นี่จึงเป็นเหตุผลที่ทำให้ตัดสินใจบอกชอบไป เพราะตั้งใจจะไม่ไปเจอเค้าอีก และตั้งใจให้มันเป็นแบบนั้น

ไปบอกชอบผู้หญิงคนนึงมาค่ะ อายุมากกว่าเกือบ20ปี เราเองก็ใช้ชีวิตไปเรื่อยเปื่อย ทำงาน ไปออกกำลังกายบ้าง ไปคาเฟ่บ้าง ไปใช้เวลากับตัวเองกับสถานที่เดิมๆ เมนูเดิมๆ มุมเดิมๆ ด้วยระยะเวลาเกือบ2ปีที่ไม่ได้เจอกันเลย ลึกๆเรายังรู้สึกค้างคา มันหาคำตอบยังไงได้คะ บอกชอบก็บอกไปแล้ว และที่สำคัญมันเป็นคำตอบแล้วตั้งแต่แรกเพราะเค้ามีครอบครัว ตอนนี้เหมือนรู้ตัวว่าทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้นอกจากรับความจริง แต่ใจมันค้างคาอะไรไม่รู้ อยากเจอหน้ามั้ย ก็ไม่ขนาดนั้น แล้วการพูดคุยก็คงไม่ต้องพูดถึง
ถ้าถามว่าอะไรทำไมชอบขนาดนี้ คงเป็นเพราะเค้ามีเสน่ห์ ทั้งบุคลิก น้ำเสียง ท่าที รอยยิ้ม จังหวะการพบกันมันทำให้รู้สึกถึงการอยากทำความรู้จัก พูดคุยด้วยเสมอ ไม่เจอก็คิดถึง ชีวิตก็ชอบคนมาเยอะนะคะ แต่ไม่มีใครทำให้บอกชอบได้เท่าคนนี้เลย แต่จังหวะนั้นมันอาจจะทำให้เค้ากลัวและเลี่ยงพูดคุยกับเราได้ ถ้าเค้าจะเลี่ยง นี่จึงเป็นเหตุผลที่ทำให้ตัดสินใจบอกชอบไป เพราะตั้งใจจะไม่ไปเจอเค้าอีก และตั้งใจให้มันเป็นแบบนั้น หลังจากนั้นมันเลยเป็นคำถามในใจจนเอามาตั้งกระทู้ ณ เวลานี้ค่ะ ว่าทำไมยังรู้สึกค้างคาในใจ