นิสัยเพื่อน...นิสัยเรา

ผมกับแฟนคบกันมาประมานจะสองปีแล้ว เราตัดสินใจจะจบความสัมพันนี้ลง เราคบกันตอนมัธยม จนขึ้นมหาลัย เราเคยรักกันมากๆเลยนะครับ แต่นั้นมันก็อดีตแล้ว เรานิสัยคล้ายๆกัน มีอะไรเหมือนกันเยอะมาก แต่พอเราโตขึ้นต่า

เรื่องราวมันมีอยู่ว่าหนูเข้ามหาลัยมาในกลุ่มเพื่อนหนูมีประมาณ10คน แต่ด้วยการทะเลาะกันในกลุ่มในหลายๆเรื่องจึงทำให้คนในกลุ่มน้อยลงเรื่อยๆค่อยออกไปทีละคนจนมาถึงหนูในตอนที่หนูทะเลาะกับเพื่อนในกลุ่มเหลือประ

คือว่าเขาอยู่มหาลัยปีสองเเต่ผมเเค่ม.2 คือว่าพี่เขาชอบทำตัวนิสัยเหมือนเด็กเเต่มีพี่ เเนะนำว่าเราควรจะทำตัวเปนผู้ใหญ่เพื่อให้มัน เข้ากันได้ดี ขอความเห็นด้วยครัช

สวัสดีครับทุกๆคนผมอยากจะมาระบายความในใจครับ อึดอัดละเครียดมากๆ ผมกับแฟนคบกันมาได้5ปีกว่า คบตั้งแต่เรียนมหาลัย ยันทำงาน คบกันแรกๆไปไหนมาไหนกินอะไรก็แชร์กันตลอด พอเรียนจบ ผมเอาแฟนมาอยู่บ้านเดียวกับผมด้

ตอนนี้เรากำลังคบกันอยู่ในช่วงมหาลัยและผมก็ยังสงสัยในสิ่งที่เธอพูดออกมาผมแทบไม่อยากเชื่อว่าผมจะได้ยินสิ่งนี้ แล้วที่ผ่านมาคืออะไร 1ปีกว่าที่คบกันมันหมายความว่ายังไง ไม่ได้เรียกว่าความรักงั้นหรอ ? ผมจริ

ผมเริ่มรู้สึกอึดอัดการกระทำของแฟนมากขึ้นเรื่อยๆในปัจจุบัน ผมพยายามปรับพยายามแก้ไขนิสัยเสียของผม เช่น เที่ยวกลับไม่ตรงเวลา ต่อมาผมไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นผมเหมือนโดนเขาบีบบังคับทุกอย่างไม่ว่าจะ ห้ามกินเ

สวัสดีเราเรียนอยู่พระจอมธนบุรีมาก่อนมันมีเพื่อคนนึงคือชอบให้เพื่อนอวยคือต้องอวยคือต้องตามตลอดคือเราไม่ค่อยโอเคมันชอบไม่ถูกกับน้องคนนู้นคนนี้จนน้องเขาออกจากมอไปบ้างก็มีคือน้องบางคนแค่อวยพรวันเกิดมันมัน

ตอนนี้ผมอึดอัดมากจริงๆครับ เรื่องอาจยาวรบกวนนิดนึงนะครับ เริ่มเลยนะครับ ก่อนอื่นต้องย้อนไปก่อนสมัยม.4ครับ ตอนนั้นผมเรียนอยู่ที่ชลบุรีครับ และมีโอกาสได้พูดคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งผ่านทางhi5(สมัยนั้นฮิตมากค

คือในตอนน◌ี◌้ผมได้คบกับผู้หญิงคนนึงที่ได้คุยกันมานานพอสมควรแต่ผมไม่ได้รู้เรื่องของอีกฝั่งเลยนอกจากหน้าตาแล้วก็นิสัย แต่หลังจากที่อีกฝั่งมาขอผมคบผมก็แอบลังเล อาจจะเป็นเพราะความกลัวของตัวผมเองแหละแต่ผมก

ขอโทษไว้ก่อนนะครับ ผมพึ่งตั้งกระทู้ครั้งแรก จะแชร์ประสบการณ์ผมไว้เตือนใจ วัยเรียนมหาลัย เริ่มเรื่องเลยละกันนะครับ ผมคบกับแฟนผมมาได้ 1ปี 8 เดือน คบตั้งแต่ผมอยู่ ปี 3 ช่วงเดือนตุลาคม ความรักผมกับแฟนผม