไรก็ได้แล้วสำหรับเรากับไม่เคยเด็กๆมีแม่คอยเต็มให้(แต่ก็ไม่รู้ว่าใช่หรือป่าว) แม่เราเป็นคนขี้งกมากถึงมากที่สุด ขออะไรก็โดนด่าไปหมดพอเก็ยเงินซื้อเองก็หาว่ามีเงินจะไม่ให้เงิน พอทำงานก็บอกว่ามีเงินแล้วก็ไม่ต้องมาขอ พอไม่ทำก็ด่า ส่วนพ่อก็ไม่เคยพึ่งอะไรได้สักอย่างเราอยากเรียนมหาลัยดีๆแต่ก็ไม่ให้เรียนพี่ชายเราอายุ25ล้ะยังอยู่มหาลัยปีเดียวกับเราคือปี1 แต่ได้เรียนมหาลัยดีๆ พ่อให้เรียนได้แต่กับเราไม่ให้สักอย่าง เรารู้สึกอึดอัดทุกครั้งที่แม่กลับมาบ้านทุกอย่างมันจะน่ารำคาญไปหมด เราจะรู้สึกดีก็ต้องเมื่อแฟนเราอยู่ด้วยเหมือนมันทำให้สบายใจทุกครั้งเพราะเขาจะรู้ทุกอย่างว่าเราเป็นอะไรเราเป็นยังไง เราอ้ะไม่ค่อยพูดมีอะไรพี่ชายโมโหก็มาลงกับเรา แม่ก็เช่นกันเพราะพี่กับแม่นิสัยเหมือนกันพวกเห็นแก่ตัวอะไรไม่ได้ดังใจก็ด่าก็พาลไปทั่ว แม่ชอบอยากให้เราขอตังพ่อแต่เรารู้สึกว่าถ้าเขาอยากให้เดะเขาก็ให้เองพี่เราขอพ่อ พ่อก็ให้แต่ไม่เคยถามถึงเราเลยไม่เคยให้ตังมาเพื่อมีแต่ให้แค่พี่เท่านั้น ทุกวันนี้พ่อมีหน้าที่แค่จ่ายค่าเทอมเรากับมาเอาใบเกรดไปเบิกแค่นี้เราไม่คุยอะไรกับเขาเลยเพราะเรารู้สึกว่าไม่สนิทกับเขาไม่เคยเลี้ยงเราเลยเพราะหย่ากันตอนที่เราได้แค่2เดือน เพราะเป็นแบบนี้มั้งเขาเลยไม่เคยนึกถึงเราเลย ตอนนี้เราพยายามไม่ไปเกี่ยวข้องอะไรกับใครแต่สุดท้ายทำไมทุกคนต้องมาลงกับเรา เราเบื่อที่สุดเลย เราชอบใส่หูฟัง ฟังเพลงเพราะมันทำให้ใจเราสงบไม่คิดมากเราไม่อยากคิดอะไรเลย พอโดนด่ามากๆเราก็เก็บแล้วก็แอบมาร้องไห้คนเดียวหรือไม่ก็กลั้นมันไว้แล้วก็หนีขึ้นห้องแบบนี้ตลอด ลูกพี่ลูกน้องเรากับแฟนเราบอกว่าเราต้องพูดบ้างแต่เราเคยพูดแล้วก็มันไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นเลยยิ่งแย่กว่าเดิมอีก เรารู้สึกว่าเราไม่ได้เกิดมาเลยแต่พอมองดูแมวจรจัดที่มันหลงมาแล้วเราเลี้ยงไว้มันทำให้เรารู้สึกดีขึ้นนะถึงจะแค่แปปเดียว เราอยู่แบบนี้มาตั้งแต่เราอยู่ม.1ก็ประมาณ11ปี ตอนประถมเพราะว่าเด็กมั้งเลยไม่คิดอะไร เราอึดอัดที่สุดอยากหายไปจากตรงนี้