คนที่เราเคยรักมากๆ อยู่ดีๆเขาหายไปจากชีวิตเรา เราควรรู้สึกยังไงดีค่ะ

คือ จขกท มีคนที่เคยรักมากๆอยู่ค่ะ เรากับเค้าเลิกคบกัน เพราะจขกทมีเรื่องบางอย่างที่ทำผิดไป เรารู้จักกันในPantipเค้าเคยแชทมาคุยกับเรา (เค้าไม่ได้ใช้Pantipนั้นแล้ว) เรามีเฟสสำรองที่เป็นเพื่อนกับเค้า และไอจีที่ยังฟอลกันอยู่ ครั้งนึ่งเค้าทำไม่ดีกับเรามาก ทั้งคำพูดที่ทำร้ายจิตใจ ให้เราเสียใจแบบที่เค้าไม่ได้คิด เราเสียใจมากๆร้องไห้ให้เค้าอีกแล้ว เราเลยตัดสินใจบล็อกไอจีเค้า ลบแชทที่คุยกันในPantipออก จนไม่เหลืออะไรที่จะทักไปหาเค้าได้ แล้วไม่นาน เค้าก็กลับมาฟอลไอจีเราค่ะ เราก็รับแต่ไม่ฟอลกลับ ประมาณเดือนเค้าก็อันฟอล พอถึงวันเกิดเค้าเราก็ซื้อของขวัญเก็บไว้เพื่อจะได้ให้เค้า และตัดสินใจทักไปหาในไดเร็กไอจี ว่าอัลฟอลทำไม พร้อมกับอวยพร เค้าก็ฟอลมาเราก็รับและฟอลกลับ เราตั้งใจจะส่งของขวัญให้เค้า ในถานะที่เรายังมีความรู้สึกดีๆให้เค้าอยู่ (แต่เราคงไม่มีวันกลับมาคบกันได้แล้ว) ตอนนั้นเค้าก็คุยเรื่องแฟน เจ็บมากค่ะ แล้วเราก็ล้มเลิกการส่งของขวัญให้และเก็บของขวัญไว้ (ตั้งใจจะซื้อไว้ให้เค้าทุกๆปี จนกว่าปีไหนที่เราจะลืมเค้าได้สนิท) ซื้อแต่เค้กมาเป่ากินคนเดียว เหมือนปีที่แล้ว ที่กินเค้กไปร้องไห้ไป

"และตอนนี้เราเพิ่งรู้ว่าเค้าปิดไอจีและเฟสไปแล้ว คงจะไม่อยากมีเราอยู่ในชีวิตเค้าอีกแล้ว พอเจอแบบนี้ เราไม่รู้ว่าเราควรรู้สึกยังไงดี จะดีใจหรือเสียใจกันแน่... เราก็ควรต้องดีใจแหละเพราะเค้าเลือกให้เป็นแบบนี้แล้ว"

ลึกๆในจิตใจของเค้าจริงๆ เค้าเป็นคนอ่อนแอและSensitiveมากค่ะ แต่เค้าก็พยายามเป็นคนที่แข็งแกร่ง และก็เป็นคนที่เก่ง ตอนคบกันเราสนับสนุนเค้าทุกอย่าง (ทั้งๆที่เราก็รู้ว่าสิ่งที่เค้าทำน้อยมากที่จะทำให้ชีวิตเค้าดีขึ้น) แต่เราก็ยังเชื่อว่าสักวันคงจะเป็นอย่างที่เค้าหวัง เราไม่อยากให้เค้าผิดหวังอะไรอีกแล้ว เค้าผิดหวังกับเรา เราก็อยากให้เค้าสมหวัง กับเรื่องที่เค้าหวังบ้าง และเราก็อยากให้เค้ารู้ว่า. เราเป็นคนนึ่งที่รักเค้ามากๆ มากกว่าทุกๆคนที่บอกว่ารักเค้า เราอยากดูแลและซับพอตเค้าตลอดไป ไม่ว่าเรื่องอะไร และคนอื่นก็มาแทนเค้าไม่ได้ในความรู้สึกเราที่ผ่านมา จะ2ปีแล้วทำไมรู้สึกคิดถึงได้บ่อยขนาดนี้ก็ไม่รู้ แต่ก็ไม่ได้รักมากขนาดเมื่อก่อนแล้ว

ถึงตอนนี้เค้าจะเป็นยังไง ความคิดลึกๆเราก็ยังอยากให้เค้าอยู่ในชีวิตเราอยู่ เขาสอนอะไรเราหลายๆอย่าง เหมือนครูคนนึ่งเราก็อยากให้เขาเห็นเราในตอนที่เราได้พัฒนาขนาดนี้แล้ว

ก็ยังคงคิดถึง... แต่ก็อยู่คนเดียวได้แล้ว 🙂
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่