.. ก่อนอื่นขอเล่าความรู้สึกเราที่มีต่อพ่อก่อนนะคะ เรายังจำความได้ว่าความรู้สึกไม่ชอบพ่อเริ่มขึ้นตั้งแต่ ตอนเราเด็กมาก ๆ พ่อไม่มีความอ่อนโยนเสียเลย อะไรนิดหน่อยก็เสียงดังโวยวาย
...ตอนนี้เราอายุเลยเบญจเพสแล้ว แต่ยังจำได้เสมอ...เรายอมรับว่าเราโง่มาก หัวช้าด้วย ครูก็bully ไม่สอนดีๆ โดนตีทุกวัน..ไม่มีใครชอบเราเพราะโง่เกิน
...ครั้งหนึ่ง เราเรียนประถมต้น น่าจะป .2 จำได้ว่า การบ้านที่ครูให้คือ เขียนสรุป เรื่อง "ทำคุณบูชาโทษ โปรดสัตว์ได้บาป" ตอนไม่รู้ว่า"สรุป"แปลว่าอะไร รู้แต่ต้องเขียนลงในสมุด เลยบอกพ่อให้พ่อสอน
พ่อว่าเรา "เวลาดูหนังตั้งใจดู เวลาเรียนไม่ตั้งใจ"น้ำเสียงเหมือนอยากจะฆ่าเราให้ตาย สรุป.. การบ้านเสร็จแบบโง่ๆ ส่วนพ่อเอาแต่นั่งด่าเรา... หลังจากนั้นความรู้สึกไม่ชอบก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ มันฝังใจจริง ๆ
... ภาพพ่อที่ว่าแม่😔
...ภาพพี่ที่วิ่งหนีพ่อตีตอนที่พี่ชายถือไม้แล้วไปโดนรถ(ไม่เป็นรอย)😔
...ภาพที่พ่อจอดรถกลางถนนตอนฝนตกหนักแล้วไล่เราลงไปทะเลาะกับพี่😔
.. ภาพที่ถือไม้ยาวสูงเท่าพ่อ เดินมาขู่ให้เรากับพี่เลิกเถียงเรื่องขนมกับนมและอีกหลายเรื่อง 😔มันวนเข้ามา อายุเรามากขึ้น แต่พ่อก็ยังขี้โวยวายเหมือนเดิม
...พ่อเคยบอกว่า รักเรามาก แต่เราแยกไม่ออกจริงๆว่ารักยังไง เพราะพ่อไม่เคยสอนอะไรให้ดีๆเลย มีแต่ใช้อารมณ์ พอพูดไปตรงๆว่า ให้พูดดี ๆ อย่าเสียงดัง เราตกใจ แยกไม่ออกว่ามาอารมณ์ไหน ก็กลายเป็นว่าอารมณ์เสียหนักกว่าเดิม แล้วก็ด่าประชดประชัน
.. เรามีความสุขมากเวลาอยู่กัน3 คน เราแม่และพี่ เวลาพ่อกลับมาบ้าน เราจะปวดหัวมาก ไม่อยากได้ยินอะไรออกจากปากพ่อเลย
.. เราพยายามเข้าใจว่าพ่อปากร้ายใจดี แต่ถ้าคนใจดีปากต้องดีด้วยสิ ไม่ใช่ทำตัวเองให้อารมณ์เสียเองแล้วโวยวายใส่คนอื่น เราอยากตายกับคำพูดพ่ออยู่หลายครั้ง จะเสียใจ โกรธก็ไม่ได้ มันบาป แต่เราเองก็ก็เผลอคิดเหมือนกันว่า ถ้าชาติหน้ามีจริง แม้แต่จะเป็นกัลยาณมิตรกันก็อย่าเป็นเลย ไม่ว่าชาติไหนก็ไม่อยากเจอ คิดแบบนี้จะตกนรกก็ช่างปะไร
... จนตอนนี้เราอายุเกิน25แล้ว เวลามีคนชมเราว่าดีอย่างนั้น อย่างนี้ พ่อก็อวยตัวเอง ว่าสอนลูกดี ทั้งที่เราคิดว่า เราดีด้วยตัวเอง เก่งด้วยตัวเองทั้งนั้น พ่อแม่ไม่เคยสอน
... เราพยายามปรับจิตใจตัวเอง คิดว่าไม่มีใครทำไรให้สมใจเราหรอก แต่ทำไมพ่อไม่คิดแบบนี้บ้างนะ ปรับตัวเองคนละครึ่งทาง ไม่ใช่เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาลแล้วพาลไปทั้ว
... เราคิดแบบนี้เราบกพร่องทางความคิดรึป่าว
... แค่คิดแบบนี้ก็ถูกเรียกว่าอกตัญญูแล้ว
... เป็นผู้น้อยกว่าคิดอะๆรก็ไม่ได้สินะ บาปไปหมด
จัดการความรู้สึกไม่ดีกับ "พ่อขี้โวยวาย อารมณ์เสียง่าย ชอบพูดจาบั่นทอน" อย่างไร
...ตอนนี้เราอายุเลยเบญจเพสแล้ว แต่ยังจำได้เสมอ...เรายอมรับว่าเราโง่มาก หัวช้าด้วย ครูก็bully ไม่สอนดีๆ โดนตีทุกวัน..ไม่มีใครชอบเราเพราะโง่เกิน
...ครั้งหนึ่ง เราเรียนประถมต้น น่าจะป .2 จำได้ว่า การบ้านที่ครูให้คือ เขียนสรุป เรื่อง "ทำคุณบูชาโทษ โปรดสัตว์ได้บาป" ตอนไม่รู้ว่า"สรุป"แปลว่าอะไร รู้แต่ต้องเขียนลงในสมุด เลยบอกพ่อให้พ่อสอน
พ่อว่าเรา "เวลาดูหนังตั้งใจดู เวลาเรียนไม่ตั้งใจ"น้ำเสียงเหมือนอยากจะฆ่าเราให้ตาย สรุป.. การบ้านเสร็จแบบโง่ๆ ส่วนพ่อเอาแต่นั่งด่าเรา... หลังจากนั้นความรู้สึกไม่ชอบก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ มันฝังใจจริง ๆ
... ภาพพ่อที่ว่าแม่😔
...ภาพพี่ที่วิ่งหนีพ่อตีตอนที่พี่ชายถือไม้แล้วไปโดนรถ(ไม่เป็นรอย)😔
...ภาพที่พ่อจอดรถกลางถนนตอนฝนตกหนักแล้วไล่เราลงไปทะเลาะกับพี่😔
.. ภาพที่ถือไม้ยาวสูงเท่าพ่อ เดินมาขู่ให้เรากับพี่เลิกเถียงเรื่องขนมกับนมและอีกหลายเรื่อง 😔มันวนเข้ามา อายุเรามากขึ้น แต่พ่อก็ยังขี้โวยวายเหมือนเดิม
...พ่อเคยบอกว่า รักเรามาก แต่เราแยกไม่ออกจริงๆว่ารักยังไง เพราะพ่อไม่เคยสอนอะไรให้ดีๆเลย มีแต่ใช้อารมณ์ พอพูดไปตรงๆว่า ให้พูดดี ๆ อย่าเสียงดัง เราตกใจ แยกไม่ออกว่ามาอารมณ์ไหน ก็กลายเป็นว่าอารมณ์เสียหนักกว่าเดิม แล้วก็ด่าประชดประชัน
.. เรามีความสุขมากเวลาอยู่กัน3 คน เราแม่และพี่ เวลาพ่อกลับมาบ้าน เราจะปวดหัวมาก ไม่อยากได้ยินอะไรออกจากปากพ่อเลย
.. เราพยายามเข้าใจว่าพ่อปากร้ายใจดี แต่ถ้าคนใจดีปากต้องดีด้วยสิ ไม่ใช่ทำตัวเองให้อารมณ์เสียเองแล้วโวยวายใส่คนอื่น เราอยากตายกับคำพูดพ่ออยู่หลายครั้ง จะเสียใจ โกรธก็ไม่ได้ มันบาป แต่เราเองก็ก็เผลอคิดเหมือนกันว่า ถ้าชาติหน้ามีจริง แม้แต่จะเป็นกัลยาณมิตรกันก็อย่าเป็นเลย ไม่ว่าชาติไหนก็ไม่อยากเจอ คิดแบบนี้จะตกนรกก็ช่างปะไร
... จนตอนนี้เราอายุเกิน25แล้ว เวลามีคนชมเราว่าดีอย่างนั้น อย่างนี้ พ่อก็อวยตัวเอง ว่าสอนลูกดี ทั้งที่เราคิดว่า เราดีด้วยตัวเอง เก่งด้วยตัวเองทั้งนั้น พ่อแม่ไม่เคยสอน
... เราพยายามปรับจิตใจตัวเอง คิดว่าไม่มีใครทำไรให้สมใจเราหรอก แต่ทำไมพ่อไม่คิดแบบนี้บ้างนะ ปรับตัวเองคนละครึ่งทาง ไม่ใช่เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาลแล้วพาลไปทั้ว
... เราคิดแบบนี้เราบกพร่องทางความคิดรึป่าว
... แค่คิดแบบนี้ก็ถูกเรียกว่าอกตัญญูแล้ว
... เป็นผู้น้อยกว่าคิดอะๆรก็ไม่ได้สินะ บาปไปหมด