คือว่าเราอยู่ป.5เเละถือเป็นเด็กเรียนดีนะคือประเด็นมันมีอยู่ว่ามีครูคนนึงเป็นครูที่ชอบสร้างภาพ พอช่วงโควิดเราก็ไม่ได้เรียนกับครูคนนั้นเลย เเต่พอโควิดหายไประยะหนึ่ง ครูคนนั้นกลับมาสอนอีกครั้งทีเเรกเราก็ดีใจนะ เเต่พอครูเเต่พอครูสอนเราก็ตั้งใจเรียนอยู่นะ พอครูผ.อ เรียกพบครูก็ไป อิเราก็นั่งคิดโจทย์เลขอยู่เเต่ไม่เข้าใจเลยหัรไปถามเพื่อนข้างหลัง พอครูกลับมาครูก็พูดว่า เด็กๆเงียบหน่อย อิเราก็ไม่ได้ยินก็ถามเพื่อนต่อ ครูก็เลยตะโกนดังว่าไอ***(ชื่อเรา) เราก็หันไป เเล้วเราก็เงียบ เเล้วก่อนหน้านี้ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง ครูคนนั้นให้ระบายสี พอดีเราลืมพาสีมาเราก็เดินไปยืมเพื่อน ครูก็ถามว่าทำอะไร เราก็พูดว่า ไม่มีไรนิครู ครูก็พูดให้เราหน้าเเตก
อีก หลังจากนั้นครูคนนั้นก็ทำให้เราอับอายอยู่เรื่อยๆ ตอนนี้เราก็คลายเป็นเด็กเครียด ขี้คิดมาก สมองไม่เเล่น เงียบ ไม่กล้าอไม่กล้าออกหน้าเเถวเพราะอายครูคนนั้น เอาจริงเอาจริงนะครูคนนั้นชอบเเฉเราตั้งเเต่ป.4เเล้ว เพราะเราเป็นเด็กไม่พูดเเต่เรียนดี หลังจากวั้หลังจากวันนั้นเราก็ไม่พูดกับครูคนนั้น เเละอึดอัเเละอึดอัดตอนเรียนกับครู เเละจะไม่ตั้งใจเรียนวิชาคณิตเลย ทุกคนช่วยคอมเม้นหน่อยว่าเราควรทำไงนะ ตอนนี้นอนไม่หลับเลย ชอบร้องไห้ในห้องนํ้าโรงเรียนหลังถูกเเฉทุกครั้ง บายคะ
ทำไงดี รู้สึกอึดอัดตอนเรียนวิชาคณิตศาสตร์
อีก หลังจากนั้นครูคนนั้นก็ทำให้เราอับอายอยู่เรื่อยๆ ตอนนี้เราก็คลายเป็นเด็กเครียด ขี้คิดมาก สมองไม่เเล่น เงียบ ไม่กล้าอไม่กล้าออกหน้าเเถวเพราะอายครูคนนั้น เอาจริงเอาจริงนะครูคนนั้นชอบเเฉเราตั้งเเต่ป.4เเล้ว เพราะเราเป็นเด็กไม่พูดเเต่เรียนดี หลังจากวั้หลังจากวันนั้นเราก็ไม่พูดกับครูคนนั้น เเละอึดอัเเละอึดอัดตอนเรียนกับครู เเละจะไม่ตั้งใจเรียนวิชาคณิตเลย ทุกคนช่วยคอมเม้นหน่อยว่าเราควรทำไงนะ ตอนนี้นอนไม่หลับเลย ชอบร้องไห้ในห้องนํ้าโรงเรียนหลังถูกเเฉทุกครั้ง บายคะ