รู้สึกเบื่อบ้าน เซฟโซนที่ดีที่สุดสำหรับเราก็คือห้องนอน คือแบบเกิดมาเป็นเราผิดทุกอย่างเลย มันแค่เรื่องนิดเดียวก็ผิดอะ เช่น เราไม่สอนการบ้านน้อง น้องไม่ทำการบ้าน น้องไม่กินข้าว แม่ก็จะด่าคำพูดของแม่มันบั่นทอนจิตใจมากๆ _{(ทั้งๆที่ก็บอกก็สอนแล้ว)}หรือของแม่หาย แม่ก็จะโทษว่าเราทำหาย ทั้งๆที่เราก็อยู่แต่ในห้องของตัวเอง ในความรู้สึกจากเด็กจนโต คิดว่าอยากตายมาตลอด แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงดี ขนาดโตแล้วยังออกไปไหนไม่ได้ ตอนกลางวันก็ยังไปไหนไม่ได้ เว้นสะเเต่ตะหนีออกไป ออกไปก็จะโดนตีโดนด่า ความรู้สึกแย่ๆเต็มหัวไปหมด อยากระบายกับคนในครอบครัวก็ระบายไม่ได้ ไม่มีใครเข้าใจ
แล้วมีวันนึงเราเคยตั้งสถานะในไลน์ไว้ว่า อยู่บ้านเหมือนอยู่นรก พอพ่อแม่เห็น ก็ด่าเราสารพัด  แต่ไม่เคยคิดจะถามบ้างเลยทำไมถึงเป็นแบบนี้ คำพูดขอพ่อแม่ ไม่เคยพูดจาดีใส่เรา แต่พอเราพูดจาเหมือนแม่ แม่ก็ด่า แม่ก็ไม่เคยคิดเลยว่าเราก็ได้มาจากแม่นั่นแหละ เราร้องไห้เกือบทุกวันเพราะแม่พูดบั่นทอนจิตใจทุกวัน 
ควรทำยังไง ควรรู้สึกยังไง หมดกำลังใจในการใช้ชีวิตมากๆ