สวัสดีค่ะ ขอเกริ่นก่อนนะคะว่า เรากับพี่ชายคนละแม่กัน แม่พี่ชายกับพ่อของเราเลิกกันตั้งแต่พี่เรายังเด็กมากๆ
เราเริ่มรู้สึกว่าพ่อไม่ได้รักพี่เท่ากับรักเรา
เหตุผลที่ทำให้เรารู้สึกแบบนี้ เพราะตั้งแต่เด็กจนโต พ่อมักจะเอาใจใส่เราทุกอย่างเป็นอย่างดี พูดจากับเราเพราะทุกคำ และมักจะไม่โมโหเราเวลาเราทำอะไรผิด
แต่ในทางกลับกัน พี่เรามักจะไม่ค่อยได้รับความสนใจจากพ่อ และพ่อมักจะใข้คำพูดที่รุนแรงในการด่าว่าพี่ เวลาที่พี่ทำอะไรผิดนิดหน่อย พ่อมักจะโมโหเหมือนเป็นเรื่องใหญ่
นิสัยพ่อเราคือเป็นคนที่มีภาวะความเป็นผู้นำสูงมาก เป็นคนไม่ค่อยยอมคน
ส่วนพี่ชายเราเป็นคนที่มีนิสัยที่มีความคิดเป็นระบบ มีความเป็นผู้นำสูงมีเหตุผลในทุกๆการตัดสินใจที่จะทำอะไร
คือตอนนี้พี่เราเรียนจบทำงานแล้วนะคะ ส่วนเรายังเรียนมหาลัยอยู่ค่ะ
เหตุผลที่เรามาตั้งกระทู้นี้เพราะ อยากได้คำปรึกษาจากพี่ๆเพื่อนๆ ว่าเราควรทำอย่างไรกับพ่อดีคะ เราอยากให้พ่อสนใจและใส่ใจพี่เราให้มากกว่านี้
เรารู้สึกสงสารและเห็นใจพี่ ที่พ่อมาทำให้พี่รู้สึกเสียใจ แต่เรา ไม่รู้ว่าควรจะจัดการปัญหานี้ยังไง
รู้สึกว่าพ่อรักพี่ชายน้อยกว่ารักเรา
เราเริ่มรู้สึกว่าพ่อไม่ได้รักพี่เท่ากับรักเรา
เหตุผลที่ทำให้เรารู้สึกแบบนี้ เพราะตั้งแต่เด็กจนโต พ่อมักจะเอาใจใส่เราทุกอย่างเป็นอย่างดี พูดจากับเราเพราะทุกคำ และมักจะไม่โมโหเราเวลาเราทำอะไรผิด
แต่ในทางกลับกัน พี่เรามักจะไม่ค่อยได้รับความสนใจจากพ่อ และพ่อมักจะใข้คำพูดที่รุนแรงในการด่าว่าพี่ เวลาที่พี่ทำอะไรผิดนิดหน่อย พ่อมักจะโมโหเหมือนเป็นเรื่องใหญ่
นิสัยพ่อเราคือเป็นคนที่มีภาวะความเป็นผู้นำสูงมาก เป็นคนไม่ค่อยยอมคน
ส่วนพี่ชายเราเป็นคนที่มีนิสัยที่มีความคิดเป็นระบบ มีความเป็นผู้นำสูงมีเหตุผลในทุกๆการตัดสินใจที่จะทำอะไร
คือตอนนี้พี่เราเรียนจบทำงานแล้วนะคะ ส่วนเรายังเรียนมหาลัยอยู่ค่ะ
เหตุผลที่เรามาตั้งกระทู้นี้เพราะ อยากได้คำปรึกษาจากพี่ๆเพื่อนๆ ว่าเราควรทำอย่างไรกับพ่อดีคะ เราอยากให้พ่อสนใจและใส่ใจพี่เราให้มากกว่านี้
เรารู้สึกสงสารและเห็นใจพี่ ที่พ่อมาทำให้พี่รู้สึกเสียใจ แต่เรา ไม่รู้ว่าควรจะจัดการปัญหานี้ยังไง