เรื่องมีอยู่ว่าเราโดนหักอกค่ะ อยู่ในช่วงเฮิร์ท เลยเริ่มมีเขาเข้ามา พักหลังๆ ก็เลยอยู่กับเขาแทบทุกวัน มีคอลบ้างอะไรบ้าง
จนวันนึงอีกฝ่ายก็เกิดคำถามขึ้นมาว่า สรุปแล้วเราอยู่ในสถานะอะไรของกันและกัน
เพราะการที่เราคุยกันทุกวันและสนิทกันมากขึ้นทุกวัน มันทำให้เขาไม่ได้คิดกับเราในฐานะเพื่อนหรือพี่น้องแล้ว
ตอนนั้นที่เค้าถามมาเราก็คิดอยู่สักพัก มันก็ได้ข้อสรุปว่าเราเองก็รู้สึกดีมีความสุขที่ได้คุยกับเขาในทุกๆ วัน เหมือนมีเขาเป็นเซฟโซนไปแล้ว
แต่มันก็เกิดความไม่แน่ใจขึ้นมาว่า ความรู้สึกดีที่มีให้เขามันใช่แบบคนรักหรือเปล่า หรือจริงๆ แล้วเรารู้สึกดีกับเขาในแบบพี่ชายน้องสาวกันแน่
เขาบอกเราว่าเขาต้องการความชัดเจน และไม่ได้ต้องการที่จะเป็นตัวคั่นเวลาของใคร เราก็เลยบอกเขาไปว่าที่ผ่านมาเราไม่เคยมองเขาเป็นคนคั่นเวลา
แต่พอเขาถามเราว่าเรามองเขาเป็นอะไรสำหรับเรา เราก็ให้คำตอบที่ชัดเจนไม่ได้ สุดท้ายแล้วเราก็ปล่อยเขาไปเพราะความไม่ชัดเจนของเรา
เพราะคิดว่าถ้ารั้งเขาไว้ แต่สุดท้ายแล้วเรารู้สึกดีกับเขาในฐานะที่เขาเป็นพี่ชายของเรา แบบนั้นมันเป็นการทำร้ายเขาเอามากๆ
เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ทิ้งไว้แค่คำว่า "ลาก่อน" เราก็คิดว่าอาจจะมีสักวันที่เขากลับมาในฐานะคนรู้จักอีกครั้ง แต่นั่นมันก็ขึ้นอยู่กับเขาแล้ว
ผ่านมาเกือบเดือน วันที่ผ่านๆ มาเราก็ทบทวนหลายสิ่งหลายอย่าง ให้เวลาทั้งกับเขาและตัวเอง ตั้งแต่ที่เขาบอกลา เราไม่ได้จากกันไปไหนไกลค่ะ
ยังเจอกันได้ในชีวิตประจำวันของกันและกัน แค่ไม่ได้พูดจา ไม่ได้ทักทาย แต่วันที่ผ่านมาที่เราทบทวนมันทำให้เรารู้ว่า เราได้ตัดสินใจผิดไปแล้ว
เรายังอยากคุยกับเขาในทุกๆ วัน เรารู้สึกทรมานมากๆ เวลาไม่มีเขา อยากจะเข้าไปคุยใจแทบขาดแต่ทำไม่ได้ เพราะเราตัดสินใจปล่อยเขาไปแล้ว
เรายังร้องไห้เกือบทุกวัน เกือบทุกครั้งเวลาเจอเขา หรือทุกครั้งที่เห็นแชทที่เราคุยกัน แต่ก็ไม่ได้ให้เขารู้หรอก คิดถึงตอนที่เราคุยกันว่ามันมีความสุขขนาดไหน
คือเราคิดถึงเขาในทุกๆ วัน และรู้แล้วว่าเราต้องการเขา ไม่ชอบเวลาที่ผู้หญิงคนอื่นเข้ามายุ่งกับเขา แต่มันสายไปแล้วค่ะ
เขาไม่ได้อยู่กับเราแล้ว และเป็นเราเองที่ปล่อยเขาไป
ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะความไม่ชัดเจนของเราค่ะ ถ้าเราชัดเจนทั้งกับตัวเองและกับเขามากกว่านั้นในตอนที่เขาถาม มันคงดีกว่านี้
เลยอยากจะขอคำแนะนำ จากคนที่เคยมีประสบการณ์แบบนี้ หรือใครก็ได้ค่ะ ว่าเราควรทำยังไง
ควรปล่อยเขาไป แล้วอยู่กับความเจ็บปวดที่เราสร้างมันขึ้นมาเอง หรือควรทำยังไงคะ เพราะเองก็ไม่รู้เลยค่ะว่าตอนนี้เขายังคิดกับเราแบบนั้นอยู่ไหม
รบกวนหน่อยนะคะ
คิดว่าตัวเองไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขา รู้ตัวว่าชอบตอนเสียเขาไปแล้ว
เรื่องมีอยู่ว่าเราโดนหักอกค่ะ อยู่ในช่วงเฮิร์ท เลยเริ่มมีเขาเข้ามา พักหลังๆ ก็เลยอยู่กับเขาแทบทุกวัน มีคอลบ้างอะไรบ้าง
จนวันนึงอีกฝ่ายก็เกิดคำถามขึ้นมาว่า สรุปแล้วเราอยู่ในสถานะอะไรของกันและกัน
เพราะการที่เราคุยกันทุกวันและสนิทกันมากขึ้นทุกวัน มันทำให้เขาไม่ได้คิดกับเราในฐานะเพื่อนหรือพี่น้องแล้ว
ตอนนั้นที่เค้าถามมาเราก็คิดอยู่สักพัก มันก็ได้ข้อสรุปว่าเราเองก็รู้สึกดีมีความสุขที่ได้คุยกับเขาในทุกๆ วัน เหมือนมีเขาเป็นเซฟโซนไปแล้ว
แต่มันก็เกิดความไม่แน่ใจขึ้นมาว่า ความรู้สึกดีที่มีให้เขามันใช่แบบคนรักหรือเปล่า หรือจริงๆ แล้วเรารู้สึกดีกับเขาในแบบพี่ชายน้องสาวกันแน่
เขาบอกเราว่าเขาต้องการความชัดเจน และไม่ได้ต้องการที่จะเป็นตัวคั่นเวลาของใคร เราก็เลยบอกเขาไปว่าที่ผ่านมาเราไม่เคยมองเขาเป็นคนคั่นเวลา
แต่พอเขาถามเราว่าเรามองเขาเป็นอะไรสำหรับเรา เราก็ให้คำตอบที่ชัดเจนไม่ได้ สุดท้ายแล้วเราก็ปล่อยเขาไปเพราะความไม่ชัดเจนของเรา
เพราะคิดว่าถ้ารั้งเขาไว้ แต่สุดท้ายแล้วเรารู้สึกดีกับเขาในฐานะที่เขาเป็นพี่ชายของเรา แบบนั้นมันเป็นการทำร้ายเขาเอามากๆ
เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ทิ้งไว้แค่คำว่า "ลาก่อน" เราก็คิดว่าอาจจะมีสักวันที่เขากลับมาในฐานะคนรู้จักอีกครั้ง แต่นั่นมันก็ขึ้นอยู่กับเขาแล้ว
ผ่านมาเกือบเดือน วันที่ผ่านๆ มาเราก็ทบทวนหลายสิ่งหลายอย่าง ให้เวลาทั้งกับเขาและตัวเอง ตั้งแต่ที่เขาบอกลา เราไม่ได้จากกันไปไหนไกลค่ะ
ยังเจอกันได้ในชีวิตประจำวันของกันและกัน แค่ไม่ได้พูดจา ไม่ได้ทักทาย แต่วันที่ผ่านมาที่เราทบทวนมันทำให้เรารู้ว่า เราได้ตัดสินใจผิดไปแล้ว
เรายังอยากคุยกับเขาในทุกๆ วัน เรารู้สึกทรมานมากๆ เวลาไม่มีเขา อยากจะเข้าไปคุยใจแทบขาดแต่ทำไม่ได้ เพราะเราตัดสินใจปล่อยเขาไปแล้ว
เรายังร้องไห้เกือบทุกวัน เกือบทุกครั้งเวลาเจอเขา หรือทุกครั้งที่เห็นแชทที่เราคุยกัน แต่ก็ไม่ได้ให้เขารู้หรอก คิดถึงตอนที่เราคุยกันว่ามันมีความสุขขนาดไหน
คือเราคิดถึงเขาในทุกๆ วัน และรู้แล้วว่าเราต้องการเขา ไม่ชอบเวลาที่ผู้หญิงคนอื่นเข้ามายุ่งกับเขา แต่มันสายไปแล้วค่ะ
เขาไม่ได้อยู่กับเราแล้ว และเป็นเราเองที่ปล่อยเขาไป
ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะความไม่ชัดเจนของเราค่ะ ถ้าเราชัดเจนทั้งกับตัวเองและกับเขามากกว่านั้นในตอนที่เขาถาม มันคงดีกว่านี้
เลยอยากจะขอคำแนะนำ จากคนที่เคยมีประสบการณ์แบบนี้ หรือใครก็ได้ค่ะ ว่าเราควรทำยังไง
ควรปล่อยเขาไป แล้วอยู่กับความเจ็บปวดที่เราสร้างมันขึ้นมาเอง หรือควรทำยังไงคะ เพราะเองก็ไม่รู้เลยค่ะว่าตอนนี้เขายังคิดกับเราแบบนั้นอยู่ไหม
รบกวนหน่อยนะคะ