เหมือนเป็นตัวปัญหาให้ที่บ้านเลยค่ะ

เราอายุ20ปีค่ะ เรียนปวส.กำลังจะเรียนจบเร็วๆนี้บ้านเรามีฐานะยากจนค่ะไม่ใช่ปานกลางเลยพ่อแม่ทะเลาะกันเรื่องเงินตลอดเวลาเรามีพี่คนนึงค่ะแต่คนละพ่อ พี่เราแม่จะรักมากกว่าออกรถยนต์ให้สองคันและแม่ต้องผ่อนเอง ส่วนพ่อเราก็แบบว่าคาดหวังในตัวเองมากอยากให้เราเรียนต่อป.ตรีรับปริญญาเหมือนลูกพี่ลูกน้องคนอื่นๆแต่แม่เราไม่ส่งเราแล้วค่ะมีแต่พ่อ พ่อเราก็ไม่ได้มีรายได้มากเขาก็บอกจะพามาให้จะไปกู้มา เอาบ้านที่ดินไปจำนำและจะหายืนคนนู้นคนนี้มาให้เราเรียนหลายคนอาจจะรู้สึกอยากเรียนนะคะแต่สำหรับเรา เราไม่อยากเป็นหนี้ไม่อยากให้พ่อไปยืมเงินคนอื่นหรือเราอะไรไปจำนำเลยและเราไม่อยากให้เขามาคาดหวังอะไรในตัวเองมากเลยค่ะเราไม่ใช้คนเรียนเก่งเรียนดีและเราคิดว่าเราเรียนจบปวส.เราจะหางานทำงานแต่พ่อก็บอกว่ามีหน้าที่เรียนก็เรียนไป เดี๋ยวพ่อหาเงินเอง แต่เขาหาด้วยการไปยืมเงินคนอื่น เราไม่อยากเป็นหนี้ เรารู้ว่าเราเป็นตัวปัญหาทำให้เราลำบาคเหมือนเราสร้างหนี้ให้เขาแล้วเราไม่รู้ว่าเรียนจบมาเราจะมีงานทำพอจะดำรงชีวิต พอจะใช้หนี้ได้หรือป่าว เราสงสารพ่อเราด้วยค่ะ เราท้อมาก เราคิดว่าถ้าเราไม่อยู่เขาก็คงไม่มาปวดหัวกับเรื่องพวกนี้