...หนี...

๏ สิ้นสงกรานต์ ผ่านพ้น อีกหนหนึ่ง แต่คิดถึง ไม่สิ้น ได้ยินไหม? เฝ้าแต่รัก แต่รอ อยู่หอใจ มันจะไม่ มีท้อ เพราะรอคอย กี่สงกรานต์ ผ่านพ้น กี่หนเหงา ก็คงเฝ้า คอยรอ มิท้อถอย ถึงแม้นมัน ดูเหมือน จะเลื่อนลอย

๏ สิ้นสงกรานต์ ผ่านพ้น อีกหนหนึ่ง แต่คิดถึง ไม่สิ้น ได้ยินไหม? เฝ้าแต่รัก แต่รอ อยู่หอใจ มันจะไม่ มีท้อ เพราะรอคอย กี่สงกรานต์ ผ่านพ้น กี่หนเหงา ก็รักเขา เฝ้ารอ มิท้อถอย ถึงแม้นมัน ดูเหมือน จะเลื่อนลอ

ฝ่ายเงือกน้ำสำเหนียกแน่ในจิตต์ คือว่าฤทธิ์ยักษ์ร้ายมาภายหลัง ด้วยเดชนางยักษ์ขินีมีกำลัง ชีวิตครั้งนี้เห็นไม่เป็นตน จึงทูลองค์พระอภัยว่าใช่อื่น เสียงครึกครื้นมารนางมากลางหน คงทันกันวันนี้หนีไม่พ้น เห็น

ยึดตัณหา มีชาติหน้า มีชาตินี้ มีทุกข์เกิด ขึ้นทุกที่ หนีไม่พ้น เดี๋ยวดีใจ เดี๋ยวเสียใจ เวียนว่ายวน มีตัวตน มีกูเกิด แก่เจ็บตาย ใครตัวเล็กที่สุด ใครตัวใหญ่ที่สุด ใครตัวพอดี หรือทางสายกลางที่สุด 0.0000

แสงอรุณ จมลิ่ว ลับเวหา   สุริยา เวียนวน พ้นสมัย แสงสาดส่อง จากกรุง สุโขทัย  จารึกไว้ในศิลาสถาพร อักขระไพเราะเสนาะหู   คำควบกล้คำชูเป็นแบบสอน เสียง ร ล กลอน

หนูจ๋า ถึงเวลา หนูจะเห็น... เขาขีดเส้นชั่วดีชี้เอาไว้ ชายตาบอดดอดเอาปืนขึ้นเหนี่ยวไก ยิงเข้าใส่โลกใบนี้ที่มืดมน ลูกกระสุนหมุนติ้วลิ่วโลดแล่น พระเจ้า...แม้นหนูเลวไซร้ได้ปี้ป่น พนันกันได้ มั่นใจ หนีไม่

วงกลมเวียนวนสรรพชีวิต นิรมิตแปรผันตามกรรมหนอ ทำดีได้ดลสุขสราญทอ พิทักษ์ช่อชีพตนจนวางวาย ประกอบชั่วมัวหมองคะนองจิต เตลิดปลิดเปลื้องถูกมโนหมาย หม่นไหม้ทั่วพัวพันคั้นใจกาย ยลร้ายร้ายรุกเร้าเคล้าชีวี วง