เรื่องมันมีอยู่ว่า
ผมได้ดินไปเอาของที่นิติบุคลลที่คอนโด...
เพื่อที่จะเอาของไปส่งต่อลูกค้า
.
วันแรก
ผมได้เดินเข้าไป ถามว่าป้า พนง.ว่า
"มีพัสดุ จากทาง shopee มาส่งไหมครับ"
พนง.ตอบว่า ไม่ค่ะ!! ที่นี่ไม่รับฝาก ของ shopee ทุกอย่างค่ะ!! " ( ที่ใส่! เพราะพนักงานพูดจาหาเรื่อง ชอบตะโกนออกแนวเหมือนไล่ ให้นึกมนุษย์ป้าละกัน)
ผม "อ๋อเป็นของทางไปรษณีย์ครับ ผมไปเลือกส่งทางไปรษณีย์ผ่านแอพ Shopee แล้วไปรษณีย์ชอบฝากนิติ****
พนง." ไม่ค่ะ ไม่รับผ่าน Shopee ถ้ามีก็ไปรอใบปักค่ะ! "
เราถามต่อ.. มีคนชื่อเมย์ไหมครับ พอดีเมย์เป็นคนเซ็นรับ พนง.ตอบ ไม่ค่ะ! ไม่รับของที่เกี่ยวกับ shopee! ถ้ามีก็รอใบไปปักที่บ้านค่ะ! (คือผมถามว่ามีคนชื่อเมย์ไหม จะได้เช็คว่า พนง.ส่งให้ถูกรึป่าว) สรุปของเราก็ไม่ได้เลย เดินกลับไปบ้าน..
วันที่สอง วันที่แย่ที่สุด
ครั้งนี้ผมกะจะอัดเทปเสียงเอาไว้ เพราะ พนง.นิสัยที่พูดนน้ำเสียงแย่มากๆ ชอบตะโกนใส่ ผมได้ทำใจแม่ถามว่าให้แม่ไปด้วยไหม ผมปฏิเสธและตัดสินใจไปรับของเอง เพราะผมมีของที่ต้องส่งให้ลูกค้ามันสำคัญมาก ตอนแรกจะอัดเสียงครับแต่ไม่อยากมีเรื่องว่าจะไปแบบสงบครับแต่ที่สุดผมก็โดนหาเรื่อง...
ผมสวัสดีครับ พอดีผมมาเอาของครับ ผมไม่ได้ใบปักแต่ขอใช้บัตรประชนได้ไหมครับ พนง.ตอบ ถ้ารู้ว่าว่าส่ง.... ก็ให้ไปตั้งแต่เมื่อวานละคะ!! ที่... ไว้เพราะ พนง.อะไรไม่รู้ ต่อครับ... ผมตอบ อ่าวก็แจ้งแล้วนะครับว่าไปรษณีย์ พนง.ตอบ อย่าเถียงค่ะ!! ไปค่ะ!! ไปดูสมุด!! เสียงน่ากลัวมากครับผมเริ่มใจสั่นแล้วรู้สึกสับสน เหมือนเขามีอำนาจสามารถด่าลูกบ้านหรืออะไรยังไงก็ได้... ใจผมเริ่มสั่นกลัว... ได้เดินไปเซ็นเอกสารบนโต๊ะครับ ด้วยความกลัวและกังวลผมรู้สึกมึนและหาห้องผมไม่เจอ (พนง.เขียนห้องงงมาก และไม่มีใครเดินมา บอกอะไรเลยครับนั่งเฉยๆ ให้ลูกบ้านดูเอง) ผมไปเห็นชื่อเมย์ ผมถามว่าอยู่ตรงนี้รึป่าวครับด้วยความรน พนง.ตอบนั่นไม่ใช่ค่ะ หาเลขห้องสิคะ! พร้อมกับหัวเราะลูกบ้าน ผมเลยรีบเปิดย้อนไปอีก 2 แผ่น แล้วก็เจอผมรีบเซ็นทันที!! จะได้รีบเอารีบกลับ
พนง B อีกคนเดินมาน่าจะอายุ 25+ หรือต่ำกว่า บอกว่า โอ้ยยยย!!!! คุณพี่ค่ะ!!!! ถ้ามีจะรีกล้องให้ดูค่ะ!!!! ว่าอย่าพึ่งเซ็น!!!ค่ะ!!! (ซึ่งตอนผมหาชื่อไม่มีใครเดินมาดูให้ผมว่าเซ็นจริงไหมห้องนี้จริงไหม มันนั่งเฉยๆ น่ามึนๆ รออผมเซ็น น่าจะแกล้งผมอะ
พนง.เอากล่องมาเขย่าหน้าผม ใช่ไหมคะ!! ใช่ไหมคะ!! ใช่ไหมคะ!! 3 รอบ ผมกลัวมากน้ำตาจะไหลตอนนั้นเสียงผมสั่น พนง.B บอกต่ออีกว่า " หัดฟังคนอื่นบ้างนะคะ!! " พนง.ป้า เสริมต่อ "หัดเป็นผู้ฟังที่ดีค่ะ จะได้ดีขึ้น" เสียงผมสั่นกลัวมาก.. คิดว่าทำไมเขาถึงด่าผม ทำร้ายจิตใจผมขนาดนี้ ผมตอบกลับไปว่า พนง.ที่นี่บริการดีจังเลยนะคะ พนง.B พนง.ป้า ผสานเสียงขอบคุณค๊าาา!! ขอบคุณค๊าาา!! ตอนเดินออกพร้อมกับใจสั่นกลัว เลยสวนไปคำนึง บริการห่วยมากครับ พนง.ป้า " พูดว่าอะไรคะ มาใกล้ๆค่ะ!! " ผมตอกไปอีก "บริการห่วยมากครับ" พนง.ป้า " ที่หลังก็ไม่ต้องมาฝากค่ะ.. !!"
.
.
คือ ผมก็ไม่ได้อยากฝากอยู่แล้วอะ แต่ไปรษณีย์ชอบไปฝากที่นิติเอง ผมอะพร้อมรับแต่เขาไม่ส่ง
.
.สุดท้าย ผมเดินกลับไปบ้านพร้อมกับความกลัว แล้วไม่พูดอะไรกับพ่อ แม่เลย หมดคำจะพูดแค่นี้ครับผมเหนื่อยจิตตกทุกวันอยากขอกำลังใจจากทุกคนแค่นั้นครับที่มาเล่า
เพราะผมก็นอนไม่หลับคิดมาก
นิติบุคลที่คอนโดผม นิสัยแบบนี้ครับทุกคน ทำยังไงดีไม่อยากอยู่ที่นั่นต่อแล้วครับ
ผมได้ดินไปเอาของที่นิติบุคลลที่คอนโด...
เพื่อที่จะเอาของไปส่งต่อลูกค้า
.
วันแรก
ผมได้เดินเข้าไป ถามว่าป้า พนง.ว่า
"มีพัสดุ จากทาง shopee มาส่งไหมครับ"
พนง.ตอบว่า ไม่ค่ะ!! ที่นี่ไม่รับฝาก ของ shopee ทุกอย่างค่ะ!! " ( ที่ใส่! เพราะพนักงานพูดจาหาเรื่อง ชอบตะโกนออกแนวเหมือนไล่ ให้นึกมนุษย์ป้าละกัน)
ผม "อ๋อเป็นของทางไปรษณีย์ครับ ผมไปเลือกส่งทางไปรษณีย์ผ่านแอพ Shopee แล้วไปรษณีย์ชอบฝากนิติ****
พนง." ไม่ค่ะ ไม่รับผ่าน Shopee ถ้ามีก็ไปรอใบปักค่ะ! "
เราถามต่อ.. มีคนชื่อเมย์ไหมครับ พอดีเมย์เป็นคนเซ็นรับ พนง.ตอบ ไม่ค่ะ! ไม่รับของที่เกี่ยวกับ shopee! ถ้ามีก็รอใบไปปักที่บ้านค่ะ! (คือผมถามว่ามีคนชื่อเมย์ไหม จะได้เช็คว่า พนง.ส่งให้ถูกรึป่าว) สรุปของเราก็ไม่ได้เลย เดินกลับไปบ้าน..
วันที่สอง วันที่แย่ที่สุด
ครั้งนี้ผมกะจะอัดเทปเสียงเอาไว้ เพราะ พนง.นิสัยที่พูดนน้ำเสียงแย่มากๆ ชอบตะโกนใส่ ผมได้ทำใจแม่ถามว่าให้แม่ไปด้วยไหม ผมปฏิเสธและตัดสินใจไปรับของเอง เพราะผมมีของที่ต้องส่งให้ลูกค้ามันสำคัญมาก ตอนแรกจะอัดเสียงครับแต่ไม่อยากมีเรื่องว่าจะไปแบบสงบครับแต่ที่สุดผมก็โดนหาเรื่อง...
ผมสวัสดีครับ พอดีผมมาเอาของครับ ผมไม่ได้ใบปักแต่ขอใช้บัตรประชนได้ไหมครับ พนง.ตอบ ถ้ารู้ว่าว่าส่ง.... ก็ให้ไปตั้งแต่เมื่อวานละคะ!! ที่... ไว้เพราะ พนง.อะไรไม่รู้ ต่อครับ... ผมตอบ อ่าวก็แจ้งแล้วนะครับว่าไปรษณีย์ พนง.ตอบ อย่าเถียงค่ะ!! ไปค่ะ!! ไปดูสมุด!! เสียงน่ากลัวมากครับผมเริ่มใจสั่นแล้วรู้สึกสับสน เหมือนเขามีอำนาจสามารถด่าลูกบ้านหรืออะไรยังไงก็ได้... ใจผมเริ่มสั่นกลัว... ได้เดินไปเซ็นเอกสารบนโต๊ะครับ ด้วยความกลัวและกังวลผมรู้สึกมึนและหาห้องผมไม่เจอ (พนง.เขียนห้องงงมาก และไม่มีใครเดินมา บอกอะไรเลยครับนั่งเฉยๆ ให้ลูกบ้านดูเอง) ผมไปเห็นชื่อเมย์ ผมถามว่าอยู่ตรงนี้รึป่าวครับด้วยความรน พนง.ตอบนั่นไม่ใช่ค่ะ หาเลขห้องสิคะ! พร้อมกับหัวเราะลูกบ้าน ผมเลยรีบเปิดย้อนไปอีก 2 แผ่น แล้วก็เจอผมรีบเซ็นทันที!! จะได้รีบเอารีบกลับ
พนง B อีกคนเดินมาน่าจะอายุ 25+ หรือต่ำกว่า บอกว่า โอ้ยยยย!!!! คุณพี่ค่ะ!!!! ถ้ามีจะรีกล้องให้ดูค่ะ!!!! ว่าอย่าพึ่งเซ็น!!!ค่ะ!!! (ซึ่งตอนผมหาชื่อไม่มีใครเดินมาดูให้ผมว่าเซ็นจริงไหมห้องนี้จริงไหม มันนั่งเฉยๆ น่ามึนๆ รออผมเซ็น น่าจะแกล้งผมอะ
พนง.เอากล่องมาเขย่าหน้าผม ใช่ไหมคะ!! ใช่ไหมคะ!! ใช่ไหมคะ!! 3 รอบ ผมกลัวมากน้ำตาจะไหลตอนนั้นเสียงผมสั่น พนง.B บอกต่ออีกว่า " หัดฟังคนอื่นบ้างนะคะ!! " พนง.ป้า เสริมต่อ "หัดเป็นผู้ฟังที่ดีค่ะ จะได้ดีขึ้น" เสียงผมสั่นกลัวมาก.. คิดว่าทำไมเขาถึงด่าผม ทำร้ายจิตใจผมขนาดนี้ ผมตอบกลับไปว่า พนง.ที่นี่บริการดีจังเลยนะคะ พนง.B พนง.ป้า ผสานเสียงขอบคุณค๊าาา!! ขอบคุณค๊าาา!! ตอนเดินออกพร้อมกับใจสั่นกลัว เลยสวนไปคำนึง บริการห่วยมากครับ พนง.ป้า " พูดว่าอะไรคะ มาใกล้ๆค่ะ!! " ผมตอกไปอีก "บริการห่วยมากครับ" พนง.ป้า " ที่หลังก็ไม่ต้องมาฝากค่ะ.. !!"
.
.
คือ ผมก็ไม่ได้อยากฝากอยู่แล้วอะ แต่ไปรษณีย์ชอบไปฝากที่นิติเอง ผมอะพร้อมรับแต่เขาไม่ส่ง
.
.สุดท้าย ผมเดินกลับไปบ้านพร้อมกับความกลัว แล้วไม่พูดอะไรกับพ่อ แม่เลย หมดคำจะพูดแค่นี้ครับผมเหนื่อยจิตตกทุกวันอยากขอกำลังใจจากทุกคนแค่นั้นครับที่มาเล่า