สวัสดีค่ะ
พอดีเรามีเรื่องอยากระบาย เราทำงานอยู่ที่บริษัทแห่งหนึ่งเราเข้าทำงานที่นี่ตั้งแต่อายุ 21 นะคะและมีวุฒิแค่ ม.6 เป็นสัญญาจ้างแบบรายปี ตอนเรามาสมัครเค้าการีนตีที่เงินเดือน 15,000 ซึ่งเราก็ทำมาเรื่อยๆ ต้องขอบอกว่าตอนทำมีค่าเบี้ยขยันและ Incentive ให้ค่อนข้างเยอะรวมๆก็ 20,000+
ในช่วงนั้นเราได้ไปกู้บ้านไว้หลังนึงค่ะ ประมาณ 2M ผ่อนกับพ่อคนละครึ่ง สาเหตุที่ซื้อไวเพราะบ้านหลังเก่าอยู่ไม่ได้แล้วค่ะ น้ำรั่วไหล เหมือนไม่มีหลังคาเป็นบ้านไม้
แต่พอหลังจากช่วงโควิดอะค่ะ เราก็พบกับข่าวร้าย ต้องขอบอกก่อนว่า คนในที่ทำงานเรามีประมาณ 110 คนนะคะ ข่าวร้ายก็คือโปรเจคที่เราทำงานอยู่ เขากำลังจะยุบ โดยไม่สามารถย้ายพนักงานไปโปรเจคอื่นได้หมด เพราะคนเยอะเกิน จึงต้องคัดพนักงานบางส่วนออก เพราะเป็นแบบสัญญาจ้างอยู่เลย ถ้าหมดสัญญาคือไม่ต่อ จะมาอยู่ประมาณ 20 กว่าคนที่ได้เปลี่ยนโปรเจค
ซึ่งเราเป็น 1 ใน 20 คนนั้นค่ะ และอีก 80 กว่าคนต้องออกจากบริษัท บางคนก็หมดสัญญา บางคนก็ชิ่งลาออกก่อน ทางหัวหน้าเค้าย้ายเราออกมาก่อนโดยการันตีว่า ฐานเงินเดือนเท่าเดิมนะ เราก็เลยคิดว่าดีกว่าไม่มีงานเลยรับมาก่อน
เราย้ายโปรเจคมาได้ 2 เดือนแล้ว ทางหัวหน้าโปรเจคใหม่บอกกับเราว่า ฐาน 15,000 ให้ไม่ได้ เขาจะลดฐานเราเหลือ 14,000 ซึ่งเราก็ยิ้มแย้มรับไป แต่ในใจคือเงินไม่พอใช้เลย และเป็นสัญญาจ้างก็ไม่รู้จะตกงานตามเพื่อนๆอีก 80 กว่าชีวิตยังไง
เราแบบเครียดมากเลยค่ะ เงินเดือนหายไปเป็นหมื่น รู้สึกตัวเองกระจอกขึ้นมาเลย เมื่อเทียบกับเพื่อนที่เพิ่งเรียนจบ สอบติดรัฐก็ได้ 18,000+ แล้วและการงานยังมั่นคงอีก
มีใครเคยน้อยใจชีวิตบ้างมั้ยคะ ? ลาออกก็ไม่กล้าลาออกเพราะมีวุฒิน้อยยังเรียน ป.ตรีไม่จบเลยค่ะ กลัวได้เงินน้อยกว่านี้ แต่ทักวันนี้ก็ไม่พอใช้
เราแค่ระบายเฉยๆ แต่ต่อจากนี้เราจะสู้ให้ถึงที่สุดค่ะ
อายุจะ 23 แล้วชีวิตยังไม่พัฒนาและยังหางานที่มั่นคงไม่ได้เลยค่ะ
พอดีเรามีเรื่องอยากระบาย เราทำงานอยู่ที่บริษัทแห่งหนึ่งเราเข้าทำงานที่นี่ตั้งแต่อายุ 21 นะคะและมีวุฒิแค่ ม.6 เป็นสัญญาจ้างแบบรายปี ตอนเรามาสมัครเค้าการีนตีที่เงินเดือน 15,000 ซึ่งเราก็ทำมาเรื่อยๆ ต้องขอบอกว่าตอนทำมีค่าเบี้ยขยันและ Incentive ให้ค่อนข้างเยอะรวมๆก็ 20,000+
ในช่วงนั้นเราได้ไปกู้บ้านไว้หลังนึงค่ะ ประมาณ 2M ผ่อนกับพ่อคนละครึ่ง สาเหตุที่ซื้อไวเพราะบ้านหลังเก่าอยู่ไม่ได้แล้วค่ะ น้ำรั่วไหล เหมือนไม่มีหลังคาเป็นบ้านไม้
แต่พอหลังจากช่วงโควิดอะค่ะ เราก็พบกับข่าวร้าย ต้องขอบอกก่อนว่า คนในที่ทำงานเรามีประมาณ 110 คนนะคะ ข่าวร้ายก็คือโปรเจคที่เราทำงานอยู่ เขากำลังจะยุบ โดยไม่สามารถย้ายพนักงานไปโปรเจคอื่นได้หมด เพราะคนเยอะเกิน จึงต้องคัดพนักงานบางส่วนออก เพราะเป็นแบบสัญญาจ้างอยู่เลย ถ้าหมดสัญญาคือไม่ต่อ จะมาอยู่ประมาณ 20 กว่าคนที่ได้เปลี่ยนโปรเจค
ซึ่งเราเป็น 1 ใน 20 คนนั้นค่ะ และอีก 80 กว่าคนต้องออกจากบริษัท บางคนก็หมดสัญญา บางคนก็ชิ่งลาออกก่อน ทางหัวหน้าเค้าย้ายเราออกมาก่อนโดยการันตีว่า ฐานเงินเดือนเท่าเดิมนะ เราก็เลยคิดว่าดีกว่าไม่มีงานเลยรับมาก่อน
เราย้ายโปรเจคมาได้ 2 เดือนแล้ว ทางหัวหน้าโปรเจคใหม่บอกกับเราว่า ฐาน 15,000 ให้ไม่ได้ เขาจะลดฐานเราเหลือ 14,000 ซึ่งเราก็ยิ้มแย้มรับไป แต่ในใจคือเงินไม่พอใช้เลย และเป็นสัญญาจ้างก็ไม่รู้จะตกงานตามเพื่อนๆอีก 80 กว่าชีวิตยังไง
เราแบบเครียดมากเลยค่ะ เงินเดือนหายไปเป็นหมื่น รู้สึกตัวเองกระจอกขึ้นมาเลย เมื่อเทียบกับเพื่อนที่เพิ่งเรียนจบ สอบติดรัฐก็ได้ 18,000+ แล้วและการงานยังมั่นคงอีก
มีใครเคยน้อยใจชีวิตบ้างมั้ยคะ ? ลาออกก็ไม่กล้าลาออกเพราะมีวุฒิน้อยยังเรียน ป.ตรีไม่จบเลยค่ะ กลัวได้เงินน้อยกว่านี้ แต่ทักวันนี้ก็ไม่พอใช้
เราแค่ระบายเฉยๆ แต่ต่อจากนี้เราจะสู้ให้ถึงที่สุดค่ะ