จัดการความรู้สึกไม่ดีกับ​ "พ่อขี้โวยวาย​ อารมณ์​เสีย​ง่าย​ ชอบพูดจาบั่นทอน" อย่างไร

กระทู้คำถาม
.. ก่อนอื่นขอเล่าความรู้สึกเราที่มีต่อพ่อก่อนนะคะ​ เรายังจำความได้​ว่าความรู้สึกไม่ชอบพ่อเริ่มขึ้นตั้งแต่ ตอนเราเด็กมาก​ ๆ​ พ่อไม่มีความอ่อนโยนเสียเลย​ อะไรนิดหน่อยก็เสียงดังโวยวาย​

...ตอนนี้​เราอายุเลยเบญจเพส​แล้ว แต่ยังจำได้เสมอ...เรายอมรับว่าเราโง่มาก​ หัวช้าด้วย​ ครูก็bully ไม่สอนดีๆ​ โดนตีทุกวัน..ไม่มีใครชอบเราเพราะโง่เกิน

...ครั้งหนึ่ง​ เราเรียนประถมต้น​ น่าจะป .2 จำได้​ว่า​ การบ้านที่ครูให้คือ​ เขียนสรุป​ เรื่อง​ "ทำคุณบูชาโทษ​ โปรดสัตว์​ได้​บาป" ตอนไม่รู้​ว่า​"สรุป"แปลว่าอะไร​ รู้แต่ต้องเขียนลงในสมุด​ เลยบอกพ่อให้พ่อสอน​ 
พ่อว่าเรา​ "เวลาดูหนัง​ตั้งใจดู​ เวลาเรียนไม่ตั้งใจ"น้ำเสียงเหมือนอยากจะฆ่าเราให้ตาย​ สรุป.. การบ้านเสร็จ​แบบโง่ๆ​ ​ ส่วนพ่อเอาแต่นั่งด่าเรา​... หลังจากนั้นความรู้สึกไม่ชอบก็เพิ่มขึ้นเรื่อย​ ๆ​ มันฝังใจจริง​ ๆ

... ภาพพ่อที่ว่า​แม่​😔
...ภาพพี่ที่วิ่งหนีพ่อตีตอนที่พี่ชายถือไม้แล้วไปโดนรถ(ไม่เป็นรอย)😔
...ภาพที่พ่อจอดรถกลางถนนตอนฝนตกหนักแล้วไล่เราลงไปทะเลาะ​กับพี่😔
.. ภาพที่ถือไม้ยาวสูงเท่าพ่อ​ เดินมาขู่ให้เรากับพี่เลิกเถียงเรื่องขนมกับนมและอีกหลายเรื่อง​ 😔มันวนเข้ามา​ อายุเรามากขึ้น​ แต่พ่อก็ยังขี้โวยวายเหมือนเดิม

...พ่อเคยบอกว่า​ รักเรามาก​ แต่เราแยกไม่ออกจริงๆว่ารักยังไง​ เพราะพ่อไม่เคยสอนอะไรให้ดีๆ​เลย​  มีแต่ใช้อารมณ์​ พอพูดไปตรงๆว่า​ ให้พูดดี ๆ​ อย่าเสียงดัง​ เราตกใจ​ แยกไม่ออกว่ามาอารมณ์​ไหน​ ก็กลายเป็นว่าอารมณ์​เสียหนักกว่าเดิม​ แล้วก็ด่าประชดประชัน

.. เรามีความสุขมากเวลาอยู่กัน3 คน​ เราแม่และพี่​ เวลาพ่อกลับมาบ้าน​ เราจะปวดหัวมาก​ ไม่อยากได้ยินอะไรออกจากปากพ่อเลย

.. เราพยายามเข้าใจว่าพ่อปากร้ายใจดี​ แต่ถ้า​คนใจดีปากต้องดีด้วยสิ  ไม่ใช่ทำตัวเองให้อารมณ์เสียเองแล้วโวยวายใส่คนอื่น​ เราอยากตายกับคำพูดพ่ออยู่หลายครั้ง​ จะเสียใจ​ โกรธ​ก็ไม่ได้​ มันบาป​ แต่เราเองก็ก็เผลอคิดเหมือนกันว่า​ ถ้า​ชาติ​หน้ามีจริง​ แม้​แต่จะเป็น​กัลยาณมิตร​กันก็อย่าเป็นเลย​ ไม่ว่าชาติ​ไหนก็ไม่อยากเจอ​ คิดแบบนี้จะตกนรกก็ช่างปะไร
... จนตอนนี้​เราอายุเกิน25แล้ว​ เวลามีคนชมเราว่าดีอย่างนั้น​ อย่างนี้​ พ่อก็อวยตัวเอง​ ว่าสอนลูกดี​ ทั้งที่เราคิดว่า​ เราดีด้วยตัวเอง​ เก่งด้วยตัวเองทั้งนั้น​ พ่อแม่ไม่เคยสอน​

... เราพยายามปรับจิตใจตัวเอง​ คิดว่าไม่มีใครทำไรให้สมใจเราหรอก​ แต่ทำไมพ่อไม่คิดแบบนี้บ้างนะ​ ปรับตัวเองคนละครึ่งทาง​ ไม่ใช่เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง​จักรวาล​แล้ว​พาล​ไปทั้ว

... เราคิดแบบนี้เราบกพร่องทางความคิดรึป่าว
... แค่คิดแบบนี้ก็ถูกเรียกว่าอกตัญญู​แล้ว
... เป็น​ผู้น้อยกว่าคิดอะๆรก็ไม่ได้สินะ​ บาปไปหมด

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่