เคยเจอความรักที่เป็นไปไม่ได้ไหมครับ

สวัสดีสมาชิกทุกคน วันนี้จะมาแชร์เหตุการณ์ความรักของเรา เผื่อมีใครที่เป็นแบบเราบ้าง คือเราเป็นผู้ชายแต่เป็นแบบเพศทางเลือกอ่ะ คือเราชอบทั้งผู้หญิงและผู้ชาย แต่เรามั่นใจว่าเราไม่ใช่เกย์ ตุ๊ด กระเทย เราเป็นของเราแบบนี้ เรามีความรักให้กับผู้หญิงคนนึง เราชอบเขามาก เราดูเเลเขา แคร์เขา อยู่ใกล้ ให้ดอกไม้ อวยพรวันเกิด ช่วยงานต่างๆ ซื้อของขวัญให้ จนเราบอกชอบเขา แต่เขาก็ปฏิเสธเรา เราไม่โกรธเขาหรอก เราเข้าใจ คงไม่มีใครกล้าคบกับคนที่เป็นแบบเรา เดี๋ยวจะโดนคนอื่นมองไปทางไม่ดี จนเราต้องตัดใจแต่ก็มองอยู่ห่างๆ จนมาถึงเราปลื้มน้องผู้ชายคนนึง เขานิสัยดี เป็นกันเองกับทุกคนมาก เราดีใจมาก จนได้รู้จักกันก็คุยตัวจริงกันเล็กๆน้อยๆ จนเราต้องไปสอบสัมภาษณ์มหาลัย คืนก่อนสอบสำภาษณ์เราทักแชทหาน้องคนนี้เพื่อจะแกล้งพูดขอกำลังใจสักหน่อย แต่ดันเจอพีค น้องไม่อ่านข้อความทั้งๆทีน้องออนไลน์อยู่ เราเสียใจมาก จนไม่อยากคุยด้วยเลยแต่เผลอคิดได้ว่าเราไม่มีสิทธินั้น จนคืนเคาท์ดาวปีใหม่ หลังเที่ยงคืน เราทักไปสวัสดีปีใหม่น้อง อวยพร น้องอ่านข้อความแต่น้องไม่ตอบ เราเสียใจไปอีก พอเจอกันที่โรงเรียนน้องเรียกเรา แกล้งเรา แต่เรางอลไม่สนใจ ไม่เห็น จนถึงวันปัจฉิมม.6 เราตัดสินใจซื้อของขวัญให้น้อง เป็นสิ่งที่ไม่มีค่ามากแต่มีคุณค่าทางจิตใจกับน้องเขา น้องเขาดีใจมาก เราให้ไปแบบนิรนาม ไม่ได้ให้กับตัวเองกลัวน้องไม่รับ น้องเขาโพสขอบคุณผ่านเฟสบุ๊ค ไอจี เราดีใจมาก เรามีเพื่อนที่เอาของขวัญให้น้อง เราคุยกันจนเพื่อนบอกว่าให้บอกไปว่าเป็นของขวัญของเรา เราเลยถามเพื่อนว่า น้องบอกว่ายังไงตอนให้ของขวัญ น้องบอกว่า ผู้หญิงฝากมาเหรอ เเค่นั้นเราก็เลยบอกเพื่อนว่า อย่าบอกน้องเขาเลยว่าเป็นของเรา เดี๋ยวน้องเขาจะผิดหวัง แต่เพื่อนก็พูดโน้ม จนเราบอกให้ถามน้องว่า เขาจะรับได้รึเปล่าถ้าคนที่ให้ของขวัญ ไม่ใช่คนแบบที่น้องคิด น้องบอกว่ารับได้ เราก็เลยให้บอกไป ในที่สุดน้องก็ทักแชทมาหาเรา มาขอบคุณ มาคุยกัน มาบอกเป็นห่วง ให้ดูแลตัวเอง เราดีใจมาก แต่เราก็รู้ว่านี่การคุยกันครั้งสุดท้าย แม้น้องจะบอกว่าถ้าพี่อยากคุยให้ทักมาหาได้เลย เราดีใจแต่ก็คงไม่หน้าด้านขนาดนั้น เราเป็นคนที่คิดถึงใจคนอื่นก่อนเสมอ คิดว่าถ้าเราเป็นเขาเราก็คงอย่างนั้นอย่างนี้เหมือนกัน เรายังคุยกับน้องที่โรงเรียนเวลาเจอกัน แต่น้องเริ่มโพสภาพผู้หญิงที่น้องกำลังคุยกำลังจะเป็นแฟน หรือเป็นไปแล้วมั้ง 5555 เราก็ไม่อะไรหรอก เราดีใจกับน้องด้วยซ้ำที่น้องมีคนที่รักอยู่ แต่มันทำให้เราฉุดคิดนิดนึงว่า ต่อให้เรานิสัยดีแค่ไหน พยายามแค่ไหน ทำดีไม่หวังผล คิดถึงคนอื่นก่อนยังไง ดีเลิศเลอดั่งเทวดามาเกิดจากไหน มันก็เป็นไปไม่ได้ เพราะเราไม่ใช่ผู้หญิง ไม่ใช่คนที่เขาสามารถจะมาคุยด้วย บางครั้งก็โทษตัวเองที่เลือกเกิดไม่ได้ เสียใจ แต่เรายังรู้สึกตัว เราสามารถเป็นคนดีต่อไป มีพ่อมีแม่อยู่ เราต้องอยู่ทดแทนบุญคุณ ดูแล ส่วนเรื่องความรัก เราก็คิดแบบปลง แบบปล่อยวาง ว่าชีวิตนี้ทั้งชีวิตคงไม่มีใครรับเพศทางเลือกแบบเราได้ ไม่ว่าจะผู้หญิง หรือว่า ผู้ชาย เราเลยอยู่กับความจริงต่อไป ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้ครับ น้อยคนมั้งที่จะอ่านถึง 555 อยากแชร์ประสบการณ์ มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันครับ