ตามหัวข้อเลย เรามีหลายเหตุผลมากที่เกลียดแม่ของตัวเอง
1.แม่ของเราชอบเอาตัวเองเป็นหลัก
เหมือนไม่ว่าเราจะทำอะไรยังไงตรงไหนอยู่ก็ตามถ้าแม่จะให้ทำต้องมาทำทันทีไม่ว่าจะกี่โมง คือเรารู้เราต้องทำแต่เหมือนใช้งานจนมือเกือบเที่ยงคืน แต่ไม่เคยคิดถึงการบ้านของเราเลยคะ งานอะไรก็ตามเราต้องเทเพื่อมาช่วยแม่และถ้าเข้าห้องน้ำไปฉี่อะไรแบบนี้คือหนีงานสำหรับแม่ของเรา แลเวที่เอาแต่ใจไปใหญ่คือตัวเองถูกตลอดไม่ว่าจะอะไรก็ตามตัวเองถูก เราจะอธิบายอะไรก็บอกเราเถียง
2.แม่ของเราแต่งเรื่องเก่งมาก
แต่งเรื่องในที่นี้เราหมายถึงใส่ร้ายเราอะคะ เหมือนวันนั้นเราทำเงินหาย 200 บาท คนทำเงินหายก็ต้องถามสิคะ เราถามคนงานแม่บ้านคนแถวนั้น(เป็นร้านสะดวกซื้อ) ว่าเห็นเงินเรามั้งมั้ยเค้าก็ตอบไม่เห็นเราก็บอกลูกค้าคงเอาไปแล้วไม่เป็นไร แต่พอตอนเย็นแม่มาด่าเราด่าแรงมากบอกว่าเราไปใส่ร้ายคนงานและคนงานมาบอกแม่ประมาณว่าเราพูดกระแทกคนงาน และมาเ่าเราประมาณว่าถ้าคนงานไม่ได้เอาก็อย่าไปใส่ร้ายเค้า เราเลยบอกเราแค่ถามเงินหายเราถามทุกคนไม่ใช่แค่คนงานคนนี้ แล้วแม่ก็เที่ยวเอาไปเล่าให้คนนู้นคนนี้ฟังว่าเราแรงปากเสียอะไรแบบนี้เราเลยไม่ไหวคะ เพราะแม่ก็ด่าเราเรื่อยๆว่าอีปลาหมาอีปากนรกเราเลยไปถามคนงานคนนั้นเลย เค้าบอกเค้าไม่รู้เรื่องเค้าไม่เคยไปคุยกับแม่ เราเลยลากเค้าไปคุยกับแม่บอกว่าเลิกใส่ร้ายเราคนงานบอกอยู่เค้าไม่เคยพูดอะไรกับแม่ แม่ก็บอกดูก็รู้ว่าพูดยังไง เราเลยลากครที่เราถามทั้งหมดมา แต่แม่กลับเดินหนีแล้วบอกไร้สาระ เรารู้ไร้สาระ แต่เข้าใจครที่ถูกใส่ร้านมั้ยคะ ใครๆก็มองเราแย่ทันที และไม่นานนี้เองแม่เราไม่ค่อยรีดผ้านะคะ วันรั้นอะไรไม่รู้แม่จับเตารีดแม่บอกรีบผ้า เราก็พูดว่า"อะไรเนี่ยวันนี้รีดผ้าด้วยหรอดีจัง"เพราะเราชอบรีดผ้ากับแม่เพราะแม่จะเปิดเพลงดังๆและก็จะคุยไปด้วยรีดผ้าไปด้วยและน้องของเราก็จะช่วยเก็บผ้าก็มานั่งคุยไปด้วยกัน แต่พอเราพูดแบบนั้นแม่ดันไปบอกว่าเราพูด"แล้วไปช่วยเค้าทำไม?"แบบรีดผ้าคนงานมารีดให้เรารู้แต่เราไม่ได้พูดแบบนั้นน้องเราก็อยู่น้องเราก็บอกพี่ไม่ได้พูดแบบนั้นแต่แม่บอกความหมายก็แบบนั้นไง
3.แม่ชอบทำร้ายร่างกาย
ตั้งแต่จำความได้เรามีแผลเย็บเต็มตัวเพราะแม่ตอนป.1แม่โยนมีดอีโต้ใส่เราเข้าใจเด็กป.1ที่โดนโยนมีดแล้วหลบได้มันแบบถ้าไม่หลบก็ตายไปแล้ว เรามีแผลที่โดนแม่ทำรวมๆไป25เข็ม คือมันหลายจุดนะคะ เราคิดฆ่าตัวตายตั้งแต่ป.2 เพราะเรื่องอะไรแบบนี้อารมณ์ไม่ดีก็จะด่าจะตี
4.ชอบดูถูกเรา
เราอวบๆนะคะก่อนหน้านี้ก็ว่าอีช้าน้ำชาตินี้ไม่ใครเอาหรอก!!! หน้านรก เรียนก็ไม่เก่ง!!!ไม่ควาย ตูดใหญ่จะตายอยู่แล้ว!!! ตอนนั้นประมาณม.1
โชคดีที่ตอนนั้นเราเริ่มพยายามคิดบวกตั้งแต่ป.6 เพราะเราลองหาหนังสือธรรมมะมาสงบสติอารมณ์ให้ไม่ทำร้ายตัวเองให้รักตัวเอง เราเลยเก็บคำพวกนั้นจากแม่มา เราเริ่มลดน้ำหนัก และดูแลตัวเอง แต่พอเราผอม หาว่าเราจะพาผัว...แรด เดียวก็ท้อง เราก็พยายามคิดว่าเราทำดีที่สุดละถึงเค้าจะไม่ให้กำลังใจแต่เค้าคือคนที่ทำให้เราเปลี่ยนตัวเอง
5.แม่คิดในแง่ร้ายกับเราตลอด
คือเราตอนนี้เกรดอยู่ในระดับดีและสอบได้ที่1แต่แม่ของเราก็ไม่พอใจคะคิดในแง่ลบว่าเราได้กับคร ครูมันเลยให้เกรดแบบOMGอันนี้เรารับไม่ได้ และยังไม่ป่าวประกาศเป็นข่าวทั่วไปว่า"เราได้กับครูทั้งโรงเรียนเกรดเลยดี"เด็กข้างบ้านที่อยู่โรงเรียนเดียวกันก็เอาไปเล่าต่อที่โรงเรียนแบบคนที่โรงเรียนก็รังเกียจตอนเราได้แค่ม.3เองมีข่าวแบบนี้และข่าวนั้นเราไม่ได้ทำเราเลยอดทนเพราะเดียวม.4เราคงไปต่อที่อื่น
6.เวลามีปัญหาก็มีแค่เรา
อันนี้คืออะไรที่เราอึดอัดใจมากที่สุดเพราะแม่เรากับพ่อทะเลาะกันบ่อยมากและแม่มักจะออกไปอยู่บ้านตัวเองซื้งน้องเราจะอยู่กับพ่อและแม่จะพาเราไปอยู่กับแม่และจะชอบเรียกเรามาบอกว่าพ่อเป็นแบบนู้นแบบนี้แต่จริงๆเรารู้ทุกอย่างว่าต้นเหตุเกิดจากแม่เกือบทุกครั้ง เราไม่ค่อยได้คัยกับแม่แค่ฟังๆให้ผ่านๆยังไงเค้าก็แม่ฟังให้เค้าโล่งแต่พอดีกับพ่อตัวเองจะมีอำนาจก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม...
จริงๆมันมีเยอะมากแต่ขออันที่เจอบ่อยๆมาทุกคนคิดว่าแบบนี้เราควรทำยังไงตอนนี้เราก็ม.5จะม.6ปีนี้หน้าเราควรทำยังไงช่วยแนะนำหน่อยนะคะ ในใจเราทั้งเกลียดทั้งรักนะคะใช่ว่าเกลียดทั้ง100เพราะยังไงเค้าก็แม่
ขอบคุณนะคะที่อ่านเราไม่เคยระบายขนาดนี้มาก่อนเลย..
เกลียดแม่มากๆต้องทำไงดีคะ
1.แม่ของเราชอบเอาตัวเองเป็นหลัก
เหมือนไม่ว่าเราจะทำอะไรยังไงตรงไหนอยู่ก็ตามถ้าแม่จะให้ทำต้องมาทำทันทีไม่ว่าจะกี่โมง คือเรารู้เราต้องทำแต่เหมือนใช้งานจนมือเกือบเที่ยงคืน แต่ไม่เคยคิดถึงการบ้านของเราเลยคะ งานอะไรก็ตามเราต้องเทเพื่อมาช่วยแม่และถ้าเข้าห้องน้ำไปฉี่อะไรแบบนี้คือหนีงานสำหรับแม่ของเรา แลเวที่เอาแต่ใจไปใหญ่คือตัวเองถูกตลอดไม่ว่าจะอะไรก็ตามตัวเองถูก เราจะอธิบายอะไรก็บอกเราเถียง
2.แม่ของเราแต่งเรื่องเก่งมาก
แต่งเรื่องในที่นี้เราหมายถึงใส่ร้ายเราอะคะ เหมือนวันนั้นเราทำเงินหาย 200 บาท คนทำเงินหายก็ต้องถามสิคะ เราถามคนงานแม่บ้านคนแถวนั้น(เป็นร้านสะดวกซื้อ) ว่าเห็นเงินเรามั้งมั้ยเค้าก็ตอบไม่เห็นเราก็บอกลูกค้าคงเอาไปแล้วไม่เป็นไร แต่พอตอนเย็นแม่มาด่าเราด่าแรงมากบอกว่าเราไปใส่ร้ายคนงานและคนงานมาบอกแม่ประมาณว่าเราพูดกระแทกคนงาน และมาเ่าเราประมาณว่าถ้าคนงานไม่ได้เอาก็อย่าไปใส่ร้ายเค้า เราเลยบอกเราแค่ถามเงินหายเราถามทุกคนไม่ใช่แค่คนงานคนนี้ แล้วแม่ก็เที่ยวเอาไปเล่าให้คนนู้นคนนี้ฟังว่าเราแรงปากเสียอะไรแบบนี้เราเลยไม่ไหวคะ เพราะแม่ก็ด่าเราเรื่อยๆว่าอีปลาหมาอีปากนรกเราเลยไปถามคนงานคนนั้นเลย เค้าบอกเค้าไม่รู้เรื่องเค้าไม่เคยไปคุยกับแม่ เราเลยลากเค้าไปคุยกับแม่บอกว่าเลิกใส่ร้ายเราคนงานบอกอยู่เค้าไม่เคยพูดอะไรกับแม่ แม่ก็บอกดูก็รู้ว่าพูดยังไง เราเลยลากครที่เราถามทั้งหมดมา แต่แม่กลับเดินหนีแล้วบอกไร้สาระ เรารู้ไร้สาระ แต่เข้าใจครที่ถูกใส่ร้านมั้ยคะ ใครๆก็มองเราแย่ทันที และไม่นานนี้เองแม่เราไม่ค่อยรีดผ้านะคะ วันรั้นอะไรไม่รู้แม่จับเตารีดแม่บอกรีบผ้า เราก็พูดว่า"อะไรเนี่ยวันนี้รีดผ้าด้วยหรอดีจัง"เพราะเราชอบรีดผ้ากับแม่เพราะแม่จะเปิดเพลงดังๆและก็จะคุยไปด้วยรีดผ้าไปด้วยและน้องของเราก็จะช่วยเก็บผ้าก็มานั่งคุยไปด้วยกัน แต่พอเราพูดแบบนั้นแม่ดันไปบอกว่าเราพูด"แล้วไปช่วยเค้าทำไม?"แบบรีดผ้าคนงานมารีดให้เรารู้แต่เราไม่ได้พูดแบบนั้นน้องเราก็อยู่น้องเราก็บอกพี่ไม่ได้พูดแบบนั้นแต่แม่บอกความหมายก็แบบนั้นไง
3.แม่ชอบทำร้ายร่างกาย
ตั้งแต่จำความได้เรามีแผลเย็บเต็มตัวเพราะแม่ตอนป.1แม่โยนมีดอีโต้ใส่เราเข้าใจเด็กป.1ที่โดนโยนมีดแล้วหลบได้มันแบบถ้าไม่หลบก็ตายไปแล้ว เรามีแผลที่โดนแม่ทำรวมๆไป25เข็ม คือมันหลายจุดนะคะ เราคิดฆ่าตัวตายตั้งแต่ป.2 เพราะเรื่องอะไรแบบนี้อารมณ์ไม่ดีก็จะด่าจะตี
4.ชอบดูถูกเรา
เราอวบๆนะคะก่อนหน้านี้ก็ว่าอีช้าน้ำชาตินี้ไม่ใครเอาหรอก!!! หน้านรก เรียนก็ไม่เก่ง!!!ไม่ควาย ตูดใหญ่จะตายอยู่แล้ว!!! ตอนนั้นประมาณม.1
โชคดีที่ตอนนั้นเราเริ่มพยายามคิดบวกตั้งแต่ป.6 เพราะเราลองหาหนังสือธรรมมะมาสงบสติอารมณ์ให้ไม่ทำร้ายตัวเองให้รักตัวเอง เราเลยเก็บคำพวกนั้นจากแม่มา เราเริ่มลดน้ำหนัก และดูแลตัวเอง แต่พอเราผอม หาว่าเราจะพาผัว...แรด เดียวก็ท้อง เราก็พยายามคิดว่าเราทำดีที่สุดละถึงเค้าจะไม่ให้กำลังใจแต่เค้าคือคนที่ทำให้เราเปลี่ยนตัวเอง
5.แม่คิดในแง่ร้ายกับเราตลอด
คือเราตอนนี้เกรดอยู่ในระดับดีและสอบได้ที่1แต่แม่ของเราก็ไม่พอใจคะคิดในแง่ลบว่าเราได้กับคร ครูมันเลยให้เกรดแบบOMGอันนี้เรารับไม่ได้ และยังไม่ป่าวประกาศเป็นข่าวทั่วไปว่า"เราได้กับครูทั้งโรงเรียนเกรดเลยดี"เด็กข้างบ้านที่อยู่โรงเรียนเดียวกันก็เอาไปเล่าต่อที่โรงเรียนแบบคนที่โรงเรียนก็รังเกียจตอนเราได้แค่ม.3เองมีข่าวแบบนี้และข่าวนั้นเราไม่ได้ทำเราเลยอดทนเพราะเดียวม.4เราคงไปต่อที่อื่น
6.เวลามีปัญหาก็มีแค่เรา
อันนี้คืออะไรที่เราอึดอัดใจมากที่สุดเพราะแม่เรากับพ่อทะเลาะกันบ่อยมากและแม่มักจะออกไปอยู่บ้านตัวเองซื้งน้องเราจะอยู่กับพ่อและแม่จะพาเราไปอยู่กับแม่และจะชอบเรียกเรามาบอกว่าพ่อเป็นแบบนู้นแบบนี้แต่จริงๆเรารู้ทุกอย่างว่าต้นเหตุเกิดจากแม่เกือบทุกครั้ง เราไม่ค่อยได้คัยกับแม่แค่ฟังๆให้ผ่านๆยังไงเค้าก็แม่ฟังให้เค้าโล่งแต่พอดีกับพ่อตัวเองจะมีอำนาจก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม...
จริงๆมันมีเยอะมากแต่ขออันที่เจอบ่อยๆมาทุกคนคิดว่าแบบนี้เราควรทำยังไงตอนนี้เราก็ม.5จะม.6ปีนี้หน้าเราควรทำยังไงช่วยแนะนำหน่อยนะคะ ในใจเราทั้งเกลียดทั้งรักนะคะใช่ว่าเกลียดทั้ง100เพราะยังไงเค้าก็แม่
ขอบคุณนะคะที่อ่านเราไม่เคยระบายขนาดนี้มาก่อนเลย..