สวัสดีค่ะ เราอึดอัดใจมากรับรู้ว่าพ่อติดยาได้ตั้งแต่อายุ 14 ปี พ่อติดยามาเกือบ20ปี ปีนี้เราได้พาพ่อไปบำบัด เหมือนจะดีขึ้น แต่พ่อก็หยุดไปรับยามากิน ชวนไปหาหมอก็ไม่ไป เป็นเพราะเปลี่ยนหมอพอดีไหมก็ไม่รู้ อาการของพ่อก่อนรักษาถ้าเค้าได้เสพจะเป็นพ่อที่เข้าใจลูกมาก รับฟังพูดคุยด้วยเหตผล เมื่อไหร่ที่เค้าไม่ได้เสพ และไม่ได้กินยาจากหมอ พ่ออย่างกับคนแปลกหน้า เหมือนไม่ใช่พ่ออีกต่อไป พูดจาร้ายๆ ไม่สนใจความรู้สึกแม้กระทั่งลูก พ่อเราไม่เคยทำร้ายร่างกายคนในครอบครัว เราสงสารพ่อ สงสารตัวเอง สงสารคนรอบข้าง อยากให้พ่อเป็นปกติแบบคนอื่นได้โดยไม่ต้องพี่งยา พ่อเล้าให้หมอฟังซึ่งเรานั่งอยูาด้วยว่า ตอนวัยเด็กคนแถวบ้านพ่อเสพยา บางคนติดยาจนผอมแห้ง บางคนมีสภาพน่ากลัว จนถึงขั้นตาย พ่อไม่เคยคิดจะไปเสพ แต่พอช่วงเริ่มสร้างครอบครัวพ่อต้องทำงานหนักเพื่อหาเลี้ยงครอบครัว จึงหันไปพึ่งยา เพราะเวลาเสพมันทำให้มีแรงทำงาน เสพจนกลายเป็นว่าจะทำงานก็ต้องเสพก่อน มางั้นไม่แรงทำ เวลาพ่ออยากจะสอนคนในบ้านเวลาไม่ทำงานบ้าน เราเข้าใจว่าพ่อแค่อยากจะว่าไม่ได้อยากด่า แต่เพราะเค้าเหมือนไม่เป็นตัวเองทำให้คำพูดเค้ามันรุนแรงเหมือนกับเด็กก้าวร้าว เหนื่อยใจมาก ทำงานเหนื่อยยังต้องมาเจอแบบนี้ สงสารพ่อ สงสารตัวเอง สงสารคนใกล้ตัว อยากจะย้ายออกไปก็กลัวพ่อไปหาเรื่องคนอื่น (เพราะพ่อชอบปากไม่ดี) แล้วคนอื่นเอาพวกมารุมกระทืบ กลัวเค้าเป็นอะไรไปแล้วเราไม่รู้ แต่เหนื่อยใจมากเวลาพ่อด่า อยากให้พ่อไปรักษาต่อ แต่พ่อไม่ไป แอบเสียใจเพราะพ่อเคยบอกกับหมอตอนครั้งแรกว่า สงสารลูก อยากหายเป็นปกติ แต่วันนี้พ่อกลับหยุดรักษา และกลับไปเสพอีก ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว