ช่วยถอดความหน่อยค่ะ

บัดนั้น    จึ่งชามพูวราชกระบี่ศรี
ก้มเกล้ากราบทูลพระจักรี    ตามที่ได้รู้มาช้านาน
ว่ามีอสุรพรหมหนึ่งนั้น    ตั้งพิธีกรรม์กล้าหาญ
เพียรเฝ้าพระสยมภูวญาณ    จะใคร่เป็นประธานโลกา
จึ่งขอพรพระจอมไกรลาส    ให้อำนาจปกไปทุกทิศา
อีกทั้งมหาคทา    ศักดาเลิศลบธาตรี
พระองค์จึ่งประสิทธิ์ประสาทให้    ตามใจอสุรพรหมยักษี
ครั้งนั้นองค์ท้าวมาลี    ภูมีกราบทูลพระทรงญาณ
ว่าโอรสท้าวอโนมา    ครองอยุธยาราชฐาน
ทรงนามชื่อท้าวอัชบาล    ผ่านฟ้าตั้งอยู่ในสัจธรรม์
เป็นที่พำนักหลักเกศ    นักพรตเทเวศทั้งสรวงสวรรค์
ซึ่งอวยพรให้แก่อสูรนั้น    เห็นมันจะกำเริบนัก
จะเบียดเบียนมนุษย์เทวา    นักสิทธ์วิทยาทั้งไตรจักร
ถึงท้าวอัชบาลรังรักษ์    จะต่อด้วยขุนยักษ์ก็ยากใจ
องค์พระสยมภูวนาถ    จึ่งประสาทพระขรรค์แก้วให้
ทั้งพรอันประเสริฐเลิศไกร    ใช้มาลีวราชเอามา
ถวายแก่องค์ท้าวอัชบาล    อันเป็นประธานทุกทิศา
ให้พระขรรค์ชนะแต่คทา    อสุรพรหมพาลาจงแพ้ฤทธิ์
แต่ครั้งนั้นมาทั้งสององค์    จึ่งตั้งสัจดำรงสุจริต
เป็นสหายเพื่อนตายเพื่อนชีวิต    รักสนิทร่วมทุกข์สุขกัน ฯ