คือเราควรทำไงกับครอบครัวของเราดีค่ะ

เรามีปัญหากับที่บ้านคือเหมือนเราจะถูกมองว่าเข้าข้างพ่อส่วนน้องชายอีกคนเราก็มองเขาว่าเขาเป็นลูกกับแม่เพราะไม่ว่าจะทำผิดหรือทำอะไรไม่ดีแม่ก็จะคอยปกป้องเขาแต่เราไม่โอเคเพราะว่าเหมือนกับจะเป็นการส่งเสริมให้ทำผิดจนเราถูกแม่มองเราไม่ดีตอนนี้เราอายุ 25 ปีนะคะส่วนน้องชายอายุ 22 เราเรียนจบปวสแล้วก็ทำงานส่งตัวเองมาตลอดค่ะเพราะว่าต่อป. ตรีด้วยแต่ส่วนน้องชายเขาก็พ่อแม่ส่งให้เรียนปวชต่อแต่ไปมีเรื่องกับเพื่อนที่วิทยาลัยพ่อเลยให้ออกจากการเรียนเลยค่ะตอนนี้เราก็มีครอบครัวแล้วค่ะตอนนี้แต่เราหนักใจมากคือจะย้ายออกก็ไม่ได้เพราะไม่มีเงินมากพอแฟนทำงานคนเดียวค่ะส่วนเราเลี้ยงลูกแต่ตลอดระยะเวลาที่เราอยู่ในบ้านก็จะถูกน้องชายไล่บ้างพูดจากระแทกกระทั้นบ้างประมาณว่าไม่ทำงานเป็นภาระพ่อแม่แต่ส่วนเขาตั้งแต่อายุ 16 จน 22 ก็ไม่เคยทำงานอีกเลยตั้งแต่ออกจากการเรียนทำไมเขาไม่มองว่าตัวเองเป็นภาระมากกว่าคะมาคอยว่าคนอื่นส่วนเราก็น้อยใจมาตลอดค่ะ เพราะตั้งแต่เด็กเคยเล่นด้วยกันน้องจะเข้ามาแกล้งเราแล้วกลายเป็นว่าเจ็บเสียเองเขาก็ไปฟ้องแม่ว่าเราทำทั้งๆที่เขาตั้งใจจะทำเราก่อนกลายเป็นว่าไม่ว่าเหตุการณ์ไหนๆเราก็จะถูกตีและเป็นฝ่ายผิดเราเลยรู้สึกว่าตอนนี้เราเครียดมากค่ะได้แต่คิดวนไปวนมากับเรื่องในครอบครัวค่ะเพราะว่าเรากลัวว่าแฟนเราจะอยู่ไม่ได้แล้วตัวเราตอนนี้ก็อึดอัดมากค่ะลูกก็ยังเล็กเราจะถูกน้องชายพูดจาไม่ดีใส่อยู่เรื่อยๆส่วนแม่ถ้าเราไปแตะต้องน้องเราก็จะมีปัญหาค่ะแต่ชอบพูดจาว่าเราแรงๆแล้วเวลาทะเลาะกับน้องแม่ก็จะพูดว่าให้เรามองข้ามไปบ้างทำหูทวนลมซึ่งในสายตาคนอื่นเราไม่รู้นะคะแต่ในสายตาเราคือเราต้องยอมอะไรแบบนี้หรอเคยทะเลาะมีปากเสียงถึงขั้นโดนน้องทำร้ายร่างกายแทนที่แม่จะห้ามกลายเป็นแม่มาทุบเราซ้ำอีกพอเราพูดย้อนเรื่องในอดีตว่าทำไมน้องทำแบบนี้แล้วแม่ไม่เคยห้ามเลยแถมมาทำเราซ้ำอีกมันเสียความรู้สึกค่ะเวบาเอาไปปรึกษาเรื่องนี้กับใครใช่ไหมคะเขาก็จะบอกให้ปลงแต่เรารู้สึกว่ามันคงไม่สามารถปลงได้จริงๆค่ะใครบอกว่าระยะเวลายิ่งนานจะทำให้เราชินไปเองมันไม่ชินนะคะความรู้สึกเรามันยิ่งบั่นทอนไปเรื่อยๆเขาไม่มีวี่แววว่าจะปรับพฤติกรรมเลยค่ะส่วนตัวเราก็อยากย้ายออกเต็มทีแต่ติดปัญหาตรงเรื่องเงินนี่แหละค่ะใจคือไม่อยากทะเลาะกับใครแล้วก็ไม่อยากมีปัญหาเพราะสงสารแฟนกับลูกค่ะแฟนก็ทำงานเหนื่อยส่วนลูกก็ยังไม่รู้เรื่อง ยังมีอีกเรื่องนึงค่ะคือแม่ทะเลาะกับพ่อด้วยเรื่องปัญหาในครอบครัวนี่แหละค่ะพอถึงเวลาแม่ก็จะชอบมาระบายกับเราแต่พอเราไม่เข้าข้างหรือเราให้เหตุผลที่ไม่ตรงใจแกแม่ก็จะหงุดหงิดและชอบด่าเราบางทีก็มีแอบแช่งด้วยค่ะชื่อเราไม่เข้าใจนะคะบางครั้งเรามองว่ามันเป็นปัญหาของคุณสองคนถึงจะเป็นพ่อแม่ตัวเองก็เหอะแต่ทำไมต้องมาลงที่ลูกอย่างเราบางครั้งเราเดินหนีเลยค่ะเพราะเราเหนื่อยจริงๆแม่พูดเรื่องซ้ำๆเดิมๆอยู่ประมาณ 4-5 เดือนแล้วค่ะคุณฟังควรให้คำปรึกษาคือเราแต่พอถึงเวลาก็เอาเราไปพูดในทางที่ไม่ดีไปเล่าให้น้าฟังว่าเราเข้าข้างพ่อแล้วเราก็ถูกน้าว่าอีกทีซึ่งน้าก็ไม่ได้ฟังความจริงจากเราเราอยากรู้จริงๆ ว่าเราต้องแก้ปัญหายังไงเหนื่อยมากค่ะกับเรื่องพวกนี้