อย่างที่ทุกๆคนทราบกันดีนะครับว่า เมื่อวานนี้ผมได้ไปรับรางวัลคนพิการต้นแบบ ปี 2563 แต่สำหรับในวันนี้ ผมเองก็มีความในใจและที่อยากจะบอกและอยากจะแชร์กับทุกๆคนกันนะครับ
สำหรับใครที่ยังไม่รู้จักเรื่องราวชีวิต หรือตัวตนของผม ผมขอสรุปเรื่องราวของผมว่า ตัวผมเองนั้นไม่มีคุณพ่อตั้งแต่กำเนิด คุณแม่ของผมก็ป่วยเป็นผู้พิการทางจิตใจ ผมเองมีคุณลุง ผู้ที่ทั้งเป็นคุณพ่อและคุณแม่อีกคนของผม ผมเองมีความสามารถหลายๆอย่าง ทั้งร้องเพลง,วาดรูป,เขียนบทความและเรียงความ หรือแม้กระทั่งดูดวง แต่มีอีกสิ่งหนึ่งที่ผมอยากจะบอกกับทุกๆคนว่า ผมมีความฝันที่อยากจะเรียนต่อมหาวิทยาลัย อยากมีปริญญา อยากมีการศึกษา แต่โชคชะตาและความฝันของผม ยังไปไม่ถึง ผมเคยเป็นพนักงานบริษัทเอกชน ผมเคยโดนเพื่อนร่วมงานดูถูกและกลั่นแกล้งสารพัด จนหนักสุดคือโดนข่มขู่ และมิหนำซ้ำ คุณหมอและนักสังคมสงเคราะห์ไม่สนับสนุนให้ผมได้เรียนต่อมหาวิทยาลัย ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ฝังใจผมมาตลอด จนอยู่มาวันหนึ่ง ผมเคยมีความคิดที่อยากจะฆ่าตัวตายมาแล้ว
แล้วในที่สุด ท้องฟ้าที่เคยครึ้มด้วยฝนกระหน่ำ ก็กลับมาแจ่มใสอีกครั้ง เมื่อมีคนๆหนึ่ง ได้ให้โอกาสผม ได้มีงานทำ และที่สำคัญ ได้เรียนต่อมหาวิทยาลัยตามความตั้งใจของผมให้เป็นจริง เหมือนรู้สึกได้รับชีวิตใหม่อีกครั้ง และสิ่งสำคัญที่สุดคือ ผมได้รับกำลังใจจากผู้ปกครอง และทุกๆคนที่หวังดีแก่ผม ทำให้เราได้มีกำลังใจที่จะสู้ต่อไป ถึงแม้ว่าปัจจุบัน ผมเองก็เจอปัญหาทั้งในมหาวิทยาลัย ทั้งในครอบครัว รวมไปถึงผมต้องรับภาระหลายๆอย่าง แต่ผมก็ต้องยังพยายามอดทนและดิ้นรนเพื่อทำให้ความปรารถนาและความตั้งใจของผมให้เป็นจริง
สำหรับรางวัลคนพิการต้นแบบ ที่ได้ในปีนี้นั้น เป็นรางวัลที่ผมได้มาด้วยความเพียรพยายาม และคุณงามความดีที่สั่งสมมา ผมพยายามมาเกือบ 3 ปี ตั้งแต่ผมได้รับรางวัลหม่อมงามจิตต์ บุรฉัตร เมื่อปี 2560 แต่ในปีนี้ ผมก็ทำสำเร็จแล้ว สำหรับเป้าหมายต่อไปในอนาคตของผมคือ ผมจะตั้งใจศึกษาให้จบในระดับปริญญาตรี ผมอยากจะเป็นแรงบันดาลใจให้กับผู้ปกครองและบุคคลออทิสติก ผมอยากจะช่วยเหลือบุคคลออทิสติกและคนพิการให้มีการศึกษาและมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น และที่สำคัญที่สุดในชีวิตของผมคือ ผมเองก็อยากจะเป็นเหมือนบุคคลออทิสติกคนหนึ่งของโลก ซึ่งเป็นอีกหนึ่งแรงบันดาลใจของผมนั่นก็คือ ดร.เทมเปิ้ล เกรนดิน (Dr. Temple Grandin) ครับ
สุดท้ายนี้ ผมก็ขอขอบพระคุณ ครูบาอาจารย์ทุกๆท่าน ที่คอยอบรมสั่งสอนผมจนถึงทุกวันนี้ ขอขอบคุณผู้ปกครองที่มีบุตรหลานที่เป็นออทิสติกทุกๆท่าน และขอขอบใจเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ทุกๆคน ที่ได้ให้กำลังใจผมอย่างดีเสมอมานะครับ
อังกูร ชัยนิมิตวัฒนา
(คนพิการต้นแบบ ปี 2563)
04/12/2563
*ภาพบรรยากาศ ตอนรับรางวัลคนพิการต้นแบบ ปี 2563*
ความในใจของคนพิการ(บุคคลออทิสติก)ต้นแบบ ปี 2563 ที่อยากจะบอกถึงทุกคน โดย อังกูร ออทิสติกคนสู้ชีวิต
อย่างที่ทุกๆคนทราบกันดีนะครับว่า เมื่อวานนี้ผมได้ไปรับรางวัลคนพิการต้นแบบ ปี 2563 แต่สำหรับในวันนี้ ผมเองก็มีความในใจและที่อยากจะบอกและอยากจะแชร์กับทุกๆคนกันนะครับ
สำหรับใครที่ยังไม่รู้จักเรื่องราวชีวิต หรือตัวตนของผม ผมขอสรุปเรื่องราวของผมว่า ตัวผมเองนั้นไม่มีคุณพ่อตั้งแต่กำเนิด คุณแม่ของผมก็ป่วยเป็นผู้พิการทางจิตใจ ผมเองมีคุณลุง ผู้ที่ทั้งเป็นคุณพ่อและคุณแม่อีกคนของผม ผมเองมีความสามารถหลายๆอย่าง ทั้งร้องเพลง,วาดรูป,เขียนบทความและเรียงความ หรือแม้กระทั่งดูดวง แต่มีอีกสิ่งหนึ่งที่ผมอยากจะบอกกับทุกๆคนว่า ผมมีความฝันที่อยากจะเรียนต่อมหาวิทยาลัย อยากมีปริญญา อยากมีการศึกษา แต่โชคชะตาและความฝันของผม ยังไปไม่ถึง ผมเคยเป็นพนักงานบริษัทเอกชน ผมเคยโดนเพื่อนร่วมงานดูถูกและกลั่นแกล้งสารพัด จนหนักสุดคือโดนข่มขู่ และมิหนำซ้ำ คุณหมอและนักสังคมสงเคราะห์ไม่สนับสนุนให้ผมได้เรียนต่อมหาวิทยาลัย ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ฝังใจผมมาตลอด จนอยู่มาวันหนึ่ง ผมเคยมีความคิดที่อยากจะฆ่าตัวตายมาแล้ว
แล้วในที่สุด ท้องฟ้าที่เคยครึ้มด้วยฝนกระหน่ำ ก็กลับมาแจ่มใสอีกครั้ง เมื่อมีคนๆหนึ่ง ได้ให้โอกาสผม ได้มีงานทำ และที่สำคัญ ได้เรียนต่อมหาวิทยาลัยตามความตั้งใจของผมให้เป็นจริง เหมือนรู้สึกได้รับชีวิตใหม่อีกครั้ง และสิ่งสำคัญที่สุดคือ ผมได้รับกำลังใจจากผู้ปกครอง และทุกๆคนที่หวังดีแก่ผม ทำให้เราได้มีกำลังใจที่จะสู้ต่อไป ถึงแม้ว่าปัจจุบัน ผมเองก็เจอปัญหาทั้งในมหาวิทยาลัย ทั้งในครอบครัว รวมไปถึงผมต้องรับภาระหลายๆอย่าง แต่ผมก็ต้องยังพยายามอดทนและดิ้นรนเพื่อทำให้ความปรารถนาและความตั้งใจของผมให้เป็นจริง
สำหรับรางวัลคนพิการต้นแบบ ที่ได้ในปีนี้นั้น เป็นรางวัลที่ผมได้มาด้วยความเพียรพยายาม และคุณงามความดีที่สั่งสมมา ผมพยายามมาเกือบ 3 ปี ตั้งแต่ผมได้รับรางวัลหม่อมงามจิตต์ บุรฉัตร เมื่อปี 2560 แต่ในปีนี้ ผมก็ทำสำเร็จแล้ว สำหรับเป้าหมายต่อไปในอนาคตของผมคือ ผมจะตั้งใจศึกษาให้จบในระดับปริญญาตรี ผมอยากจะเป็นแรงบันดาลใจให้กับผู้ปกครองและบุคคลออทิสติก ผมอยากจะช่วยเหลือบุคคลออทิสติกและคนพิการให้มีการศึกษาและมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น และที่สำคัญที่สุดในชีวิตของผมคือ ผมเองก็อยากจะเป็นเหมือนบุคคลออทิสติกคนหนึ่งของโลก ซึ่งเป็นอีกหนึ่งแรงบันดาลใจของผมนั่นก็คือ ดร.เทมเปิ้ล เกรนดิน (Dr. Temple Grandin) ครับ
สุดท้ายนี้ ผมก็ขอขอบพระคุณ ครูบาอาจารย์ทุกๆท่าน ที่คอยอบรมสั่งสอนผมจนถึงทุกวันนี้ ขอขอบคุณผู้ปกครองที่มีบุตรหลานที่เป็นออทิสติกทุกๆท่าน และขอขอบใจเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ทุกๆคน ที่ได้ให้กำลังใจผมอย่างดีเสมอมานะครับ
อังกูร ชัยนิมิตวัฒนา
(คนพิการต้นแบบ ปี 2563)
04/12/2563
*ภาพบรรยากาศ ตอนรับรางวัลคนพิการต้นแบบ ปี 2563*