สวัสดีคับ ผมมีเหตุการ์ณอยากจะถามเพื่อนๆพี่ๆว่า ผมมีเพื่อนสนิท2คน รวมผมเป็น 3 คน เราอยู่ห้องเด่วกัน ไปไหนก็ไปด้วยกัน แต่ที่ไปด้วยกันนี้คือผมโดนเพื่อนทั้ง2ทิ้งตลอด
เช่น เข้ากลุ่ม 2 คน พวกมันจับกลุ่มกันก่อนที่ผมจะเอ่ยชวนซะอีก เป็นผมที่จะต้องไปหาคู่อยู่คนเดียว เวลาตอนเช้าจะรอกันก่อนเข้าร.ร ผมรอพวกมันมาจนครบ 2 คน ถึงจะเข้าร.รไม่ว่าจะสายแค่ไหนก็ตาม แต่กลับกัน วันไหนที่ผมมาหลังสุด ไม่มีเลยที่พวกมันจะรอผม อย่างนี้เรียกว่าเพื่อนได้ไหม ไม่เคยรักษาน้ำใจ ความรู้สึกผมเลย ผมพยายามคิดว่าชั่งมันเหอะแค่เรื่องเล็กน้อย แต่เหตุการ์ณแบบนี้ก็เกิดขึ้นเรื่อยๆ มันมักจะไปไหนมาไหนกัน 2 คน โดยไม่ชวนผมเลยสักคำ มาเห็นอีกทีก็ตอนลงรูปเเล้ว มีอะไรผมให้ทุกอย่าง ไม่ขี้โกง ไม่เบียดเบียน ไม่เอาเปรียบ ชวนไปไหนผมไม่เคยปฎิเสธ พอผมชวนกลับไม่เคยไปเลยสักครั้ง อ้างนั้นอ้างนี้ แม้กระทั่งวันแต่งงานผมแท้ๆก็ยังไม่เเสดงให้เห็นว่าดีใจที่เพื่อนสนิทตัวเองแต่งงานเลย หลังจากนี้ผมก็คงจะเดินออกจากชีวิตพวกเขาเเล้วละ ส่วนผมจะไปตามทางของผม ผมพยายามสุดความสามารถเเล้ว ในการทำหน้าที่เพื่อนที่ดี ผมเหนื่อยเหลือเกิน ผมว่าผมพอแค่นี้เเล้วจริงๆ ผมคิดถูกใช่ไหมครับ
โดนเพื่อนสนิททิ้งตลอด
เช่น เข้ากลุ่ม 2 คน พวกมันจับกลุ่มกันก่อนที่ผมจะเอ่ยชวนซะอีก เป็นผมที่จะต้องไปหาคู่อยู่คนเดียว เวลาตอนเช้าจะรอกันก่อนเข้าร.ร ผมรอพวกมันมาจนครบ 2 คน ถึงจะเข้าร.รไม่ว่าจะสายแค่ไหนก็ตาม แต่กลับกัน วันไหนที่ผมมาหลังสุด ไม่มีเลยที่พวกมันจะรอผม อย่างนี้เรียกว่าเพื่อนได้ไหม ไม่เคยรักษาน้ำใจ ความรู้สึกผมเลย ผมพยายามคิดว่าชั่งมันเหอะแค่เรื่องเล็กน้อย แต่เหตุการ์ณแบบนี้ก็เกิดขึ้นเรื่อยๆ มันมักจะไปไหนมาไหนกัน 2 คน โดยไม่ชวนผมเลยสักคำ มาเห็นอีกทีก็ตอนลงรูปเเล้ว มีอะไรผมให้ทุกอย่าง ไม่ขี้โกง ไม่เบียดเบียน ไม่เอาเปรียบ ชวนไปไหนผมไม่เคยปฎิเสธ พอผมชวนกลับไม่เคยไปเลยสักครั้ง อ้างนั้นอ้างนี้ แม้กระทั่งวันแต่งงานผมแท้ๆก็ยังไม่เเสดงให้เห็นว่าดีใจที่เพื่อนสนิทตัวเองแต่งงานเลย หลังจากนี้ผมก็คงจะเดินออกจากชีวิตพวกเขาเเล้วละ ส่วนผมจะไปตามทางของผม ผมพยายามสุดความสามารถเเล้ว ในการทำหน้าที่เพื่อนที่ดี ผมเหนื่อยเหลือเกิน ผมว่าผมพอแค่นี้เเล้วจริงๆ ผมคิดถูกใช่ไหมครับ