ในสมองมันไม่อยากคิดอะไร อยากหลับแล้วตื่นขึ้นมาสดชื่นแจ่มใส แต่ลืมตาทีไรก็เริ่มไม่ชอบตัวเองเบื่อตัวเอง เกลียดทุกอย่างที่เปนตัวเอง เหมือนอยากข้ามไปชาติหน้าเลย เป็นอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ตัวเองในตอนนี้ เกลียดเวลาอยู่คนเดียว ไม่มีความสุขทั้งๆที่คนรอบข้างมอบความอบอุ่นให้ตลอดมา รุ้สึกเหนื่อยทุกครั้งที่คิดว่าเราทำไมต้องเปนเรา คือความสับสนอะไรหลายๆอย่างชอบถามตัวเองแต่ไม่เคยมีคำตอบให้ตัวเอง ตกลงเรากำลังจะบ้าใช่ไหม...?