นี่เป็นกระทู้ยาวอันแรกถ้าเขียนผิดหรือเขียนไม่รู้เรื่องขอโทษด้วนนะครับ
ตอนนี่เราอายุ 17 ปีกำลังจบม.5 ตอน มีนาคม2020 แล้วบินมาเที่ยวหาแม่ที่ออสเตรเลีย แม่เรามาอยู่ออสเตรเลียได้7ปีแล้ว เราเลยอยากมา (บินมาก่อนที่สนามบินจะปิดเพราะโควิด) ตอนเรามาใหม่ๆตื่นเต้นมากได้เห็นความเจริญอากาศดีมากๆแต่ว่าของแพงไปหน่อย ตอนนั้นมาอยู่ perth ได้2วันละก็มาอยู่บ้านลุง(ฝรั่ง)ที่ Albany (เมืองค่อนข้างเล็ก) ตอนเรามาเราก็อยู่แต่บ้านเพราะต้องกักตัวละบังเอิญญญเมืองที่อยู่ล็อกดาวพอดี เราเลยอยู่แต่บ้าน 2 เดือนเต็ม เบื่อมากๆๆแต่ว่าที่บ้านใหญ่มากประมาณ 370ไร่ (ส่วนใหญ่เป็นภูเขา) เลยเดินเล่นแก้เบื่อได้อยู่แต่พอมาอยู่ก็กินเยอะมากจากน้ำหนัก 45 เพิ่มมาเป็น 52 ช่วงนั้นเราก็ทำหลายอย่างเช่น ตัดหญ้า ล้างจาน และอื่นๆ(ปกติอยู่ไทยไม่ทำ555)
ตัดสินใจจะอยู่ที่ออสเตรเลีย
หลังจากหมดล็อกดาวเราก็มาทำงานที่ร้านอาหาร ก็ทำทุกวันหาประสบการณ์ จนรู้สึกว่าไม่อยากกลับไทยละอยากทำงานเพราะรายได้ดี จนไปสมัครเรียน Tafe ไปฝึกอังกฤษ ไปเรียนได้วันเดียวไม่อยากเรียนแล้วเพราะเพื่อนร่วมห้องมีแต่ผู้ใหญ่ 25+ (เรา17)
ปัญหาที่โรงเรียน
ประจวบเหมาะพอดีแม่เราเป็นช่างตัดผม ก็ไปตัดตามบ้านปกติแล้วก็มีลูกค้าที่มีลูกอายุเท่ากันเลยชวนเราไปเรียนที่รร.ม.ปลาย เราเลยจะไป ตอนแรกจะไปเรียนที่เดียวกันแต่ตอนนั้นคนที่จะรับนร.ไม่อยู่เราเลยมาอีกรร.ที่เค้าพร้อมอยู่เราเลยไป(ใจจริงอยากไปรร.แรกเพราะมีคนไทยที่รู้จักอยู่) สรุปก็ไปอีกรร.ได้อยู่ year11 เทอม2/4 (ม.5ใหม่) ตอนไปวันแรกทุกคนเฟรนด์ลี่มาก ทักทายเราทุกคน แต่ว่ารร.นี้ มี3ระดับ คือ ระดับล่าง ปกติระดับสูง เราได้อยู่ระดับล่าง(มีแต่เพื่อนกระเหรี่ยง) เพราะภาษาอังกฤษยังไม่แข็ง ส่วนใหญ่เรียน อังกฤษกับคณิต อังกฤษนี่ถือว่าปกติเพราะได้ฝึกพูดฟังอ่านเขียน แต่คณิตนี่ง่ายมากๆๆๆ เที่ยบกับไทยก็เนื้อหาม.1 จนเราเรียนซักพักรู้สึกว่าคณิตง่ายเกินเหมือนดูถูก เลยขอเลื่อนชั้นคณิตไปเป็นปกติ ครูบอกต้องรอจบปีนี้ก่อน เราก็ทนเรียนมาแต่เพื่อนที่ รร.นี้ส่วนใหญ่เป็น กระเหรี่ยง ตอนแรกก็คุยอังกฤษกับเรา หลังๆ เริ่มพูดกระเหรี่ยง กันเองไม่ค่อยสนใจเราละเราก็นอยอยากไปอยู่กับเพื่อนฝรั่งแต่ตอนนั้นไม่ค่อยสนิทและพูดยังไม่เก่งและไม่กล้าด้วย ตอนเรามาแรกๆทุกคนก็สนใจเรา ผู้หญิงก็ทักทายเราทุกวัน (เหมือนจะชอบเรา) เพื่อนเค้าก็แซวแล้วเขาก็ทักมาว่าไม่ได้ชอบแต่เพื่อนแซวเราก็รู้สึกว่าชอบเขาละเลยจะจีบสรุปเขาไม่ตอบเรา อยู่รร.ก็ไม่ทักอีกเลย หลังจากนั้นก็ลำคานเพื่อนกระเหรี่ยงมาก แต่พออยู่นานๆก็สนิทขึ้นรวมถึงเพื่อนฝรั่งด้วยจนเรียนจบyear11 ปิดเทอม2เดือนเปิดอีกที กุมภาพันธ์2021
รายได้
ระหว่างที่เรียนเราก็มาทำงานทุกวันตอนแรกได้ ชม.ละ 200บาท สัปดาห์หนึ่งทำบ้างไม่ทำบ้าง (สัปดาห์ละ3200บาท) หลังจากทำมา2เดือน ได้เพิ่มชม.ละ400 บาท ทำทุกวัน(สัปดาห์ละ12000บาท) แล้วเราได้ ทำ tax ของที่นี่เลยได้ลดลงมา วันธรรมดาได้ชม.ละ300บาท weekend ได้ชม.ละ360บาททำทุกวัน (สัปดาห์ละ10000บาท) ยอมรับว่าใช้เงินเปลืองมาก ช่วงแรกได้เงินมากก็ซื้อเสื้อผ้ารองเท้าหมดได้มาหมื่นใช้หมื่นแทบไม่เหลือเลย
ชีวิตประจำวัน
ตื่นมาไปรร.เลิกเรียนทำงานทำอย่างนี้ทุกวันตื่น 7am.ขึ้นรถบัส กลับบ้าน 9pm. (ออกบ้าน15ชม.) นอนเที่ยงคืน(นอน6ชม.)
เริ่มเบื่อ
จนอยากขับรถไปเที่ยวเพราะอยู่ไทยขับมอไซเที่ยวแทบทุกวันเลยเก็บเงินซื้อรถยนตร์ 30000บาท แต่ใบขับขี่ที่นี่ต้องรอ6เดือนถึงจะทำได้ ตอนนี้ขับได้แต่ต้องมีคนนั่งด้วยก็เลยยังไปไหนคนเดียวไม่ได้อยากไปเที่ยวกับเพื่อนแต่ขี้เกียจเพราะตอนเย็นต้องไปทำงานแต่ถ้าขับคนเดียวได้ก็จะไปเที่ยวอยู่ แต่ก็ช่วยได้เยอะเพราะขับไปรร.ตื่นสายขึ้นได้ เป็น8am. 555
หลังจากนั้นก็ใช้เงินฟุ่มเฟือยขึ้นซื้อ AirPods pro ,ip 12pro และอื่นๆจนมีทุกอย่างที่อยากได้และตอนอยู่ไทยไม่เคยคิดว่าจะมีได้
รู้สึกว่าใช้ชีวิตวัยรุ่นไม่คุ้มเพราะมัวแต่ทำงาน แต่ก็อยากได้เงิน
(ตอนนี้อยู่ออสเตรเลียได้จะ 6เดือนแล้ว หลังจากนี้จะเริ่มดาวขึ้นแล้ว)
หลังจากอยู่มาเรากิน kfc mcและฟาสฟู้ดทุกวันหลังเลิกงานกินจนพนักงานจำหน้าได้เลย(เวลาเราชอบกินอะไรจะกินเป็นเดือนจนเบื่อ) หลังจากเบื่อก็ไม่รู้จะกินอะไรอยากกินอาหารไทยแบบจริงๆแต่ไม่มีให้กิน ปัจจุบันก็กินมาม่าทุกวันจากน้ำหนัก 52 ก็ลดลงๆจนเหลือ 47 แล้วรู้สึกว่ากินอะไรก็ไม่อร่อย อยากไปเที่ยวแต่บ้านเราห่างจากในเมือง15นาทีเลยไม่ค่อยอยากออกบ้านแล้วก็ไม่รู้จะไปเที่ยวไหนเพราะไปหมดทุกที่แล้ว จนเราเริ่มหาอะไรทำเพราะเบื่อทุกอย่าง ซื้อปลามาเลี้ยง ซื้อไก่มาเลี้ยง เล่นสเก็ตบอร์ด เล่นกีต้า ก็ช่วยได้แป๊บเดียวกลับมาเบื่อใหม่ จนนอนอยู่ในห้องละคิดว่าอยากไปนอนบนภูเขาเลยขับรถขึ้นไปกางเต็นท์บนภูเขา อยากลองสูบบุหรี่เลยซื้อบุหรี่ไฟฟ้ามาลองเบื่อนอนเต็นท์ขับรถมานอนในรถนอนได้เป็นเดือนมานอนทุกวันติดต่อกันเลยแบบเลิกงานมานอน ตื่นมาไปรรไปทำงานกลับมานอนต่อตอนนั้นเหงามากอยากหาใครซักคนคุยเพราะพึ่งเลิกกับแฟน
เริ่มอยากหาคนคุย(พึ่งเลิกกับแฟน)
1 เลยทักน้องที่เรียนรรเดียวกันที่ไทย (ตอนนั้นจะจีบเลย) สรุปเขาไปมีคนใหม่ (ช้ำรัก) 2ไปคุยกับเพื่อนน้องเขา (แฟนเก่ารู้ทักไปแขวะน้องเขา น้องเขาเลิกคุยด้วย (ช้ำรัก) 3ทักไปคุยกับน้องอีกคน (คนนี้เหมือนเค้ามีใจให้) สรุปคงกับคนคุยอีกคน (ช้ำรัก) ตอนนี้เริ่มดาวมากละแต่ด้วยความเหงา 4ทักไปคุยกับเพื่อน (เราคิดกับเค้าแค่ฝ่ายเดียว) สรุปเค้าคิดกับเราแค่เพื่อนและรำคาญเรา (จุก)
5ทักไปคุยกับน้องที่รร.เก่าอีกคน (เหมือนมีใจให้) คุยไปเค้าไม่ค่อยตอบเราเลยเริ่มถอยออกมา (คุยกันบ้าง) 6เหงาเลยทักน้องที่เคยเห็นในigทักไปคุยกันถูกคอ (เหมือนเค้ามีใจแต่ก็ไม่มี) น้องเค้าข้องข้างดัง เลยคิดว่าเค้าคงไม่สนเราหรอกเพราะไม่ค่อยตอบ (คนนี้ค้างคาแบบเราเป็นอะไรกัน)
จนตอนนี้ปัจจุบันเหงาละดาวมากเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกและไม่เคยเป็นมาก่อน เหงา ดาว เบื่อ ไม่รู้จะทำอะไร (ปิดเทอมก็หายใจไปวันๆเย็นก็ไปทำงานกลับบ้านมาก็ขับรถขึ้นมาอยู่บนเขา) ไม่รู้จะทำยังไงดีไม่มีความสุขกลับไทยก็ไม่ได้เพราะโควิด
ถึงมีเงินมีของทุกอย่างก็ไม่มีความสุขเลยจริงว่ามีความสุขแต่มันแค่ช่วงเวลาสั้นๆอะสุดท้ายก็เหลือตัวคนเดียวไม่มีใครไม่มีเพื่อนไม่เหลืออะไรหลังจากนี้จะทำอะไรต่อก็ยังไม่รู้
สรุปเรื่องแบบสั้นมาก
อายุ17มาเที่ยวหาแม่ที่ออสเตรเลียมาได้2เดือนมีความสุขมากกินเก่งมาก จนกลับไม่ได้อยู่ยาวเพราะโควิด เลยไปเรียนมีเพื่อนกระเหลี่ยงแต่ไม่ค่อยคุยอังกฤษด้วยช่วงนั้นเริ่มดาวเหมือนเพื่อนไม่คบ ตอนแรกเพื่อนน้อยและค่อยๆดีขึ้นเริ่มสนิทกับเพื่อนทั้งกระเหรี่ยงและฝรั่งระหว่างเรียนก็ทำงานไปด้วยเรียน 9โมงเลิก 3โมงทำงาน 4โมงเลิก 3ทุ่ม(ประมาณ15ชม.) ละกลับบ้านมานอนเที่ยงคืนทำอย่างนี้ทุกวันหลังจากมีเงินก็ใช้เงินฟุ่มเฟือยมากซื้อรถยน โทรศัพท์เสื้อผ้าและอื่นๆได้เงินมาหมื่นใช้หมดไม่เก็บ พออยู่ได้นานๆเริ่มเบื่ออาหารน้ำหนักลดเริ่มเริ่มชอบสูบบุหรี่ เริ่มขับรถขึ้นมานอนบนภูเขาทุกวันเบื่อทุกอย่าง และเหงาอยากหาคนคุยเพราะพึ่งเลิกกับแฟน คุยมาทั้งหมด 6คนโดนทิ้งหมดเลยดาวมากจนมาเขียนกระทู้นี้ ตอนนี้ทำอะไรก็ไม่มีความสุขเลยหาอะไรทำ แต่ก็มีความสุขแค่ช่วงสั้นๆสุดท้ายก็เบื่ออยู่ดีจนรูสึกว่าใช้ชีวิตไม่คุ้มไม่มีความสุขอยากกลับไทยก็กลับไม่ได้
ขอความคิดเห็น
อยากถามว่าทำยังไงในสถานการณ์นี้ดี ทำยังไงให้มีความสุข หลังจากนี้ควรทำยังไงต่อดี? ดาวมาก รู้สึกว่าใช้ชีวิตช่วงวัยรุ่นไม่คุ้มเลยมัวแต่ทำงาน กลับไทยก็กลับไม่ได้ คิดถึงไทยมาก
อยู่ข้างนอกอ่ะหน้าตายิ้มแย้มแต่พออยู่คนเดียวร้องให้ทุกวันเลย ข้างในมันช้ำมากอ่ะ
อยู่ออสเตรเลียได้ 9เดือนดาวมากอยากกลับไทยไม่รู้จะหาความสุขยังไง (ปัญหาชีวิต)
ตอนนี่เราอายุ 17 ปีกำลังจบม.5 ตอน มีนาคม2020 แล้วบินมาเที่ยวหาแม่ที่ออสเตรเลีย แม่เรามาอยู่ออสเตรเลียได้7ปีแล้ว เราเลยอยากมา (บินมาก่อนที่สนามบินจะปิดเพราะโควิด) ตอนเรามาใหม่ๆตื่นเต้นมากได้เห็นความเจริญอากาศดีมากๆแต่ว่าของแพงไปหน่อย ตอนนั้นมาอยู่ perth ได้2วันละก็มาอยู่บ้านลุง(ฝรั่ง)ที่ Albany (เมืองค่อนข้างเล็ก) ตอนเรามาเราก็อยู่แต่บ้านเพราะต้องกักตัวละบังเอิญญญเมืองที่อยู่ล็อกดาวพอดี เราเลยอยู่แต่บ้าน 2 เดือนเต็ม เบื่อมากๆๆแต่ว่าที่บ้านใหญ่มากประมาณ 370ไร่ (ส่วนใหญ่เป็นภูเขา) เลยเดินเล่นแก้เบื่อได้อยู่แต่พอมาอยู่ก็กินเยอะมากจากน้ำหนัก 45 เพิ่มมาเป็น 52 ช่วงนั้นเราก็ทำหลายอย่างเช่น ตัดหญ้า ล้างจาน และอื่นๆ(ปกติอยู่ไทยไม่ทำ555)
ตัดสินใจจะอยู่ที่ออสเตรเลีย
หลังจากหมดล็อกดาวเราก็มาทำงานที่ร้านอาหาร ก็ทำทุกวันหาประสบการณ์ จนรู้สึกว่าไม่อยากกลับไทยละอยากทำงานเพราะรายได้ดี จนไปสมัครเรียน Tafe ไปฝึกอังกฤษ ไปเรียนได้วันเดียวไม่อยากเรียนแล้วเพราะเพื่อนร่วมห้องมีแต่ผู้ใหญ่ 25+ (เรา17)
ปัญหาที่โรงเรียน
ประจวบเหมาะพอดีแม่เราเป็นช่างตัดผม ก็ไปตัดตามบ้านปกติแล้วก็มีลูกค้าที่มีลูกอายุเท่ากันเลยชวนเราไปเรียนที่รร.ม.ปลาย เราเลยจะไป ตอนแรกจะไปเรียนที่เดียวกันแต่ตอนนั้นคนที่จะรับนร.ไม่อยู่เราเลยมาอีกรร.ที่เค้าพร้อมอยู่เราเลยไป(ใจจริงอยากไปรร.แรกเพราะมีคนไทยที่รู้จักอยู่) สรุปก็ไปอีกรร.ได้อยู่ year11 เทอม2/4 (ม.5ใหม่) ตอนไปวันแรกทุกคนเฟรนด์ลี่มาก ทักทายเราทุกคน แต่ว่ารร.นี้ มี3ระดับ คือ ระดับล่าง ปกติระดับสูง เราได้อยู่ระดับล่าง(มีแต่เพื่อนกระเหรี่ยง) เพราะภาษาอังกฤษยังไม่แข็ง ส่วนใหญ่เรียน อังกฤษกับคณิต อังกฤษนี่ถือว่าปกติเพราะได้ฝึกพูดฟังอ่านเขียน แต่คณิตนี่ง่ายมากๆๆๆ เที่ยบกับไทยก็เนื้อหาม.1 จนเราเรียนซักพักรู้สึกว่าคณิตง่ายเกินเหมือนดูถูก เลยขอเลื่อนชั้นคณิตไปเป็นปกติ ครูบอกต้องรอจบปีนี้ก่อน เราก็ทนเรียนมาแต่เพื่อนที่ รร.นี้ส่วนใหญ่เป็น กระเหรี่ยง ตอนแรกก็คุยอังกฤษกับเรา หลังๆ เริ่มพูดกระเหรี่ยง กันเองไม่ค่อยสนใจเราละเราก็นอยอยากไปอยู่กับเพื่อนฝรั่งแต่ตอนนั้นไม่ค่อยสนิทและพูดยังไม่เก่งและไม่กล้าด้วย ตอนเรามาแรกๆทุกคนก็สนใจเรา ผู้หญิงก็ทักทายเราทุกวัน (เหมือนจะชอบเรา) เพื่อนเค้าก็แซวแล้วเขาก็ทักมาว่าไม่ได้ชอบแต่เพื่อนแซวเราก็รู้สึกว่าชอบเขาละเลยจะจีบสรุปเขาไม่ตอบเรา อยู่รร.ก็ไม่ทักอีกเลย หลังจากนั้นก็ลำคานเพื่อนกระเหรี่ยงมาก แต่พออยู่นานๆก็สนิทขึ้นรวมถึงเพื่อนฝรั่งด้วยจนเรียนจบyear11 ปิดเทอม2เดือนเปิดอีกที กุมภาพันธ์2021
รายได้
ระหว่างที่เรียนเราก็มาทำงานทุกวันตอนแรกได้ ชม.ละ 200บาท สัปดาห์หนึ่งทำบ้างไม่ทำบ้าง (สัปดาห์ละ3200บาท) หลังจากทำมา2เดือน ได้เพิ่มชม.ละ400 บาท ทำทุกวัน(สัปดาห์ละ12000บาท) แล้วเราได้ ทำ tax ของที่นี่เลยได้ลดลงมา วันธรรมดาได้ชม.ละ300บาท weekend ได้ชม.ละ360บาททำทุกวัน (สัปดาห์ละ10000บาท) ยอมรับว่าใช้เงินเปลืองมาก ช่วงแรกได้เงินมากก็ซื้อเสื้อผ้ารองเท้าหมดได้มาหมื่นใช้หมื่นแทบไม่เหลือเลย
ชีวิตประจำวัน
ตื่นมาไปรร.เลิกเรียนทำงานทำอย่างนี้ทุกวันตื่น 7am.ขึ้นรถบัส กลับบ้าน 9pm. (ออกบ้าน15ชม.) นอนเที่ยงคืน(นอน6ชม.)
เริ่มเบื่อ
จนอยากขับรถไปเที่ยวเพราะอยู่ไทยขับมอไซเที่ยวแทบทุกวันเลยเก็บเงินซื้อรถยนตร์ 30000บาท แต่ใบขับขี่ที่นี่ต้องรอ6เดือนถึงจะทำได้ ตอนนี้ขับได้แต่ต้องมีคนนั่งด้วยก็เลยยังไปไหนคนเดียวไม่ได้อยากไปเที่ยวกับเพื่อนแต่ขี้เกียจเพราะตอนเย็นต้องไปทำงานแต่ถ้าขับคนเดียวได้ก็จะไปเที่ยวอยู่ แต่ก็ช่วยได้เยอะเพราะขับไปรร.ตื่นสายขึ้นได้ เป็น8am. 555
หลังจากนั้นก็ใช้เงินฟุ่มเฟือยขึ้นซื้อ AirPods pro ,ip 12pro และอื่นๆจนมีทุกอย่างที่อยากได้และตอนอยู่ไทยไม่เคยคิดว่าจะมีได้
รู้สึกว่าใช้ชีวิตวัยรุ่นไม่คุ้มเพราะมัวแต่ทำงาน แต่ก็อยากได้เงิน
(ตอนนี้อยู่ออสเตรเลียได้จะ 6เดือนแล้ว หลังจากนี้จะเริ่มดาวขึ้นแล้ว)
หลังจากอยู่มาเรากิน kfc mcและฟาสฟู้ดทุกวันหลังเลิกงานกินจนพนักงานจำหน้าได้เลย(เวลาเราชอบกินอะไรจะกินเป็นเดือนจนเบื่อ) หลังจากเบื่อก็ไม่รู้จะกินอะไรอยากกินอาหารไทยแบบจริงๆแต่ไม่มีให้กิน ปัจจุบันก็กินมาม่าทุกวันจากน้ำหนัก 52 ก็ลดลงๆจนเหลือ 47 แล้วรู้สึกว่ากินอะไรก็ไม่อร่อย อยากไปเที่ยวแต่บ้านเราห่างจากในเมือง15นาทีเลยไม่ค่อยอยากออกบ้านแล้วก็ไม่รู้จะไปเที่ยวไหนเพราะไปหมดทุกที่แล้ว จนเราเริ่มหาอะไรทำเพราะเบื่อทุกอย่าง ซื้อปลามาเลี้ยง ซื้อไก่มาเลี้ยง เล่นสเก็ตบอร์ด เล่นกีต้า ก็ช่วยได้แป๊บเดียวกลับมาเบื่อใหม่ จนนอนอยู่ในห้องละคิดว่าอยากไปนอนบนภูเขาเลยขับรถขึ้นไปกางเต็นท์บนภูเขา อยากลองสูบบุหรี่เลยซื้อบุหรี่ไฟฟ้ามาลองเบื่อนอนเต็นท์ขับรถมานอนในรถนอนได้เป็นเดือนมานอนทุกวันติดต่อกันเลยแบบเลิกงานมานอน ตื่นมาไปรรไปทำงานกลับมานอนต่อตอนนั้นเหงามากอยากหาใครซักคนคุยเพราะพึ่งเลิกกับแฟน
เริ่มอยากหาคนคุย(พึ่งเลิกกับแฟน)
1 เลยทักน้องที่เรียนรรเดียวกันที่ไทย (ตอนนั้นจะจีบเลย) สรุปเขาไปมีคนใหม่ (ช้ำรัก) 2ไปคุยกับเพื่อนน้องเขา (แฟนเก่ารู้ทักไปแขวะน้องเขา น้องเขาเลิกคุยด้วย (ช้ำรัก) 3ทักไปคุยกับน้องอีกคน (คนนี้เหมือนเค้ามีใจให้) สรุปคงกับคนคุยอีกคน (ช้ำรัก) ตอนนี้เริ่มดาวมากละแต่ด้วยความเหงา 4ทักไปคุยกับเพื่อน (เราคิดกับเค้าแค่ฝ่ายเดียว) สรุปเค้าคิดกับเราแค่เพื่อนและรำคาญเรา (จุก)
5ทักไปคุยกับน้องที่รร.เก่าอีกคน (เหมือนมีใจให้) คุยไปเค้าไม่ค่อยตอบเราเลยเริ่มถอยออกมา (คุยกันบ้าง) 6เหงาเลยทักน้องที่เคยเห็นในigทักไปคุยกันถูกคอ (เหมือนเค้ามีใจแต่ก็ไม่มี) น้องเค้าข้องข้างดัง เลยคิดว่าเค้าคงไม่สนเราหรอกเพราะไม่ค่อยตอบ (คนนี้ค้างคาแบบเราเป็นอะไรกัน)
จนตอนนี้ปัจจุบันเหงาละดาวมากเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกและไม่เคยเป็นมาก่อน เหงา ดาว เบื่อ ไม่รู้จะทำอะไร (ปิดเทอมก็หายใจไปวันๆเย็นก็ไปทำงานกลับบ้านมาก็ขับรถขึ้นมาอยู่บนเขา) ไม่รู้จะทำยังไงดีไม่มีความสุขกลับไทยก็ไม่ได้เพราะโควิด
ถึงมีเงินมีของทุกอย่างก็ไม่มีความสุขเลยจริงว่ามีความสุขแต่มันแค่ช่วงเวลาสั้นๆอะสุดท้ายก็เหลือตัวคนเดียวไม่มีใครไม่มีเพื่อนไม่เหลืออะไรหลังจากนี้จะทำอะไรต่อก็ยังไม่รู้
สรุปเรื่องแบบสั้นมาก
อายุ17มาเที่ยวหาแม่ที่ออสเตรเลียมาได้2เดือนมีความสุขมากกินเก่งมาก จนกลับไม่ได้อยู่ยาวเพราะโควิด เลยไปเรียนมีเพื่อนกระเหลี่ยงแต่ไม่ค่อยคุยอังกฤษด้วยช่วงนั้นเริ่มดาวเหมือนเพื่อนไม่คบ ตอนแรกเพื่อนน้อยและค่อยๆดีขึ้นเริ่มสนิทกับเพื่อนทั้งกระเหรี่ยงและฝรั่งระหว่างเรียนก็ทำงานไปด้วยเรียน 9โมงเลิก 3โมงทำงาน 4โมงเลิก 3ทุ่ม(ประมาณ15ชม.) ละกลับบ้านมานอนเที่ยงคืนทำอย่างนี้ทุกวันหลังจากมีเงินก็ใช้เงินฟุ่มเฟือยมากซื้อรถยน โทรศัพท์เสื้อผ้าและอื่นๆได้เงินมาหมื่นใช้หมดไม่เก็บ พออยู่ได้นานๆเริ่มเบื่ออาหารน้ำหนักลดเริ่มเริ่มชอบสูบบุหรี่ เริ่มขับรถขึ้นมานอนบนภูเขาทุกวันเบื่อทุกอย่าง และเหงาอยากหาคนคุยเพราะพึ่งเลิกกับแฟน คุยมาทั้งหมด 6คนโดนทิ้งหมดเลยดาวมากจนมาเขียนกระทู้นี้ ตอนนี้ทำอะไรก็ไม่มีความสุขเลยหาอะไรทำ แต่ก็มีความสุขแค่ช่วงสั้นๆสุดท้ายก็เบื่ออยู่ดีจนรูสึกว่าใช้ชีวิตไม่คุ้มไม่มีความสุขอยากกลับไทยก็กลับไม่ได้
ขอความคิดเห็น
อยากถามว่าทำยังไงในสถานการณ์นี้ดี ทำยังไงให้มีความสุข หลังจากนี้ควรทำยังไงต่อดี? ดาวมาก รู้สึกว่าใช้ชีวิตช่วงวัยรุ่นไม่คุ้มเลยมัวแต่ทำงาน กลับไทยก็กลับไม่ได้ คิดถึงไทยมาก
อยู่ข้างนอกอ่ะหน้าตายิ้มแย้มแต่พออยู่คนเดียวร้องให้ทุกวันเลย ข้างในมันช้ำมากอ่ะ