เรื่องมีอยู่ว่า เรามีน้องอยู่คนนึง ค่อนข้างสนิทเลยสำหรับเรานะ รู้จักกันมาตั้งเเต่เด็กจนถึงปัจจุบัน เราก็รักเหมือนน้องเเท้เราเลย พ่อเเม่น้องเขาก็ฝากเราดูเเลตลอด ตั้งเเต่เล็ก จนเข้ามหาลัย เเต่เรื่องมีอยู่ว่า พอน้องเขาเข้ามหาลัย น้องเขาก็มีเเฟน ซึ่งทางสองครอบครัวรับรู้ เเต่มีบางเรื่องที่ทางบ้านฝ่ายน้องเราไม่รู้สักเท่าไร เช่น น้องเราไปนอนบ้านฝ่ายชาย น้องเราไปเที่ยวกัน ไปนอนเดี๋ยวกัน ก็ตามประสาวัยรุ่น เราก็เข้าใจ ไม่อะไรมากหรอก ก็มีไปถามๆบ้าง ไปเเซวบ้าง น้องก็บอกว่า คบกันในสายตาผู้ใหญ่ ทางบ้านฝ่ายชายรู้ทุกอย่าง เราก็ไม่อะไร หยอกๆตามประสา เเต่เกิดเรื่องคือเมื่อวาน เราก็เเซวๆตามประสา เเต่น้องเรากลับว่าเรา ว่าเราชอบขู่จะบอกพ่อเเม่น้องเขา ทั้งๆที่ผ่านมาไม่ว่าเรื่องอะไรเราไม่เคยไปพูดเลย เราหวังดี ตามใจมันตลอด จนเรารู้สึกเสียใจมาก คือเราเเคร์ความรู้สึกมันตลอด เเต่มันไม่เเคร์อะไรเลย มันกลับปกปิดเราหมดทุกอย่าง ทั้งสตอรี่ ทั้งการโพสในเฟส ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจ ว่าถ้าคนเราไม่ได้ทำอะไรผิดจริง เราจะปกปิดทำไม เเต่เหมือนน้องเราไม่เเคร์อะไรเราเลย เราไม่รู้ความคิดมันตอนนี้ด้วยซ้ำ มันคงอยากมีความสุขกันสองคน โดยที่ไม่ต้องมีใครค่อยถามคอยเป็นห่วงก็ได้ เราเลยตัดสินใจ ปล่อยมันไป มันจะนอนไหน ไปไหน เราเลิกที่จะบล็อกมันเอง เพราะมันจะได้ไม่ต้องตามมาปิดกั้นอยู่ เราถามมันไปตรงๆ ว่าถ้าไม่สบายใจ ให้บล็อกไปเลย เเต่มันกลับตอบ ว่าไม่สะดวกให้ดูทุกเรื่อง คือเราจุกมากอ่ะ เราไม่คิดด้วยซ้ำว่าน้องเราจะเป็นได้ถึงขนาดนี้ เราคงต่อปล่อย ต่างคนต่างอยู่
ปรึกษาหน่อยค่ะ