
...
ขีดเส้นรัก.... 
ลองหัดเขียนเศร้าไปนิดค่ะ
..นวนิยายเรื่องสั้นจากจินตนาการของ พิมเสน ญา ..
ณ.บ้านนอกท้องทุ่งดินแดนไกลโพ้นแสนกันดาร นักเรียนยืนเข้าแถวร้องเพลงชาติอย่างเป็นระเบียบ
นักเรียนทุกชั้น ป 1 - 6 รวม 120 คน คุณครู 4 คน คุณครูใหญ่ ต้องสอนนักเรียนด้วย จึงจะเพียงพอ
คุณครูมีนนา สาวสวยคนงาม เป็นที่รักของนักเรียนทุกคนเพราะเธอสวยมากรูปร่างขาว
เธอเป็นเชื้อสายจีน เธอสอบติดครูและถูกส่งมายัง โรงเรียนแห่งนี้..เธอไม่เคยลำบาก บ้านอยู่ในเมืองกรุง
แต่เธอยาก ออกมาเผชิญชีวิตตามบ้านนอก ท้องนา เธอมาอาศัยอยู่บ้านพักครู ซึ่งตั้งเรียงราย
กันอยู่ 4 หลัง เธออยู่คนเดียว ตกกลางคืน ต้องใช้ไฟตะเกียงหรือเทียน มีบ่อน้ำอยู่ข้างๆ
ต้องตักหรือขนขึ้นไว้ในห้องน้ำเอง ชีวิตเธอ ลำบากมาก แต่ตื่นเช้าเธอได้พบเด็กๆเธอสดชื่น
ส่งยิ้มให้อย่างมีความสุข และไม่คิดถึงความลำบาก ในชีวิตเธออีก....
ทองทศ ชายหนุ่มบ้านอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียน ทองทศมีหน้าตาหล่อเหลาดีกรีพระเอกเลยเชียว
ทองทศมีสวนอยู่แถบโรงเรียนต้องเข้ามาสวน แวะเวียนมาและรู้จักสนิทกับครูใหญ่อย่างดี
ทองทศชอบเข้าวัดทำบุญธรรมะธรรมโม เพราะทองทศ เป็นลูกชายคนโตของบ้าน
บ้านทองทศ ใหญ่โตจะร่ำรวยกว่าคนแถบนั้น ทองทศคอยอุดหนุนสิ่งที่ขาดเหลือให้โรงเรียน หากโรงเรียนร้องขอ..
ทองทศ เข้ามาเจอครูมีนนา ครั้งแรกที่เห็น ทองทศถึงกับไปนอนฝัน แต่..ปมด้อยความอาภัพของทองทศ
ไม่มีความรู้ ไม่ได้ร่ำเรียน ต้องช่วยพ่อแม่ ทำสวนและส่งน้องๆเรียน ถึงแม้จะร่ำรวย
แต่ก็ถือว่ายังมีปมด้อย เพราะคนที่ทองทศ นึกรักนั้น เธอมีความรู้เธอคือนางฟ้าซึ่งเทียบ กันไม่ได้จึงได้แต่แอบมองครูมีนนา
ทองทศตัดสินใจลองจีบครูมีนนาตามหัวใจ เรียกร้อง วันหยุดครูมีนนา จะนั่งทำงาน ในในบ้านพักครู
ทองทศขับรถเข้าไปจอด
"สวัสดีครับครูมีน ครูใหญ่บอกว่าครูมีน อยากมีคนตักน้ำใส่ห้องน้ำให้บ้างใช่มั้ย ผมอาสามาตักให้นะครับเอากระป๋องมาเลย."
ครูมีนนา รู้สึกดีใจ สดชื่นขึ้น นึกในใจสบายแระ มีคนจะตักน้ำให้แล้วจึงตอบรับทักทาย
"สวัสดีค่ะคุณทศ จริงหรา!! ได้เลยค่ะ มาเลย กระป๋องอยู่ข้างหน้าคุณทศ จะลำบากหรือป่าว"
"ไม่ลำบากครับด้วยความเต็มใจครับผม"
"ขอบคุณนะคะ คุณทศ"
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ทองทศก็เข้ามาช่วยครูมีนนา ประจำ ตั้งแต่ตักน้ำให้ อาสาพาไปซื้อของจำเป็น
ส่งเอกสารหรือจดหมาย ให้ครูมีนนา ครูมีนนา ในที่สุดทั้ง 2 คนได้เกิดความรักขึ้นเต็มหัวใจ
ครูมีนนา เต็มใจที่จะรักทองทศแม้ว่าทองทศ จะ.มิได้เล่าเรียนและความรู้น้อย แต่..
ทองทศมีความเป็นผู้นำสูงเขาทำมาหากินเก่ง ไม่เที่ยว ไม่ดื่มเหล้า หรือสูบหรี่ ครูมีนนาพึงพอใจ
ในตัวทองทศและรักทองทศมากมาย. ซึ่งชาวบ้านแถบนั้นก็รู้ดี และรอแค่วันแต่งงาน กันให้เรียบร้อยเท่านั้น..
เช้าวันใหม่ครูหนุ่มหล่อเหลาเพิ่งย้ายเข้ามาใหม่ เดินเข้ามารายงานตัวในแถวให้นักเรียนทราบ
ครูหิรัญ เข้ามาสอนเป็นครูใหม่ และต้องนอนบ้าน พักอีกหลัง ซึ่งอยู่ติดกันกับครูมีนนา
ครูหิรัญเป็นครูที่อารมณ์ดีร่าเริงยิ้มแย้มใจดี เด็กๆ.หลงรักครูหิรัญเกือบทุกคน ครูหิรัญ
ต้องอาศัยครูมีนนา ช่วยแนะนำในการปรับตัว ทุกอย่าง ทั้งเรื่องเรียน ความเป็นอยู่ในที่พัก
ครูหิรัญมีรถมอเตอร์ไซด์คอยวิ่งไปซื้อของใช้ ซึ่งครูมีนนา ก็ได้พึ่งพาอาศัย กันและกันตลอด
ทองทศ รู้ถึงความสนิทสนมของครูทั้งสอง ใจไม่ดี จึงขับรถเข้ามาหา และขอพบครูหิรัญ.
และเอ่ยตักเตือนครูหิรัญ..
"คุณครูคงทราบนะครับ ผม กับ มีน มีโครงการ จะแต่งงานกันในไม่ช้า หวังว่าคุณครูคงเข้าใจ
หัวอกลูกผู้ชายด้วยกันและไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับมีน ผมขอเตือนนะครับ"
ครูหิรัญ นิ่งสงบก้มหน้า ในใจของหิรัญ ต้องหักห้ามพอสมควร เพราะความใกล้ชิดกัน
กับครูมีนนา และอยู่ใกล้กันทุกวันทุกคืน หนุ่มสาว แล้วจะให้หิรัญตอบอย่างไร.
"คุณทศครับผมเข้าใจดีผมสัญญาครับ"
ความสนิมสนมครูทั้งสองพุ่งขึ้นทุกวันจนเกิด ไฟเผาหัวใจ แล้วคืนหนึ่งทั้งคู่ก็ไม่อาจจะหักห้าม
ใจตัวเองได้ ทั้งสองได้เสียกัน เป็นผัวเมียกัน โดยไม่สามารถ ขีดเส้นรักกั้นได้อีก ทั้งสองสัญญากัน
จะเป็นผัวเดียวเมียเดียวแม้อะไรจะเกิดขี้น ทั้งสองจะฝ่าฟันมันให้ข้ามเส้นขีดขั้นให้ได้
ทองทศเริ่มไม่ไว้ใจหิรัญ จึงตัดสินใจแต่งงาน ทันทีและเร็วที่สุด และคืนต่อมาทองทศ
ขับรถเข้ามาหามีนนา โดยมีหิรัญนั่งอยู่ข้าง มีนนาไม่ห่างกาย
" มีน ผมพร้อมแล้วนะครับผมจะไปขอกับผู้ใหญ่เราจะแต่งงานกัน โดยเร็วที่สุดนะครับ"
มีนนา น้ำตาไหลพราก คนที่ขอเธอแต่งงานนี้ คือชายที่เธอรักสุดหัวใจ เธอจะทำอย่างไร
แต่คนที่นั่งข้างๆเธอคือสามี เค้าคือสามีเธอซึ่งเธอก็ได้สัญญา เธอจะมีสามีคนเดียว
"คุณทศ มีนขอโทษ มีนแต่งงานกับคุณไม่ได้"
"มีน ทำไมๆ เพราะอะไร เพราะผู้ชายคนนี้ใช่ไหมผมไม่ไว้ใจแต่แรกแล้ว และมันก็เกิดขึ้นจนได้ "
"คุณรักผมใช่มั้ย มีน แต่งงานกับผมนะตอบสิมีน คุณไม่ได้รักมัน ตอบสิๆ."
"คุณทศ ฮือๆๆ..มีนรักคุณค่ะ แต่มีนแต่งงานกับคุณไม่ได้ เพราะมีนกับเขา เราเป็นสามีภรรยากันแล้ว มีนขอโทษนะคุณทศ"
ทองทศหัวใจแตกสลาย ลงนั่งกองกับพื้น นี่มันอะไร ทำไมๆ.โอ้ยย.! ฮือๆ
ทองทศหันหน้ามาหาหิรัญด้วยความโกรธแค้น
"นาย.ๆ.วันนี้นายตาย อย่าอยู่เลย.ตาย!! "
ทองทศดึงปืนขึ้นมา ทั้งร้องให้เสียใจทั้งโกรธ มีนนา ตกใจถลาตัวเข้าไปโอบกอดหิรัญแน่น
" คุณทศ คุณกลับไปเถอะ อย่าทำร้ายเราทั้งสองเลย ถึงอย่างไร มีนนาก็จะไม่แต่งงานกับคุณเด็ดขาด
หิรัญ เป็นสามีมีน มีนจะมั่นคงและปกป้องเขา หากคุณยิงเขาตาย มีนก็จะตายตามเขาไป
เราจะไม่พรากจากกัน เขาคือสามีมีน คุณกลับไป กลับไปๆๆ"
ทองทศจับปืน ด้วยหัวใจแตกสลายมือส่ายไปมา เหมือนจะยิงทั้งสอง..แต่แล้ว..เปรี๊ยง!!
ทองทศ ทรุดตัวร่วงลงนอนเยียด ปืนกระเด็นออก ตกอยู่ใกล้ๆมือ สมองแตกกระจาย เลือดไหลทะลัก
ทองทศอมปืนแล้วลั่นไกร เสียงร้องให้ของมีนนา และหิรัญ ดังก้องไปทั่ว
จนชาวบ้านแถบนั้นต้องเข้ามาดู แล้วภาพที่เห็น ทุกคนแทบไม่น่าเชื่อสายตา
มีนนา กับ หิรัญ กอดทองทศไว้ เลือดไหล เลอะเทอะตามตัวทั้งสองคนร้องให้ปานจะขาดใจ
ปากก็ได้แต่พรรณนา.. ขอโทษๆๆ ชาวบ้านแถบนั้นเข้าใจดี..ไม่มีใครว่าครูมีนนา
ทองทศ รักมีนนาจนสติแตก เค้าทำใจไม่ได้ ชาวบ้านจึงเห็นภาพที่น่าเวทนายิ่งนัก
เสร็จสิ้นงานศพ มีนนาและหิรัญทำเรื่อง ขอย้ายไป หิรัญไปบวชพักหนึ่ง
มีนนา เธอใส่ชุดขาว ปฎิบัติธรรมเพื่อรักษาจิตใจ ให้พ้นความทรงจำ
และทั้งคู่ก็กลับมาครองรักกันอย่างมีความสุข ตลอดไปครัช..
.......................จบ.....................
ประพันธ์โดย พิมเสน ญา
❣️💕📘🔰 ..ขีดเส้นรัก..🔰📘💕❣️
คุณครูมีนนา สาวสวยคนงาม เป็นที่รักของนักเรียนทุกคนเพราะเธอสวยมากรูปร่างขาว
เธอเป็นเชื้อสายจีน เธอสอบติดครูและถูกส่งมายัง โรงเรียนแห่งนี้..เธอไม่เคยลำบาก บ้านอยู่ในเมืองกรุง
แต่เธอยาก ออกมาเผชิญชีวิตตามบ้านนอก ท้องนา เธอมาอาศัยอยู่บ้านพักครู ซึ่งตั้งเรียงราย
กันอยู่ 4 หลัง เธออยู่คนเดียว ตกกลางคืน ต้องใช้ไฟตะเกียงหรือเทียน มีบ่อน้ำอยู่ข้างๆ
ต้องตักหรือขนขึ้นไว้ในห้องน้ำเอง ชีวิตเธอ ลำบากมาก แต่ตื่นเช้าเธอได้พบเด็กๆเธอสดชื่น
ส่งยิ้มให้อย่างมีความสุข และไม่คิดถึงความลำบาก ในชีวิตเธออีก....
ทองทศ ชายหนุ่มบ้านอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียน ทองทศมีหน้าตาหล่อเหลาดีกรีพระเอกเลยเชียว
ทองทศมีสวนอยู่แถบโรงเรียนต้องเข้ามาสวน แวะเวียนมาและรู้จักสนิทกับครูใหญ่อย่างดี
ทองทศชอบเข้าวัดทำบุญธรรมะธรรมโม เพราะทองทศ เป็นลูกชายคนโตของบ้าน
บ้านทองทศ ใหญ่โตจะร่ำรวยกว่าคนแถบนั้น ทองทศคอยอุดหนุนสิ่งที่ขาดเหลือให้โรงเรียน หากโรงเรียนร้องขอ..
ทองทศ เข้ามาเจอครูมีนนา ครั้งแรกที่เห็น ทองทศถึงกับไปนอนฝัน แต่..ปมด้อยความอาภัพของทองทศ
ไม่มีความรู้ ไม่ได้ร่ำเรียน ต้องช่วยพ่อแม่ ทำสวนและส่งน้องๆเรียน ถึงแม้จะร่ำรวย
แต่ก็ถือว่ายังมีปมด้อย เพราะคนที่ทองทศ นึกรักนั้น เธอมีความรู้เธอคือนางฟ้าซึ่งเทียบ กันไม่ได้จึงได้แต่แอบมองครูมีนนา
ทองทศตัดสินใจลองจีบครูมีนนาตามหัวใจ เรียกร้อง วันหยุดครูมีนนา จะนั่งทำงาน ในในบ้านพักครู
ทองทศขับรถเข้าไปจอด
"สวัสดีครับครูมีน ครูใหญ่บอกว่าครูมีน อยากมีคนตักน้ำใส่ห้องน้ำให้บ้างใช่มั้ย ผมอาสามาตักให้นะครับเอากระป๋องมาเลย."
ครูมีนนา รู้สึกดีใจ สดชื่นขึ้น นึกในใจสบายแระ มีคนจะตักน้ำให้แล้วจึงตอบรับทักทาย
"สวัสดีค่ะคุณทศ จริงหรา!! ได้เลยค่ะ มาเลย กระป๋องอยู่ข้างหน้าคุณทศ จะลำบากหรือป่าว"
"ไม่ลำบากครับด้วยความเต็มใจครับผม"
"ขอบคุณนะคะ คุณทศ"
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ทองทศก็เข้ามาช่วยครูมีนนา ประจำ ตั้งแต่ตักน้ำให้ อาสาพาไปซื้อของจำเป็น
ส่งเอกสารหรือจดหมาย ให้ครูมีนนา ครูมีนนา ในที่สุดทั้ง 2 คนได้เกิดความรักขึ้นเต็มหัวใจ
ครูมีนนา เต็มใจที่จะรักทองทศแม้ว่าทองทศ จะ.มิได้เล่าเรียนและความรู้น้อย แต่..
ทองทศมีความเป็นผู้นำสูงเขาทำมาหากินเก่ง ไม่เที่ยว ไม่ดื่มเหล้า หรือสูบหรี่ ครูมีนนาพึงพอใจ
ในตัวทองทศและรักทองทศมากมาย. ซึ่งชาวบ้านแถบนั้นก็รู้ดี และรอแค่วันแต่งงาน กันให้เรียบร้อยเท่านั้น..
เช้าวันใหม่ครูหนุ่มหล่อเหลาเพิ่งย้ายเข้ามาใหม่ เดินเข้ามารายงานตัวในแถวให้นักเรียนทราบ
ครูหิรัญ เข้ามาสอนเป็นครูใหม่ และต้องนอนบ้าน พักอีกหลัง ซึ่งอยู่ติดกันกับครูมีนนา
ครูหิรัญเป็นครูที่อารมณ์ดีร่าเริงยิ้มแย้มใจดี เด็กๆ.หลงรักครูหิรัญเกือบทุกคน ครูหิรัญ
ต้องอาศัยครูมีนนา ช่วยแนะนำในการปรับตัว ทุกอย่าง ทั้งเรื่องเรียน ความเป็นอยู่ในที่พัก
ครูหิรัญมีรถมอเตอร์ไซด์คอยวิ่งไปซื้อของใช้ ซึ่งครูมีนนา ก็ได้พึ่งพาอาศัย กันและกันตลอด
ทองทศ รู้ถึงความสนิทสนมของครูทั้งสอง ใจไม่ดี จึงขับรถเข้ามาหา และขอพบครูหิรัญ.
และเอ่ยตักเตือนครูหิรัญ..
"คุณครูคงทราบนะครับ ผม กับ มีน มีโครงการ จะแต่งงานกันในไม่ช้า หวังว่าคุณครูคงเข้าใจ
หัวอกลูกผู้ชายด้วยกันและไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับมีน ผมขอเตือนนะครับ"
ครูหิรัญ นิ่งสงบก้มหน้า ในใจของหิรัญ ต้องหักห้ามพอสมควร เพราะความใกล้ชิดกัน
กับครูมีนนา และอยู่ใกล้กันทุกวันทุกคืน หนุ่มสาว แล้วจะให้หิรัญตอบอย่างไร.
"คุณทศครับผมเข้าใจดีผมสัญญาครับ"
ความสนิมสนมครูทั้งสองพุ่งขึ้นทุกวันจนเกิด ไฟเผาหัวใจ แล้วคืนหนึ่งทั้งคู่ก็ไม่อาจจะหักห้าม
ใจตัวเองได้ ทั้งสองได้เสียกัน เป็นผัวเมียกัน โดยไม่สามารถ ขีดเส้นรักกั้นได้อีก ทั้งสองสัญญากัน
จะเป็นผัวเดียวเมียเดียวแม้อะไรจะเกิดขี้น ทั้งสองจะฝ่าฟันมันให้ข้ามเส้นขีดขั้นให้ได้
ทองทศเริ่มไม่ไว้ใจหิรัญ จึงตัดสินใจแต่งงาน ทันทีและเร็วที่สุด และคืนต่อมาทองทศ
ขับรถเข้ามาหามีนนา โดยมีหิรัญนั่งอยู่ข้าง มีนนาไม่ห่างกาย
" มีน ผมพร้อมแล้วนะครับผมจะไปขอกับผู้ใหญ่เราจะแต่งงานกัน โดยเร็วที่สุดนะครับ"
มีนนา น้ำตาไหลพราก คนที่ขอเธอแต่งงานนี้ คือชายที่เธอรักสุดหัวใจ เธอจะทำอย่างไร
แต่คนที่นั่งข้างๆเธอคือสามี เค้าคือสามีเธอซึ่งเธอก็ได้สัญญา เธอจะมีสามีคนเดียว
"คุณทศ มีนขอโทษ มีนแต่งงานกับคุณไม่ได้"
"มีน ทำไมๆ เพราะอะไร เพราะผู้ชายคนนี้ใช่ไหมผมไม่ไว้ใจแต่แรกแล้ว และมันก็เกิดขึ้นจนได้ "
"คุณรักผมใช่มั้ย มีน แต่งงานกับผมนะตอบสิมีน คุณไม่ได้รักมัน ตอบสิๆ."
"คุณทศ ฮือๆๆ..มีนรักคุณค่ะ แต่มีนแต่งงานกับคุณไม่ได้ เพราะมีนกับเขา เราเป็นสามีภรรยากันแล้ว มีนขอโทษนะคุณทศ"
ทองทศหัวใจแตกสลาย ลงนั่งกองกับพื้น นี่มันอะไร ทำไมๆ.โอ้ยย.! ฮือๆ
ทองทศหันหน้ามาหาหิรัญด้วยความโกรธแค้น
"นาย.ๆ.วันนี้นายตาย อย่าอยู่เลย.ตาย!! "
ทองทศดึงปืนขึ้นมา ทั้งร้องให้เสียใจทั้งโกรธ มีนนา ตกใจถลาตัวเข้าไปโอบกอดหิรัญแน่น
" คุณทศ คุณกลับไปเถอะ อย่าทำร้ายเราทั้งสองเลย ถึงอย่างไร มีนนาก็จะไม่แต่งงานกับคุณเด็ดขาด
หิรัญ เป็นสามีมีน มีนจะมั่นคงและปกป้องเขา หากคุณยิงเขาตาย มีนก็จะตายตามเขาไป
เราจะไม่พรากจากกัน เขาคือสามีมีน คุณกลับไป กลับไปๆๆ"
ทองทศจับปืน ด้วยหัวใจแตกสลายมือส่ายไปมา เหมือนจะยิงทั้งสอง..แต่แล้ว..เปรี๊ยง!!
ทองทศ ทรุดตัวร่วงลงนอนเยียด ปืนกระเด็นออก ตกอยู่ใกล้ๆมือ สมองแตกกระจาย เลือดไหลทะลัก
ทองทศอมปืนแล้วลั่นไกร เสียงร้องให้ของมีนนา และหิรัญ ดังก้องไปทั่ว
จนชาวบ้านแถบนั้นต้องเข้ามาดู แล้วภาพที่เห็น ทุกคนแทบไม่น่าเชื่อสายตา
มีนนา กับ หิรัญ กอดทองทศไว้ เลือดไหล เลอะเทอะตามตัวทั้งสองคนร้องให้ปานจะขาดใจ
ปากก็ได้แต่พรรณนา.. ขอโทษๆๆ ชาวบ้านแถบนั้นเข้าใจดี..ไม่มีใครว่าครูมีนนา
ทองทศ รักมีนนาจนสติแตก เค้าทำใจไม่ได้ ชาวบ้านจึงเห็นภาพที่น่าเวทนายิ่งนัก
เสร็จสิ้นงานศพ มีนนาและหิรัญทำเรื่อง ขอย้ายไป หิรัญไปบวชพักหนึ่ง
มีนนา เธอใส่ชุดขาว ปฎิบัติธรรมเพื่อรักษาจิตใจ ให้พ้นความทรงจำ
และทั้งคู่ก็กลับมาครองรักกันอย่างมีความสุข ตลอดไปครัช..
.......................จบ.....................
ประพันธ์โดย พิมเสน ญา