มีใครในนี้ที่ มองความรักเป็นเรื่องห่างไกลจากตัวเองไปแล้วบ้างคะ เพราะอะไรทำไมถึงเป็นแบบนั้น

มีแหล่ะเนอะ  คนที่ดูแลกายใจตัวเองมาตลอด  ชีวิตดี มีเพื่อน มีสังคม ไม่เหงา  ไม่มีแบบอยากมีใครมาอยู่ข้างๆ

เลยไม่เคยได้สัมผัสความรัก ความห่วงใย  เหล่านั้น เพราะมีความรักให้กับตัวเองมากพออยู่แล้ว  เลยรู้สึกเฉยๆ หรอคะ

หรือโดนทิ้ง โดนทำร้ายหัวใจอยู่บ่อยครั้ง  จนรู้สึกว่า ชีวิตนี้คงมองหาความสุขจากความรักแบบนั้นได้ยากแล้ว   จนคิดว่าไม่มีแล้วรักที่ดีดี

เราอยากอ่าน ประสบการณ์ความรักของคนอื่นๆ บ้างค่ะ  ว่า ที่ยังโสด
เกิดจากอะไร  กลัวการแชร์ความสุข
หรือกลัวความเจ็บปวดแบบที่เคยผ่านมา  

กลัวว่าถ้ามีความรัก  จะดูแลคนรักได้ไม่ดีพอ แบบนี้มั้ย

หรือกลัวอะไรกันอีกบ้าง
แวะมาตอบกันนะคะ  อยากอ่าน
ช่วงนี้ว่างค่ะ  งานน้อย  มันจะเหงาหน่อยๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่